Ο Στέφαν Βισνιέφσκι άνηκε στο κομάντο Ζίγκφριντ Χάουζνερ της RAF. Συνελήφθη το Μάιο του 1978 στο Παρίσι, εκδόθηκε στις γερμανικές αρχές και το 1981 καταδικάστηκε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας σε ισόβια με την κατηγορία της απαγωγής και δολοφονίας του Χανς Μάρτιν Σλάγιερ. Ποτέ δεν ομολόγησε αυτήν την πράξη στις αρχές. Το Φθινόπωρο του 1997 ο Στέφαν Βισνιέφσκι μπόρεσε να δώσει συνέντευξη στους δημοσιογράφους της taz, Πέτρα Γκρολ και Γιούργκεν Γκότσλιχ για πρώτη φορά χωρίς λογοκρισία.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί τοποθετείται σχετικά με την απαγωγή του Σλάγιερ, τους νεκρούς των φυλακών Στάμχαϊμ, την επέμβαση της αντιτρομοκρατικής στο Μογκαντίσου. Αυτή η εκτενής συζήτηση συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα τεκμήρια σχετικά με τα γεγονότα του 1977. Μέχρι πρότινος στα αστικά ΜΜΕ υπήρχε μια συζήτηση που χαρακτηριζόταν κυρίως από την απουσία απόψεων των ανεπιθύμητων πρωταγωνιστών.
Πρώην αριστεροί του ‘68 αποποιούνται οποιονδήποτε συ- σχετισμό με τη RAF και απλά παραβλέπουν το γεγονός ότι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘70 αρκετοί αριστεροί συζητούσαν για τον ένοπλο αγώνα και ότι αυτό το ενδεχόμενο αντιμετωπιζόταν ως σοβαρή πολιτική στρατηγική. Σε άκρα αντίθεση με τις καθολικές γενικεύσεις και τα ρηχά συμπεράσματα των αυτοαποκαλούμενων ειδικών επί της τρομοκρατίας, ο Στέφαν Βισνιέφσκι παρουσιάζει εκ βαθέων με νηφαλιότητα και αυτοκριτική διάθεση την πολιτική του βιογραφία και ανοίγει ένα παράθυρο στη δράση της τότε RAF. Η συνεισφορά του συνηγορεί υπέρ ενός αναστοχασμού της Αριστεράς, μιας ιστορικής καταγραφής σε αντίθετη πλεύση από τα ΜΜΕ και την πολιτική ορθότητα.