Στη φυλακή ούτε οι στιλιζαρισμένες φράσεις, ούτε οι ραφιναρισμένες αφηγήσεις του τον βοήθησαν. Τον βοήθησαν όμως κάποια λόγια του Οιδίποδα Τύραννου. Να γιατί ο Αισχύλος ήταν ένας μεγάλος δημιουργός. Δημιουργώ, και το λέμε κινδυνεύοντας να υπερβάλουμε, θα πει: «Δίνω ένα νόημα και ένα περιεχόμενο σ| αυτό που ονομάζουμε πόνο».
Να γιατί βγαίνοντας από τη φυλακή ο Όσκαρ Ουάιλντ εξουθενωμένος δεν βρήκε άλλη δύναμη παρά μόνο για να γράψει την «Μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγγ», κάνοντας έτσι ν| αντηχήσουν για μια ακόμη φορά οι κραυγές απόγνωσης που βγαίνουν κάθε πρωί απ| όλα τα κελιά. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε ακόμα να τον ενδιέφερε είναι οι κατάδικοι με τους οποίους μοιράζονταν τον πόνο του. Στις τελευταίες φράσεις του «De Profundis», ο Όσκαρ Ουάιλντ υπόσχεται ότι «Η τέχνη μου θα ταυτίζεται από δω και πέρα με τον πόνο». Η «Μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγγ» αποτελεί την εκπλήρωση αυτής της υπόσχεσης. (Από τον πρόλογο του ΑΛΜΠΕΡΤ ΚΑΜΥ)