ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ ΕΙ
Εἰσαγωγὴ στὸν πέμπτο [Ε1-Ε2 ] τόμο
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Η ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. ΤΟ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΑΙΩΝΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι. Η ΑΓΓΛΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑ- ΣΤΑΣΗΣ.
1. Οἱ οἰκονομικοί όροι τῆς ἀγγλικῆς ἐπανάστασης. Ἡ ἀνάπτυξη τῆς βιομηχανίας καὶ τοῦ ἐμπορίου. – 34. Ἡ ἀγγλικὴ ὑπαιθρος. – 36. Ἡ διαφοροποίηση στοὺς ἀγρότες.
2. Ο συσχετισμὸς τῶν ταξικῶν δυνάμεων στὴν ᾿Αγγλία · πρὶν πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπανάσταση. Οἱ νεοευγενεῖς (gentry ). – 41. Οἱ παλαιοί εὐγενεῖς. – 41. Ἡ ἀστικὴ τάξη καὶ οἱ λαϊκές μάζες.
3. Οἱ ἰδεολογικές καὶ πολιτικές προϋποθέσεις τῆς ἐπανάστασης.
Ο πουριτανισμός. – 47. Ἡ οἰκονομική πολιτική τοῦ Ἰακώβου Α' Στούαρτ. – 49. Ο πουριτανισμός καὶ οἱ Στούαρτ. – 50. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τοῦ Ιακώβου Α΄. – 51. Ἡ ἀστικὴ ἀντιπολίτευση στὸ παρλαμέντο στερεώνεται. – 53. Οἱ ταξικὲς ἀντιθέ σεις ὀξύνονται. – 54. Ξεσπάει πολιτική κρίση τὴν 3η δεκαετία τοῦ 17. αἰώνα. – 56. Ο Κάρολος Α΄ κυβερνάει χωρίς παρλαμέντο. – 58. Ο πόλεμος μὲ τὴ Σκωτία καὶ ἡ ἥττα τῆς ἀγγλικῆς ἀπολυταρχίας.
60. Ἡ ἐπανάσταση ώριμάζει
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ. Η ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (1640 - 1660).
1. Τὸ μακρόχρονο παρλαμέντο καὶ ὁ ἀγώνας του ἐναντίον τῆς ἀπολυταρχίας.
Ἡ πρώτη περίοδος δράσης τοῦ μακρόχρονου παρλα- μέντου. – 64. Ιρλανδικὴ ἐξέγερση. Η « μεγάλη το
*᾿Από τυπογραφικὴ ἀβλεψία τυπώθηκε στη σελ. 25 « Μέρος δεύτερo»
monstration. 65. Οἱ λαϊκές μάζες ἀγωνί ζονται γιὰ νὰ ματαιώσουν ἀντεπαναστατικό πραξί
κόπημα. 2. Ο πρώτος ἐμφύλιος πόλεμος.
Οἱ πρεσβυτεριανοὶ καὶ οἱ ἀνεξάρτητοι δύο στάδια τοῦ πρώτου εμφυλίου πολέμου. 68. Τα
3. Οἱ λαϊκές μάζες ἀγωνίζονται γιὰ νὰ βαθύνουν παραπέρα τὴν ἐπανάσταση. Τὸ κόμμα τῶν ἀνεξάρτη των διασπάται. Οἱ « ἰσοπεδωτές ».
Ἡ ἀντιλαϊκὴ πολιτικὴ τοῦ πρεσβυτεριανού παρλα λαμέντου στὸν ἐμφύλιο πόλεμο. – 74. Τὰ λαϊκά κινή ματα. Επαναστατικό κίνημα στο στρατό. – 76. Οι « ἰσοπεδωτές » (levellers ). – 81. Ο δεύτερος ἐμ- φύλιος πόλεμος καὶ ὁ ἀποκεφαλισμὸς τοῦ βασιλέως.
4. Ἡ δημοκρατία τῶν ἀνεξάρτητων καὶ ἡ πτώση της. Ἡ δημοκρατία τοῦ 1649 καὶ ὁ ταξικός της χαρακτή ρας. – 85. Οριστική διάσπαση ἀνάμεσα στοὺς εἰσου δωτές » καὶ στοὺς ἀνεξάρτητους. Οἱ ἐξεγέρσεις τῶν στρατιωτῶν συντρίβονται. – 86. Το κίνημα τῶν dig- gers. – 88. Ἡ ὑποταγὴ τῆς Ἰρλανδίας. – 90. Ο πόλεμος μὲ τὴ Σκωτία. – 91. Ἡ δημοκρατία τῶν ἀνεξάρτητων καταρρέει.
