Πρόσφυγες και εκπαίδευση

Υπότιτλοι
Καλαμαριά και Νέα Ιωανία Αττικής (1919-1930)
Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (1919-1930)

Ίδρυση του πρώτου σχολείου

Τα Συντάγματα του 1822 και του 1823

Το Σύνταγμα του 1827 – Ιωάννης Καποδίστριας Όθων – Βαυαροκρατία

Χαρίλαος Τρικούπης

Γεώργιος Θεοτόκης, ο μεταρρυθμιστής (1844-1916)

Παρθεναγωγείο του Βόλου - Αλέξανδρος Δελμούζος (1880-1956)

Ελευθέριος Βενιζέλος – Μεταρρυθμίσεις, αντιδράσεις (1910-1920)

Τα Μαρασλειακά

Η εκπαίδευση των κοριτσιών

Η επανεκλογή του Βενιζέλου (1929-1932) – Συνέχεια των μεταρρυθμίσεων

Η συμβολή των κορυφαίων παιδαγωγών της εποχής

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Η κατάσταση στην Ελλάδα

Η καταστροφή της Σμύρνης

Ο ερχομός στην Ελλάδα

Περίθαλψη και εγκατάσταση

Σχολικά κτήρια-δάσκαλοι-μαθητές

Η «υποδοχή» από τους γηγενείς

Οι επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία Ενσωμάτωση των προσφύγων Η μαρτυρία ενός φίλου

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΔΥΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΙ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΙ: ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ,

ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Η ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ

Ερχομός και εγκατάσταση

Οι υποδομές

Η εκπαίδευση

Η γλώσσα

Προσωπικότητες

Η ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ

Άφιξη και εγκατάσταση των προσφύγων

Η στέγαση

Οι υποδομές

Η εργασία και τα επαγγέλματα

Και με την εκπαίδευση;

Προσωπικότητες

ΜΕΡΟΣ ΤЕТАРТО: ОΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΥΣ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΠΗΓΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

Λέξη/κλειδί
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ
ΚΩΔΙΚΟΣ
PAP20001
ΣΕΛΙΔΕΣ
160
Γλώσσα
Ελληνικά
Αριθμός αντιτύπων
1
Ψηφιακό αρχείο
Off
Επιμέλεια
Δήμητρα Ασημακοπούλου
Τόπος έκδοσης
Θεσσαλονίκη
Αριθμός έκδοσης
1
Οπισθόφυλλο

Η σωστή εκπαίδευση δίνει στους ανθρώπους την ελευθερία της σκέψης, της κρίσης, της έκφρασης των συναισθημάτων. Αποτελεί διαβατήριο ποιοτικής ζωής.
Στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1920 επικρατούσαν φτώχεια, υπανάπτυξη, αναλφαβητισμός. Επιστέγασμα ο ερχομός των προσφύγων.
Το επίπεδο εκπαίδευσης στη χώρα γενικά, και ιδιαίτερα στους προσφυγικούς συνοικισμούς, ήταν σημαντικά υποβαθμισμένο. Οι ελλείψεις σε σχολικά κτήρια και δασκάλους μεγάλες. Οι μαθητές επιβίωναν με συσσίτια. Για να φτάσουν στο σχολείο περπατούσαν μεγάλες αποστάσεις. Τα ρούχα τους μπαλωμένα και τα παπούτσια τους τρύπια, μούσκευαν στη βροχή. Τα σχολικά βιβλία πολυτέλεια. Τα είχαν λίγοι.
Κι όμως, η πλειοψηφία των τότε παιδιών, ξεπερνώντας τις δυσκολίες, έμαθε γράμματα, απέκτησε γνώσεις και εμπειρίες ζωής. Ήταν η γενιά που συνέβαλε καθοριστικά στην αναγέννηση της Ελλάδας.