ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
1. Οι νέες ένοπλες συγκρούσεις
α. Στρατιωτικές επεμβάσεις στο όνομα της οικουμένης
β. Η ενιαία μεταψυχροπολεμική τάξη
2. Από την «ισοσθένεια» στη «δυσσυμμετρία»
α. Η ανάδυση ενός ανισόρροπου κόσμου
β. Προδιαγεγραμμένες νίκες
γ. «Πολιτιστικά ασύμβατοι» εμπόλεμοι
3. Η στρατηγική της ανισορροπίας
α. Το αντικείμενο της ηγεμονικής βούλησης
β. Στρατηγικές δύο μέτρων και δύο σταθμών
γ. Η αποδόμηση των «μικρών» εχθρικών καθεστώτων
δ. Τα μετανεωτερικά προτεκτοράτα της παγκόσμιας αγοράς
ε. Οι μόνιμοι υπερεθνικοί μηχανισμοί της «καθαρά οικονομικής» βίας
στ. Ο ηγεμονικός ρους των πραγμάτων
4. Η «κανονικότητα» του παραδειγματισμού
α. Η πρόκληση του υπέρμετρου
β. Το ηγεμονικό αλάθητο
γ. Η παθογένεια της μετα-νεωτερικής και μετα-ιστορικής αυτοπεποίθησης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΑΚΗΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
1. Το τέλος των μεγάλων πολεμικών αφηγήσεων
α. Σύγχυση λέξεων, νοημάτων και σημασιών
β. Η κοινοτοπία της καθημερινότητας
γ. Ο πόλεμος ως συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα 2. Ο «απόλυτος μονομερής έλεγχος» και οι προεκτάσεις του
α. Το πανοπτικό βλέμμα
β. Η τελετουργία της επίθεσης
γ. Μη πόλεμοι που θα μπορούσε να μην έχουν υπάρξει ποτέ
3. Το μέτωπο των θυμάτων
α. Η ανισορροπία ενώπιον του θανάτου
β. Ένοπλοι και άμαχοι.
γ. Οι υπό εξόντωσιν κοινωνίες
4. Περί παραπλεύρων απωλειών
α. Αθώοι και ένοχοι λαοί
β. Αθέλητες συνέπειες και ενδεχόμενος δόλος
γ. Η αδύνατη εκλογίκευση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΟΙ ΝΕΕΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΛΟΓΟΥ
1. Η αναζωπύρωση των αντιπολεμικών κινημάτων α. Το τέλος της συμβολικής αμοιβαιότητας
β. Η μεταστροφή της κοινής τηλε-γνώμης
γ. Οι προδιαγραφές της νέας ειρηνοφιλίας
2. Η αδύνατη οριοθέτηση του οικουμενικού δέοντος α. Η ακανονάρχητη σχέση των συλλογικών υποκειμένων
β. Ο αυτισμός του κρατισμού
γ. Η αναπόφευκτη υστέρηση των συλλογικών ανασχέσεων ..
δ. Η χίμαιρα ενός νέου Weltgeist
3. Οι αντιφάσεις της «προσυμβολαιακής οικουμένης»
α. Περιμένοντας τον Λεβιάθαν
β. Η εμμονή των συγκρουσιακών αντιθέσεων
γ. Τα δύο επίπεδα της πολιτικής αντιπαράθεσης
δ. Προς έναν νέο πολιτικό ιστορικισμό
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΥΠΟ ΑΙΡΕΣΙΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΟΜΙΜΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΒΙΑΣ
1. Η μάταιη αναζήτηση της υπερεθνικής νομιμότητας .....
