Ανεπίκαιροι Στοχασμοί

Υπότιτλοι
Μια διαφορετική ερμηνεία της ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας
Περιεχόμενα

Πρόλογος
Εισαγωγή
Ντάβιντ Στράους, ο Ομολογητής και ο Συγγραφέας
Ωφέλεια και Μειονεκτήματα της Ιστορίας για τη Ζωή
Ο Σοπενάουερ ως Παιδαγωγός
Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ στο Μπαυρώυτ
Χρονικό
Παραπομπές

Λέξη/κλειδί
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ
ΚΩΔΙΚΟΣ
PET03001
ΣΕΛΙΔΕΣ
490
Γλώσσα
Ελληνικά
Αριθμός αντιτύπων
1
Ψηφιακό αρχείο
Off
Τόπος έκδοσης
Θεσσαλονίκη
Αριθμός έκδοσης
1
Οπισθόφυλλο

Ο στοχασμός του Friedrich Nietzsche συνέχεται στο πολυσχιδές της ανάπτυξής του από παραγωγικές πολιτικές σκέψεις, που επιρρωννύουν το νιτσεϊκό στοίχημα της άρσης πολλαχώς ενόχων ιδεολογημάτων και της ποιοτικής προώθησης του ανθρώπινου. Αδιάλειπτα θεώμενος ο Nietzsche, αναδιπλώνεται έντονα κριτικός στον πολιτικό του λόγο, δίνοντας δείγματα πολιορκητικής γραφής, στα πλαίσια μιας ιδιάζουσας πολιτικής πράξης. Οι «Ανεπίκαιροι Στοχασμοί», των οποίων η συγγραφή κράτησε από το 1873 μέχρι το 1876, θα μπορούσαν νομίζω, με κάθε ασφάλεια, να χαρακτηριστούν ως η αιχμηρότατη άκρη της νιτσεϊκής πολιτικής πένας, παρ’ όλο που οι διάσπαρτες στο νιτσεϊκό έργο πολιτικές κρίσεις δεν είναι λιγότερο αποτελεσματικές. Το πρώιμο τούτο πόνημα - με την ετυμολογική βαρύτητα του όρου - αποτελεί την πιο επικαιρική παρέμβαση της νιτσεϊκής σκέψης. Με δίχως ενδοιασμούς, με πάθος και αυστηρή γλώσσα, στοχεύει τα σύγχρονά του - και όχι μόνο - πολιτικά δρώμενα, μαρτυρώντας μια ευρεία αντίληψη για το πολιτικό στοιχείο και τον ορίζοντα που καταλαμβάνει.