ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
2. ΤΟ ΚΕΫΝΣΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΡΙΚΑΡΝΤΙΑΝΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
Το Ρικαρντιανό Υπόδειγμα
Το Κεϋνσιανό Υπόδειγμα
Φιλοσοφική Προσέγγιση Αμφότερων των Υποδειγμάτων
3. ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
Δημόσιες Δαπάνες
Δημόσια Έσοδα
Κατηγορίες Κρατικών Ελλειμμάτων
1) Ακαθάριστο Έλλειμμα Γενικού Προϋπολογισμού του Κράτους (ΓΠΚ)
2) Ακαθάριστο Έλλειμμα Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα
3) Καθαρό Ταμιακό Δημόσιο Έλλειμμα
4) Πρωτογενές Κρατικό Έλλειμμα
5) Δημόσιο Έλλειμμα επί Εθνικολογιστικής Βάσης
6) Άλλες Μορφές Κρατικού Ελλείμματος
Τα Δημόσια Ελλείμματα της ελληνικής οικονομίας
4. ΑΙΤΙΩΔΗΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΣΟΔΩΝ: ΟΙΚΟΝΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Θεωρία, Εμπειρική Μαρτυρία
Ανάλυση Στοιχείων και Μεθοδολογίας
Οικονομετρικά Αποτελέσματα
5. ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ
Το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα και διεθνώς
Ποιο το μέγεθος του δημοσίου χρέους της Ελλάδος;
6. ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΥΪΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Δημόσια και Ιδιωτική Αποταμίευση
Παραοικονομία και το Φαινόμενο του Δυϊσμού
7. ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ: ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΕΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ανάλυση Στατιστικών Στοιχείων
Κρατικά Ελλείμματα, Επιτόκια
Κρατικά Ελλείμματα, Ζήτηση Χρήματος
Η Αξιοπιστία του Κεϋνσιανού Υποδείγματος
8. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Τομείς Οικονομικής Δραστηριότητας
Αίτια Εξασθένισης της Ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Οικονομίας
Σκέψεις για μια αποτελεσματική επενδυτική πολιτική
9. ΟΙΚΟΝΟΜΕΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Το Θεωρητικό Υπόβαθρο
Μεθοδολογία, Οικονομετρικά Αποτελέσματα
10. ΕΞΑΓΩΓΕΣ, ΜΟΧΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Εξαγωγικός Τομέας, Φιλελευθεροποίηση και Οικονομική Ανάπτυξη
Ποσοτική και Ποιοτική Προσέγγιση της Εξαγωγικής Δραστηριότητας
11. ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΞΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι ετών, η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει ένα αποσταθεροποιητικό φαινόμενο, το οποίο αποτελεί ίσως εξαίρεση σε διεθνές επίπεδο, ότι τα χρέη και τα ελλείμματα του δημοσίου τομέα αυξάνουν σε συνθήκες εξασθένισης της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος και της αποδυνάμωσης των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης.
Αποτέλεσμα της διόγκωσης των κρατικών χρεών και ελλειμμάτων, ήταν η εφαρμογή μετά το 1985 τεσσάρων προγραμμάτων σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, τα οποία όχι μόνο δεν συνετέλεσαν στην πειθαρχία των δημοσίων οικονομικών, αλλά προκάλεσαν μία σειρά σοβαρών δευτερογενών προβλημάτων, με σημαντικότερο όλων τη μεγέθυνση της παραοικονομίας και τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ εύπορων και φτωχών οικονομικών τάξεων.
Ήδη η χώρα μας οδεύει προς την εφαρμογή ενός πέμπτου σταθεροποιητικού προγράμματος ή Προγράμματος Σύγκλισης σύμφωνα με την ορολογία της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το οποίο αναμένεται ν| ανακοινωθεί το 1998 και θα είναι τετραετούς διάρκειας. Η Ελλάδα είναι πλέον δεδομένο ότι την 1 Ιανουαρίου 1999 δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο στάδιο ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή την ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση). Ως γνωστόν, με βάση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ θα ξεκινήσει η λειτουργία της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), η οποία θα έχει την αποκλειστική ευθύνη άσκησης της κοινής νομισματικής πολιτικής. Στα σημαντικά προνόμια της ΕΚΤ περιλαμβάνονται η έκδοση χρήματος, παρεμβάσεις στην αγορά συναλλάγματος, συντονισμός των επιμέρους κεντρικών τραπεζών, λήψη αποφάσεων για τη σταθερότητα των τιμών, κ.λπ. Το επίσημο νόμισμα της ΟΝΕ θα είναι το ΕΥΡΩ. Μετά την 1.1.2002 και σε διάστημα έξι μηνών, τα εθνικά νομίσματα των χωρών που θα συμμετέχουν στην ΟΝΕ θα αποσυρθούν και το ευρώ θα καταστεί πλέον το επίσημο νόμισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Περιεχόμενα