Σε αυτό το περιεκτικό δοκίμιο, ο γερμανός κοινωνιο λόγος Hartmut Rosa καταπιάνεται με ένα ζήτημα που μας απασχολεί όλους και όλες στην καθημερινότητά μας. Γιατί ο χρόνος δείχνει να περνάει τόσο γρήγορα, γιατί διαρκώς «τρέχουμε και δεν φτάνουμε». Ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει ανανεώνοντας την παράδοση της Κριτικής Θεωρίας και φέρνοντας εκ νέου στο προσκήνιο την κομβική έννοια της αλλοτρίωσης, την οποία αντλεί από τα γραπτά του νεαρού Marx. «Έχει καταστεί κεντρική η πρόκληση τα υποκείμενα να ζήσουν και να διαμορφώσουν τη ζωή τους με έναν τρόπο που να τους επιτρέπει να "μείνουν στην κούρσα", να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, να μην πέσουν από τη ρόδα. Ολοένα και περισσότερο, ακόμα και οι θρησκευτικές πρακτικές, οι σύντρο φοι και οι οικογένειες, τα χόμπι και τα πρότυπα της υγείας επιλέγονται σύμφωνα με μια ανταγωνιστική λογική. Η ταχύτητα της κοινωνικής μεταβολής και η αστάθεια των συνθηκών του κοινωνικού περιβάλλοντος καθιστούν αληθινά επικίνδυνη την ανάπτυξη και την τήρηση ενός "σχεδίου ζωής". Η αυτονομία, με την έννοια της διατήρησης των ατομικών μας φι λοδοξιών ακόμα και ενάντια στα προγνωστικά, έχει γίνει αναχρονιστική».
HARTMUT ROSA
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
Κοινωνική επιτάχυνση και σύγχρον εκδοχές της Κριτικής Θεωρίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Προαπαιτούμενα μιας Κριτικής Θεωρίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Επιτάχυνση και «κριτική των προϋποθέσεων της επικοινωνίας»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8: Επιτάχυνση και «κριτική των προϋποθέσεων της κοινωνικής αναγνώρισης»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9: Η επιτάχυνση ως μια νέα μορφή ολοκληρωτισμού.
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ
Προσχέδιο μιας Κριτικής Θεωρίας της κοινωνικής επιτάχυνσης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10: Τρεις εκδοχές μιας κριτικής των χρονικών συνθηκών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11: Η λειτουργιστική κριτική. Παθολογίες του αποσυγχρονισμού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: Η κανονιστική κριτική.
Ξεσκεπάζοντας τις κρυμμένες κοινωνικές νόρμες της χρονικότητας μέσα από μια κριτική της ιδεολογίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13: Η δεοντολογική κριτική. Πρώτο μέρος: η αθετημένη υπόσχεση της νεωτερικότητας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14: Η δεοντολογική κριτική. Δεύτερο μέρος: επανεξετάζοντας την αλλοτρίωση. Γιατί η κοινωνική επιτάχυνση οδηγεί στην αλλοτρίωση.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