ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ (ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΜΑΡΞ)
2. ΕΘΝΗ ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΘΕΩΡΙΑΣ (Η ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ Β' ΔΙΕΘΝΟΥΣ)
3. ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ (ΑΥΣΤΡΟΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΤΤΟ ΜΠΑΟΥΕΡ)
4. Ο ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ (ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ)
5. ΑΝΤΙΑΠΟΙΚΙΑΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ (Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ)
6. ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΕΣ, ΟΙ ΡΩΣΙΚΕΣ ΚΟΥΚΛΕΣ
7. ΓΚΡΑΜΣΙ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ
8. ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ (Ε. Π. ΤΟΜΠΣΟΝ)
9. ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΠΡΟΪΟΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ)
10. Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (ΕΤΙΕΝ ΜΠΑΛΙΜΠΑΡ)
11. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ (ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ «ETHNICITY»)
12. ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ;
13. Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ (ΧΑΝΝΑ ΑΡΕΝΤ)
14. ΟΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ (ΤΟΥ ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΑΝΤΕΡΣΟΝ)
15. Η ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ (ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ)
16. ΤΑ ΕΘΝΗ ΩΣ ΕΤΕΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ (Η ΜΕΤΑ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)
17. ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ (ΑΠΑΝΤΟΥΡΑΪ ΚΑΙ ΧΑΜΠΕΡΜΑΣ)
18. Ο ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (ΑΓΚΑΜΠΕΝ)
19. ΤΟ ΑΝΤΙ-ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΧΑΡΝΤ ΚΑΙ ΝΕΓΚΡΙ)
20. ΟΙ «ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΣ» ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
21. ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟ)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
Αυτό το δοκίμιο παρακολουθεί την ιδέα του έθνους, από τον καιρό του Μαρξ έως τις συζητήσεις για την παγκοσμιοποίηση στα τέλη του 20ού αιώνα.
Έτσι, εξετάζονται διαδοχικά οι θεωρίες και απόψεις του Καρλ Μαρξ, της Β΄ Διεθνούς, του Αυστρομαρξισμού και του Όττο Μπάουερ, του Στάλιν, του Γκράμσι, του Ε.Π. Τόμσον, του Νίκου Πουλαντζά, του Ετιέν Μπαλιμπάρ, της Χάννα Άρεντ, του Μπένεντικτ Άντερσεν, του Χάμπερμας, των Χαρντ και Νέγκρι, και του Αγκάμπεν.
Η ιδέα του έθνους, σε έναν κόσμο με άγνωστο μέλλον, γίνεται μια άγκυρα βεβαιότητας, μια βάρκα διαφυγής. Γι' άλλους όμως σημαίνει μια γραμμή απροσπέλαστη που τους κρατάει εκτός. Η αμφιθυμία απέναντι στο μέλλον μεταστρέφεται σε αμφιθυμία απέναντι στο έθνος.
Αν μας χρειάζεται να ξαναδούμε πώς στοχάστηκαν το έθνος αυτοί που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο, είναι για να αντιλαμβανόμαστε τις αλλαγές που αναδιατάσσουν τις σχέσεις πάνω στις οποίες συγκροτήθηκε το έθνος-κράτος, και για να σκεφτόμαστε την ιστορία υπολογίζοντας τις προσδοκίες ως συστατικό της στοιχείο.