5. Τὸ προτεκτοράτο τοῦ Κρόμβελ.
Τὸ πρῶτο παρλαμέντο τοῦ προτεκτοράτου. – 95. Ἡ πολιτική κατάσταση στὸ ἐσωτερικὸ τῆς ᾿Αγγλίας. –
96. Ο ταξικός χαρακτήρας τοῦ προτεκτοράτου.
98. Τὸ δεύτερο παρλαμέντο καὶ ἡ πτώση τοῦ προτε- κτοράτου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΙ. Η ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΥΑΡΤ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1688.
Ἡ᾿ Αγγλία στὰ χρόνια τῆς παλινόρθωσης. Ἡ ἀντίδραση στὴν ᾿Αγγλία στὰ πρῶτα χρόνια τῆς
1. παλινόρθωσης. – 105. Ο πολιτικός ἀγώνας ὀξύνε- ται. Ἐκδηλώσεις τῆς ἀντιπολίτευσης στὸ παρλαμέ- ντο. – 108. Ἡ ἀντίδραση στὰ χρόνια τοῦ Ἰακώβου Β΄ δυναμώνει. – 111. Ἡ κρατικὴ ἀνατροπὴ τοῦ 1688 καὶ οἱ κοινωνικὲς καὶ πολιτικές της συνέπειες. 114. Ἡ ἱστορικὴ σημασία τῆς ἀγγλικῆς ἀστικῆς ἐπανά- στασης τοῦ 17. αἰώνα.
2. Ὁ ἀγγλικός πολιτισμὸς στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 17. αἰώνα.
Φιλοσοφία καὶ πολιτικὴ ἰδεολογία. – 121. Ἡ πολι τική οἰκονομία. – 122. Λογοτεχνία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΥ. Η ΟΛΛΑΝΔΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ
17. ΚΑΙ ΤΟ 18. ΑΙΩΝΑ.
1. Η Ολλανδία στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 17. αἰώνα. Οἱ ἀγγλοολλανδικοὶ πόλεμοι.
οἰκονομική κατάσταση τῆς Ολλανδίας. -132. Οἱ λαϊκές μάζες καὶ ὁ ταξικὸς ἀγώνας. -135.0 λιτικὸς ἀγώνας στὴν Ολλανδία. – 136. Ο άγγλο ολλανδικὸς ἀνταγωνισμός. Οἱ πόλεμοι τῆς Ολλανδίας μὲ τὴν ᾿Αγγλία καὶ τὴ Γαλλία.
2. Ἡ ῾Ολλανδία τὸ 18. αἰώνα παρακμάζει. Οἱ και νωνικοὶ καὶ πολιτικοὶ ἀγῶνες.
3. Ο ὀλλανδικός πολιτισμός στο δεύτερο μισό τοῦ 17. καὶ τὸ 18. αἰώνα. Σπινόζα. – 149. Εἰκαστικές τέχνες. – 151. Ἐπι- φιλολογία.
στήμη καὶ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. Η ΦΕΟΥΔΑΡΧΟΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΚΗ ΓΑΛ- ΔΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΑΙΩΝΑ.
1. Ἡ κοινωνικὴ καὶ ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξή της. Τὸ φεουδαρχικό σύστημα. Ἡ θέση τῶν ἀγροτῶν. 155. ῾Ο κλῆρος καὶ οἱ εὐγενεῖς. Τὸ τοκογλυφικό κε φάλαιο στὴν ὕπαιθρο. – 157. Η καπιταλιστικὴ ὀρ γάνωση. Η . Ἡ βιοτεχνία στὶς πόλεις. Η μανιφακτού-
ρα. – 159. Ἡ ἀστική τάξη. – 162. Ἡ γαλλική ἀν
πολυταρχία. – 165. Πῶς διαμορφώθηκε τὸ γαλλικό ἔθνος. 2. Τὰ πρῶτα χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ Λουδοβίκου 14'. "Η Fronde («Σφενδόνα ») καὶ οἱ συνέπειές της. 3. ῾Η ἀπολυταρχία τοῦ Λουδοβίκου ΙΔ΄. Κολμπερ
τισμός.
Τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ἀπολυταρχίας τοῦ Λουδοβί- κου ΙΔ΄. – 175. 75. Κολμπερτισμός. – 178. Οἱ λαϊκές ἐξεγέρσεις. – 181. Ἡ ἐξέγερση τῶν camisards. 182. Ο μηχανισμὸς τοῦ ἀπολυταρχικοῦ κράτους. 184. Ἡ ἐξωτερική πολιτική.
4. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν κοινωνικῶν καὶ πολιτικῶν ἰδεῶν καὶ τοῦ πολιτισμοῦ. Ὁ καθολικισμὸς ἐπικρίνεται. – 191. Ἡ πάλη ἀνά-
μεσα στὸ ἀπολυταρχικό καὶ στὸ ἀντιαπολυταρχικό δόγμα. – 194. Λογοτεχνία καὶ τέχνη. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI. Η ΣΟΥΗΔΙΑ Η ΣΟΥΗΔΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ
17. ΑΙΩΝΑ. ΤΟ ΒΑΛΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΟΞΥΝΕΤΑΙ.
Ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῆς Σουηδίας τὸ 17. αἰώ να. – 209. Τὸ ἀγροτικὸ ζήτημα καὶ ἡ θέση τῶν ἀγρο τῶν. – 212. ᾿Αρχίζει ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν ἐφαρμογή τῆς reductio. – 212. Οἱ πόλεμοι τοῦ Καρόλου Γ'. - 214. Τὰ ἀποτελέσματα ἀπὸ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς redu- ctio. – 215. Σκληρότερο τὸ δουλοπάροικο δίκαιο στὶς σουηδικές παραβαλτικὲς ἐπαρχίες. – 219. Το βαλτικό ζήτημα ὀξύνεται στὰ τέλη τοῦ 17. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 18. αἰώνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII. Η ΡΩΣΙΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΑΙΩΝΑ.
1. Η δουλοπαροικία δυναμώνει. Δημιουργεῖται ἡ πανρωσικὴ ἀγορά.
Ἱδρύονται οἱ μανιφακτοῦρες καὶ ἀναπτύσσεται ἡ μι- κροεμπορευματική παραγωγή. – 226. Οἱ οἰκονομι κὲς περιοχὲς στὴ Ρωσία. – 228. Ἡ Σιβηρία. – 231. Δημιουργεῖται ἡ πανρωσικὴ ἀγορά.
2. Τὰ πρῶτα χρόνια τῆς φεουδαρχικῆς ἀπόλυτης μο- ναρχίας.
Ὁ τσάρος καὶ ἡ δούμα τῶν βογιάρων. – 235. Τὰ ζέμσκη σομπόρ. – 237. Τὸ σύστημα τῶν πρικάζ. Οἱ βοϊβόδες. – 239. Οἱ ἔνοπλες δυνάμεις. – 240. εὐγενεῖς δυναμώνουν.
3. Οἱ λαϊκὲς ἐξεγέρσεις.
Ἡ θέση τῶν ἀγροτῶν καὶ τῶν κατώτερων στρωμά- των τῶν πόλεων. – 242. Οἱ ἐξεγέρσεις στὶς πόλεις. 244. ῾Ο « κώδικας » τοῦ 1649. – 245. Οἱ ἐξεγέρ- σεις στὸ Πσκόφ καὶ στὸ Νόβγκοροντ. 246. Η «χάλκικη» ἐξέγερση. – 248. Ὁ ἀγροτικός πόλεμος μὲ ἀρχηγὸ τὸν Στεπὰν Ράζιν. – 251. Τὸ σχίσμα.
4. Η διεθνής θέση τῆς Ρωσίας.
«᾿Αζόφσκογιε συντένιγιε ». Τὸ ζέμσκη σομπὸρ τοῦ 1642. – 256. Ο πόλεμος μὲ τὴν Πολωνία γιὰ τὴν Οὐκρανία καὶ τὴ Λευκορωσία. – 257. Ο πόλεμος τῆς Ρωσίας ς μὲ τὴ Σουηδία. – 258. Ἡ ἀνακωχὴ τοῦ ᾿Αντρούσοβο στὰ 1667. – 259. ῾Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος τοῦ 1676 - 1681. – 262. Οἱ διεθνεῖς σχέσεις τῆς Ρωσίας.
5. Ο ρωσικός πολιτισμὸς τὸ 18. αἰώνα.
Παιδεία. – 267. Λογοτεχνία καὶ θέατρο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII. Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑ- ΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ.
