Περιεχόμενα
-σημείωμα του μεταφραστή
-μάρτυρας στην εξόντωση
-το πρώτο χειρόγραφο
-το δεύτερο χειρόγραφο
πρόλογος
μια νύχτα με πανσέληνο
-η τσέχικη μεταφορά
πρόλογος
η νύχτα
η διάθεση στο στρατόπεδο
η μεταφορά στον θάνατο
τα θύματα φτάνουν
αυτές είναι εκεί
στα αποδυτήρια
η πορεία προς τον θάνατο
το τραγούδι του τάφου
η τίκβα
ο τσέχικος ύμνος
το τραγούδι των παρτιζάνων
χύνουν το αέριο
η πρώτη νίκη
το δεύτερο μέτωπο
η απογοήτευση
αυτή και αυτός
«χάιλ χίτλερ!»
στην πλατεία του θανάτου
μέσα στο μπούνκερ
οι προετοιμασίες για την κόλαση
στην καρδιά της κόλασης
-ο χωρισμός
πρόλογος
το προσκλητήριο
η πίστη
μόνο ένας
μέσα στο μπλοκ
ο χωρισμός
η επιστροφή στο μπλοκ
οι κουκέτες
το πένθιμο προσκλητήριο
η πρώτη νύχτα
το πρωί του πένθους
στο γραμμή!
στο κομάντο
παρασκευή βράδυ
-επιστολή της 6ης Σεπτέμβρη 1944
σημειώσεις τέλους (δεύτερο χειρόγραφο και επιστολή της 6ης Σεπτέμβρη 1944)
-παράρτημα
παρουσίαση του Ζάλμαν Γραντόβσκι
πρόλογος της γαλλικής έκδοσης του δεύτερου χειρόγραφου
ανάμεσα στην ιστορία και τη λογοτεχνία, γράφοντας για την καταστροφή
το ζοντερκομάντο του άουσβιτς
ανακάλυψη και έκδοση κυλίνδρων
η εικόνα των ζοντερκομάντο
το ζήτημα της αντικειμενικότητας
σχετικά με τον ζάλμαν γκραντόβσκι και το χειρόγραφό του
το πρώτο χειρόγραφο
η ανακάλυψη και η έκδοση του δεύτερου χειρόγραφου
η πιθανότητα να είναι κάποιος έξω από τον εαυτό του
-σημειώσεις τέλους παραρτήματος
Παρουσίαση
«Στις περιοχές των κρεματορίων III και IV υπάρχει επίσης λίγη στάχτη. Εκεί κονιορτοποιούνταν αμέσως και μεταφέρονταν στον Βιστούλα, καθώς όλη η περιοχή είχε οριστεί για «φλεγόμενες γέφυρες!!!». Το σημειωματάριο και άλλα γραπτά είχαν τοποθετηθεί στους λάκκους, ποτισμένους με αίμα, ανάμεσα σε κόκκαλα και κομμάτια σάρκας που δεν καιγόταν πάντα τελείως, όπως μπορούσες να διαπιστώσει από τη μυρουδιά...»
Αγαπητέ που θα το βρεις αυτό, ψάξε παντού, σε κάθε κομμάτι του εδάφους. Θαμμένα σε αυτό βρίσκονται ντουζίνες από έγγραφα -δικά μου και άλλων- που ρίχνουν φως σε όλα αυτά που συνέβησαν εδώ. Πάρα πολλά δόντια είναι θαμμένα εδώ. Εμείς οι εργάτες του Ζοντερκομάντο σκόπιμα σκορπίσαμε όσα περισσότερα μπορούσαμε σε όλη την περιοχή, έτσι ώστε ο κόσμος να βρει πραγματικά ίχνη των εκατομμυρίων που δολοφονήθηκαν εδώ. Εμείς οι ίδιοι έχουμε ήδη χάσει την ελπίδα ότι θα ζήσουμε μέχρι την απελευθέρωση... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)