α. Η μεταψυχροπολεμική αναθέρμανση των ουτοπικών οραμάτων
β. Προς ένα διεθνές δίκαιο της ειρήνης
γ. Οικουμενική τάξη και υπολειμματικές εξουσίες
δ. Το μονοπώλιο της βίας υπάρχει ήδη
ε. Η ιστορική εκκρεμότητα της ύπατης κατασταλτικής αρμοδιότητας
2. Ένα επιλεκτικής χρήσεως και εφαρμογής δίκαιο του
α. Η εμμονή των εθνοκεντρικών φαντασιώσεων πολέμου» και της «ειρήνης»
β. «Ου πολεμήσεις»: Μια ψευδοεντολή
γ. Το δυσανεκτικό salus mundi
3. Η νέα ομοκεντρική οικουμένη
α. Η έκλειψη του παραδοσιακού «κρατοκεντρισμού»
β. Προς ένα διεθνές δίκαιο των απανταχού ελεύθερων ανθρώπων-μη πολιτών
γ. Το νεότευκτο ιδεώδες της «δημοκρατικής πολιτειακής εντοπιότητας»
4. Η αναγκαστική παγκοσμιοποίηση των φιλελεύθερων αξιών
α. Το οικουμενικό δημοκρατικό έλλειμμα
β. Το διακύβευμα της αθέσπιστης δικαιοσύνης
γ. Ένας επιλεκτικός φιλελευθερισμός
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ ΤΟ ΝΕΟ «ΜΕΤΑΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ» ΠΛΑΙΣΙΟ
1. Η ηγεμονική πολιτική «μετα-τάξη»
α. Προς ένα επιλεκτικό σύστημα καταστολής
β. Η μετα-πολιτική «τάξη των τάξεων»
γ. Ηγεμονική παναρμοδιότητα και υπολειμματικές αρμοδιότητες.
2. Ηγεμονία και αξιακή κηδεμονία
α. Υψηλή εξουσία και διαχειριστική καθημερινότητα
β. Η άρθρωση των επάλληλων τάξεων
γ. Η μεταβατικότητα της κηδεμόνευσης
3. Η σιωπηρή θέσπιση των υπερεθνικών πολιτικών εγκλημάτων.
α. Η προστασία της ηγεμονικής τάξης
β. Η οικονομία της αυθαίρετης θέσπισης
γ. Η «εθνικοποίηση» της υπερεθνικής καταστολής
4. Η ασφάλεια ως ιδεολογικό επίκεντρο της υπερεθνικής τάξης
α. Οι εις ολόκληρον οικουμενικοί κίνδυνοι
β. Η σολομώντεια εκλογίκευση
7. Rogue States
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕKTO
ΟΙ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΔΥΝΑΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ
1. Μια «διαρκής» ηγεμονία δίχως επίσημο όνομα
α. Ο νόμος και το ξίφος,
β. Η κανονιστική αστάθεια της νέας τάξης
γ. Η οικουμενικοποιημένη σχέση του ηγεμονικού «κράτους» και της παγκόσμιας «κοινωνίας»: ακόμα ένα φιλελεύθερο παράδοξο
2. Η δύσκολη παγίωση του μονο-πολικού κόσμου
α. Η αναπαραγωγή της ανισορροπίας
β. Το τέλος των ισορροπιστικών αρνησικυριών
γ. Το φάντασμα της ειρηνικής συνύπαρξης .....
3. Ηγεμονική πολιτική και οικουμενικός πολιτισμός ......
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ ΤΟ ΝΕΟ «ΜΕΤΑΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ» ΠΛΑΙΣΙΟ
1. Η ηγεμονική πολιτική «μετα-τάξη»
α. Προς ένα επιλεκτικό σύστημα καταστολής
β. Η μετα-πολιτική «τάξη των τάξεων»
γ. Ηγεμονική παναρμοδιότητα και υπολειμματικές αρμοδιότητες. 2. Ηγεμονία και αξιακή κηδεμονία
α. Υψηλή εξουσία και διαχειριστική καθημερινότητα
β. Η άρθρωση των επάλληλων τάξεων
γ. Η μεταβατικότητα της κηδεμόνευσης
3. Η σιωπηρή θέσπιση των υπερεθνικών πολιτικών εγκλημάτων.
α. Η προστασία της ηγεμονικής τάξης
β. Η οικονομία της αυθαίρετης θέσπισης
γ. Η «εθνικοποίηση» της υπερεθνικής καταστολής
4. Η ασφάλεια ως ιδεολογικό επίκεντρο της υπερεθνικής τάξης
α. Οι εις ολόκληρον οικουμενικοί κίνδυνοι
β. Η σολομώντεια εκλογίκευση
7. Rogue States
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕKTO
ΟΙ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΔΥΝΑΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ
1. Μια «διαρκής» ηγεμονία δίχως επίσημο όνομα
α. Ο νόμος και το ξίφος,
β. Η κανονιστική αστάθεια της νέας τάξης
γ. Η οικουμενικοποιημένη σχέση του ηγεμονικού
«κράτους» και της παγκόσμιας «κοινωνίας»: ακόμα ένα φιλελεύθερο παράδοξο
2. Η δύσκολη παγίωση του μονο-πολικού κόσμου
α. Η αναπαραγωγή της ανισορροπίας
β. Το τέλος των ισορροπιστικών αρνησικυριών
γ. Το φάντασμα της ειρηνικής συνύπαρξης .....