Ἡ Οὐκρανία κάτω ἀπὸ τὴν κυριαρχία τοῦ Ρὲτς Πο- σπόλιτα. – Μπογδὰν Χμελνίτσκη. 277. Νίκες οὐκρανικῶν στρατευμάτων στὸ Ζόλτιγιε βόντι [ ΚΙ- τρινα νερά ], στὸ Κορσοῦν καὶ στὸ Πιλάφτσι. – 282. Ὁ ἐθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος ἀπὸ τὰ 1649 ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1651. – 283. Τὸ ἀντιφεουδαρχικό κί- νημα στὴν Πολωνία ἀναπτύσσεται. – 284. Οι πολε μικὲς ἐπιχειρήσεις στὴν Οὐκρανία στὰ 1651 - 1653. – 286. Το ζέμακη σομπόρ τοῦ 1653. - 287. Η ρά- ντα τοῦ Περεγιασλάβ. – 288. Ἡ ἱστορική σημασία τῆς ἕνωσης τῆς Οὐκρανίας μὲ τὴ Ρωσία.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΚΑΙ ΤΟ 18. ΑΙΩΝΑ. Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΩΚΕΑΝΙΑ. Η ΑΠΟΙΚΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑ·Ι·ΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΧ. Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ
NA KATAPPEEΙ, ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΟΙ
ΑΛΟΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΚΑΙ ΤΟ 18. ΑΙΩΝΑ. » 1. Παρακμὴ τοῦ τουρκικού στρατιωτικοφεουδαρχι- κοῦ κράτους. Τὸ στρατιωτικό τιμαριωτικό σύστημα ἀποσυντίθε ται. – 300. Η στρατιωτική δύναμη τῆς Τουρκίας
πέφτει. Ἡ ἥττα της στη Βιέννη καὶ οἱ συνέπειες. 304. Ἡ ἐξέγερση τοῦ Πατρὸν Χαλίλ. – 308. Δυνα μώνει ἡ ἐπιρροὴ τῶν δυτικών κρατῶν στὴν Τουρκία. Δημιουργεῖται τὸ ἀνατολικό ζήτημα. – 312. Ἡ οἱ- κονομικὴ καὶ πολιτική κρίση τῆς ὀθωμανικῆς αὐτο- κρατορίας στὰ τέλη τοῦ 18. αἰώνα. – 320. Παρακμή
τοῦ πολιτισμοῦ.
2. Οἱ βαλκανικοὶ λαοὶ κάτω ἀπὸ τὸν τουρκικό ζυγό.
Η κατάσταση στοὺς βαλκανικούς λαούς στὸ δεύτε τερο μισὸ τοῦ 17. καὶ τὸ 18. αἰώνα. – 326. Οἱ ἀπε λευθερωτικοὶ ἀγῶνες τῶν βαλκανικῶν λαῶν ἐναντίον τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ. – 331. Ἡ ἐθνικὴ ἀναγέννηση τῶν βαλκανικῶν λαῶν,
3. Οἱ ἀραβικές χώρες κάτω ἀπὸ τὴν τουρκική κυρι αρχία.
Συρία καὶ Λίβανος. – 340. Ιράκ. – 342. ᾿Αραβία. Ἡ ἐμφάνιση τοῦ βαχαβισμού. – 345. Ὁ ἀραβικός 17. καὶ τὸ 18. αἰώνα. πολιτισμὸς τὸ 17. καὶ τὸ 18. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Χ. ΤΟ ΙΡΑΝ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΚΑΙ ΤΟ 18. ΑΙΩΝΑ.
Ἡ οἰκονομική κατάσταση στὸ κράτος τῶν Σεφεβι- δῶν. – 349. Τὸ κράτος τῶν Σεφεβιδών παρακμάζει. – 352. Οι Σεφεβίδες καταρρέουν. – 352. Τὸ Ἰρὰν κάτω ἀπὸ τὸ · τὸ ζυγὸ τῶν ἀφγανῶν κατακτητῶν. – 354. Ὁ Ναντὶρ χὰν στὸ προσκήνιο. – 356. Τὸ Ἰρὰν κατ τω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ Ναντὶρ σάχη. Οἱ κατακτητι- κὲς ἐκστρατεῖες τοῦ Ναντέρ. – 358. Η κατάσταση στὶς λαϊκὲς μάζες καὶ τὰ λαϊκὰ κινήματα. – 359. 'Ο ἀπελευθερωτικὸς ἀγώνας τῶν λαῶν τοῦ Καυκάσου
* ᾿Από τυπογραφικὴ ἀβλεψία τυπώθηκε στη σελ. 291 « Μέρος τρίτο Μ. ἐναντίον τῶν κατακτητῶν. Ὁ Ναντίρ σάχης σκοτώ νεται. 364. Τὸ κράτος τοῦ Ναντὶρ σάχη διαλύεται. – 367. Πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ. Η ΜΕΣΗ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 17. ΚΑΙ ΤΟ 18. ΑΙΩΝΑ.
