"... στον Ντόριαν Γκρέυ η αναζήτηση "νέων εντυπώσεων" και "εξαίσιων παθών" μετατοπίζεται από τη σφαίρα της τέχνης στη σφαίρα της ίδιας της ζωής και μάλιστα τόσο αποφασιστικά, ώστε η τέχνη να παίζει δευτερεύοντα ρόλο...
"Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" αντιπροσωπεύει μια φάση στην προσπάθεια του σύγχρονου ανθρώπου να δημιουργήσει έναν τρόπο ζωής που να βασίζεται καθαρά στην υποκειμενική εμπειρία.
Αυτό είναι που συνδέει τον Ντόριαν με τον Φάουστ και τον Τσάιλντ Χάρολντ προς τα πίσω και με τη λογοτεχνία της Χαμένης Γενιάς της δεκαετίας του '20 και τους Μπητ του '50 προς τα μπρος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
<< Μ' αρέσουν οι άνθρωποι , όχι οι απρόσωπες αρχές. Και οι άνθρωποι που δεν έχουν αρχές μ' αρέσουν πιο πολύ απ' το καθετί στον κόσμο >>.