- Να τελειώνουμε με τον μύθο της "φτωχής πλην τίμιας Ελλάδας"
- Ο ελληνικός στρατός
- Η επέλαση των ελληνικών εταιρειών
Ιστορίες για (βαλκανικές) αρκούδες και (ελληνικές) ύαινες - Η άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών
- Η κοινωνική συναίνεση και συμμετοχή σε κάθε εγκληματικό σχέδιο/ Ο κυριότερος εχθρός είναι στην πατρίδα
- 11/7/1995 Ημέρα μνλημης για όσους χάθηκαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Για να μην ξεχαστούν ποτέ τα ελληνικά εγκλήματα στον πόλεμο της Βοσνίας
- Το εργοστάσιο θανάτου
- Οι έλληνες φίλοι
- Οι εύκολοι αντιρατσισμοί... και η διάχυτη νεοελληνική βαρβαρότητα
- Εμείς δεν! Κι ας πάνε στο διάολο με τον στρατό τους!
Δεκέμβριος 2005- Ιούνιος 2008. Δυόμισι χρόνια ύπαρξης και δράσης της συνέλευσης ενάντια στον ελληνικό επεκτατισμό.
Σεπτέμβρης 2008. Αποφασίζοντας της μετεξέλιξης της συνέλευσης σε Συνέλευση ενάντια στον νέο ολοκληρωτισμό και αντιλαμβανόμενες -οι αυτή την απόφαση και σαν ενός είδους "κλείσιμου ενός κύκλου", αποφασίζουμε να προχωρήσουμε στην έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας. Στην έκδοση των πεπραγμένων αυτής της συνέλευσης -ή τουλάχιστον του κομματιού των πεπραγμένων της που μπορούν να χωρέσουνε σε σελίδες χαρτί.
Οι λόγοι μιας τέτοιας έκδοσης θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι προφανείς. Τουλάχιστον σε όσους και όσες όπως εμείς αντιλαμβάνονται την πολιτική δράση όχι με όρους "στιγμής" και προσωπικού ή συλλογικού "αυθορμητισμού", αλλά σαν (ελάχιστο) κομμάτι και συνέχεια μιας ιστορίας -πείτε της κινηματική ή ανταγωνιστική- που κρατάει από πολύ παλιά και πηγαίνει ακόμα μακρύτερα.
Αφίσες που κολλήθηκαν σε μεγάλο κομμάτι της πόλης της θεσσαλονίκης, αυτοκόλλητα, συνθήματα, κείμενα είναι τα περιεχόμενα αυτής της έκδοσης. Μαζί με ένα δίμηνης περιοδικότητας μικρό έντυπο, το Βρε Ουστ! που μοιραζόταν και θα συνεχίσει να μοιράζεται χέρι με χέρι σε περίπου 15 λύκεια.
Όσο για τα ίδια τα περιεχόμενα όλης αυτής της δράσης, θα τα συναντήσετε στις σελίδες που ακολουθούν. Αν κάτι αξίζει εδώ να προσθέσουμε είναι μάλλον οι διάχυτες κοινωνικές αντιδράσεις σε αυτή τη δράση από αγανακτισμένους νοικοκυραίους, τσαμπουκαλεμένους καθηγητές, οπαδούς της ησυχίας- τάξης- ασφάλειας και υπερασπιστές των ιερών και οσίων. Δε μας εξέπληξαν! Το να μιλάς ευθέως για ελληνικό επεκτατισμό και να προπαγανδίζει το σαμποτάρισμά του στη θεσσαλονίκη σήμερα ξέραμε ότι (δυστηχώς) αποτελεί σκάνδαλο. Να το πούμε κι έτσι, η αγανάκτηση κρυφών και φανερών φασιστών ήταν στα μάτια μας μια επιπλέον επιβεβαίωση της επιτακτικότητας και σημασίας μιας τέτοιας δράσης.
Μιας δράσης- ενάντια δημόσιας, συλλογικής και αυτόνομης που ο απολογισμός της ως τα τώρα μαζί με την συζήτηση και ανάλυση της πραγματικότητας που μας περιβάλλει έθεσαν μπροστά μας την αναγκαιότητα του ανοίγματός της ώστε να περιέχει πια όλο το ευρύ πλέγμα σχέσεων, ιδιεολογιών και πρακτικών που η συνέλευση αναγνωρισε ως νέο ολοκληρωτισμό.