Αυτό το κείμενο γράφτηκε σε μια συγκεκριμένη εποχή, από συγκεκριμένους ανθρώπους. Σε μια εποχή μεγάλων μαχών και μεγάλων ελπίδων. Από ανθρώπους που πίστεψαν πως η επανάσταση δεν είναι κάτι μακρινό και άπιαστο, αλλά κάτι που συνέβαινε δίπλα τους: από κάθε γωνιά του κόσμου όπου γιγαντώνονταν αντι-ιμπεριαλιστικά επαναστατικά αντάρτικα, μέχρι το κέντρο των καπιταλιστικών μητροπόλεων όπου οι δρόμοι τους φλέγονταν και κάποιοι έκαναν την επιλογή των όπλων.
Ας μη δούμε λοπόν την έκδοση υπό το πρίσμα μιας ενδεχόμενης ανεδαφικότητας ή και «γραφικότητας» που η εποχή μας της προσδίδει. Ας μην επικεντρώσουμε στον -επί του τεχνικού- παρωχημένο σε πολλά σημεία χαρακτήρα της. Αν κάτι είναι επίκαιρο (ή ανεπίκαιρο) δεν είναι η πρακτικότητά της αλλά το πνεύμα που την διαπνέει: το πνεύμα της αντίστασης... ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