3. Ηγεμονική πολιτική και οικουμενικός πολιτισμός ......
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
α. Η νέα πολιτιστική αποστολή
β. Η εμπέδωση του νεοφιλελεύθερου μονοθεϊσμού
γ. Ο νέος ηθικολογικός μανιχαϊσμός
δ. Σκληρή και ήπια δύναμη
ε. Η αδιαλλαξία της ανεκτικότητας
4. Αυτοκρατορικές εκκρεμότητες
α. Το ζήτημα της οικονομικής βιωσιμότητας
β. Το κόστος της ηγεμονίας
γ. Η περιπλοκότητα της αναπαραγωγής
5. Ηγεμονία και παγκοσμιοποίηση
α. Η μετανεωτερική κατάτμηση των κέντρων λήψεως αποφάσεων
β. Η αύξουσα ετερονομία του πολιτικού
γ. Η αέναη διαπραγμάτευση των αποφασιστικών αρμοδιοτήτων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ
1. Κυριαρχία και κατάσταση ανάγκης
α. Η σιωπηρή μετατόπιση τη έννοιας της κυριαρχίας
β. Η πολιτική ως υπέρβαση των κανόνων
Y. Auctoritas non veritas facit legem
δ. Μια δράση στο όνομα του νόμου αλλά και της έλλειψής του
2. Η πρόσληψη της ανάγκης στον Ψυχρό πόλεμο και στη θερμή ειρήνη.
α. Η ερμηνεία της συγκυρίας
β. Το τέλος της έκτακτης ψυχροπολεμικής ανάγκης
γ. Είναι δυνατόν οι συνθήκες να είναι πάντα «κανονικές»;
α. 11 Σεπτεμβρίου 2001
3. Από τη «δυσ-συμμετρία» στην «ασ-συμμετρία»
β. Μετανεωτερικές υπερπροσαρμογές
γ. Η μετατόπιση των πολεμικών μετώπων και της πολεμικής λογικής
4. Δημοκρατίες έκτακτης ανάγκης
α. Η παγίωση του έκτακτου
β. Από την πολιτιστική κρίση στην πολιτιστική κατάσταση ανάγκης
γ. Προς μιαν ανανοηματοδότηση της δημοκρατίας ..
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η ΝΕΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
α. Η εξουσία του ονοματίζειν
β. Η απαγόρευση της ουδετερότητας
γ. Μια νέα θεωρία της πολεμικής σύγκρουσης
δ. Εχθροί, πολέμιοι και εγκληματίες
ε. Η αυτοκρατορική ρήτρα διαφυγής
ΜΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η εμπέδωση ενός ενιαίου κοινωνικοοικονομικού συστήματος σε πλανητική κλίμακα υπό την ηγεμονία μιας μοναδικής δύναμης οδήγησε σε ανεξέλεγκτα φαινόμενα αταξίας και κανονιστικής ανομίας. Αν ο ευρωπαϊκός 20ός αιώνας χαρακτηρίστηκε ως ο αιώνας των «εμφύλιων» ταξικών πόλεων, ο 21ος αναγγέλλεται ήδη ως ο αιώνας των ηγεμονικών πολεμικών καταστολών. Η σημασία των εξελίξεων αυτών απειλεί να είναι ανάλογη με εκείνες που είχαν οδηγήσει στην αποκρυστάλλωση των αστικοφιλελεύθερων συστημάτων. Όλα συμβαίνουν ως εάν μετακινούνταν ολόκληρο το σώμα των θεμελιωδών πολιτειακών νοημάτων της έννομης επικράτειας, της κυριαρχίας και του δημόσιου δικαίου, καθώς και των «κλιμάκων» στις οποίες νοούνταν και οργανώνονταν οι οργανωμένες κοινωνίες, το πολιτικό φαινόμενο και οι διακρατικές σχέσεις.