Εισαγωγή
Πρόσκληση σε μια παρτίδα γκο
Μεθοδολογία
1) Η παραγωγική εξουσία
Θέση πρώτη: Η εξουσία καταγγέλει
Αντίθεση πρώτη: Η εξουσά παράγει
Θέση δεύτερη: Η εξουσία ψεύδεται, κρύβει, αποσιωπά την αλήθεια
Αντίθεση δεύτερη: Η εξουσία λέει, παράγει, απαιτεί την αλήθεια
2) Πως παράγεται η αλήθεια: Ομολογία - Προβληματικοποίηση
Σκοπός της κριτικής
Κεφάλαιο 1
Εν αρχή ην ο Λόγος
1. Ο λόγος του Συμφέροντος
Κοινωνικός λαμαρκισμός
2. Ομολογείτε! Το τέλος του ανθρώπου είναι κοντά
3. Η διαλεκτική
4. Η μυθική και θεϊκή βία
5. Ο καιρός της εξέγερσης
Κεφάλαιο 2
Ούτε ιερό ούτε δημόσιο
α. Ο ναρκισσισμός του Μηδενός
Pere ou Pire
Ο νόμος της έλλειψης
Ναρκισσισμός - Ασκητισμός
β. Ο Ντυρκεμ στην Αθήνα
Το δημόσιο ως το κρατικό
Η θάλασσα του ατομικισμού
Το γονικό έλλειμμα
Η αποτυχία του πειθαρχικού μοντέλου
Η "δεξιά της κουκούλας"
1. Το τέλος της πολιτικής (όπως την ήξεραν)
2. Πειθαρχία: Ο ρόλος της νόρμας
3. Ο βαθύς ίσκιος της ανομίας
Κεφάλαιο 3
Η "κουλτούρα της βίας"
1. Ο "αναχρονιστικός ολοκληρωτισμός της επανάστασης"
2. Το διαχρονικά ανεπίκαιρο/ εκτός- τόπου της εξεγερτικής βίας σε μια δημοκρατία
3. Το τέλος της μεταπολίτευσης
Επίμετρο
Ο Γκάντι και η βιοπολιτική της μη-βίας
Η μη βία ως τεχνολογία εαυτού
Να παταχθεί η οχλοκρατία- Να δαμαστεί η ψυχή!
Σημειώσεις
Βιβλιογραφία
Το ζήτημα δεν είναι να καταδείξουμε γιατί η βία είναι απαραίτητη, θεμιτή ή επιθυμητή από τους εξεγερμένους. Αντίθετ, η περίφραξη της βίας από το λόγο αλήθειας του εχθρού δεν καταστέλει απλά τα όποια αποτελέσματά της, αλλά στην πραγματικότητα θεσπίζει τι είναι και τι δεν μπορεί να είναι η βία. Θεσπίζει το πεδίο της αλήθειας της, στο οποίο και μας εκπαιδεύει να κινούμαστε, συνήθως αμυντικά, έχοντας ήδη προκαταβάλει τα όρια του διανοήσιμου της ίδιας της πράξης.