Οἰκονομία. – 374. Δυναμώνει ἡ γενοφυλετική φε ουδαρχικὴ ἀριστοκρατία. Πολιτικὲς ἀλλαγὲς στὴ Μέση ᾿Ασία. – 375. Εἰσβολὴ τῶν Τζουνγκάρων. Το κατώτερο καὶ μεσαῖο ζοὺς ὑπάγονται στη Ρωσία. 376. Τὸ Καζακστὰν στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 18. αἰώνα. - 380. Οἱ Κιργίσιοι. 382. Μπουχάρα καὶ Χίβα ( Χορασμία ). – 384. Κοκάντ. – 384. Ἡ ἐπιδρομὴ τοῦ Ναντέρ σάχη. 385. Η μανγκιτική δυνα- στεία στὴ Μπουχάρα. – 386. Τὸ Κοκάντ καὶ ἡ Χίβα στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 18. αἰώνα. – 386. Οἱ σχέσεις τῆς Μπουχάρας καὶ τῆς Χίβας μὲ τὴ Ρωσία. – 387. Ὁ πολιτισμός στοὺς λαοὺς τῆς Μέσης ᾿Ασίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙ. Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΟΓΓΟΛΩΝ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ. ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΤΑΚΤΟΥΝ ΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ.
1. Τὸ κράτος τῶν Μογγόλων οἰκονομικά προοδεύει. Ἡ γεωργία καὶ ἡ βιοτεχνία στὶς Ἰνδίες. – 392. Και νούργια φαινόμενα στὴν οἰκονομία τῶν Ἰνδιῶν. - 395. Ἡ ἐνδική κοινότητα τοῦ χωριοῦ καταστρέφε ται. – 396. Ἡ ἀγροτικὴ πολιτικὴ τῶν Μογγόλων.
Τὸ κράτος τῶν Μογγόλων ἐξασθενίζει. 2. Διαλύεται ἡ αὐτοκρατορία τοῦ Μεγάλου Μογγόλου.
Ἡ ἀποικιακή δραστηριότητα τῶν δυτικοευρωπαϊ κῶν ἑταιρειῶν τῶν ᾿Ανατολικῶν Ἰνδιῶν. – 400. Οἱ σχέσεις ἀνάμεσα στὶς Ἰνδίες καὶ στὴ Ρωσία τὸ 17. καὶ τὸ 18. αἰώνα. – 401. Ο σάχης 'Αουρανγκζέμπ. – 403. Εναντίον τῆς κυριαρχίας τῶν Μογγόλων ξε- σπᾶνε τὸ 17. καὶ τὸ 18. αἰώνα ἐξεγέρσεις. Σίχ καὶ Τζάτ. – 405. Ἡ ἐξέγερση τῶν Μαράτων. – 406. Ὁ Σιβάτζι καὶ ἡ πολιτική του. – 407. Ὁ ἀγροτικός πόλεμος στὴν περιοχὴ τοῦ Πετζάμπ. – 410. Οι Μα- ράτοι ἀκμάζουν στὶς ἀρχὲς τοῦ 18. αἰώνα.
3. Οἱ ᾿Αγγλοι κατακτοῦν τὶς ᾿Ινδίες.
Οἱ "Αγγλοι καὶ οἱ Γάλλοι ἀνταγωνίζονται γιὰ τὶς Ἰνδίες. – 419. Ἡ ἀγγλικὴ ἑταιρεία τῶν ᾿Ανατολι κῶν Ἰνδιῶν κατακτᾶ τὴ Βεγγάλη.
4. Η Βεγγάλη καταληστεύεται ἀπὸ τοὺς ᾿Αγγλους. Οἱ λαοὶ τῶν Ἰνδιῶν ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν ἄγ- γλων ἀποικιστῶν.
Μὲ ποιό τρόπο οἱ ῎Αγγλοι ἀποικιστές καταλήστεψαν τη Βεγγάλη. – 429. Η καταλήστευση τῶν ὑποτελῶν ἡγεμονιῶν. – 430. Στη Βεγγάλη ξεσπάει ἐξέγερση ἐναντίον τῶν ἄγγλων ἀποικιστῶν. – 431. « Δυαδική διακυβέρνηση ». – 432. ᾿Απόφαση τοῦ παρλαμέ ντου γιὰ τὴ διοίκηση τῶν ἀγγλικῶν κτήσεων στις Ιν- δίες. Γουώρεν "Αστιγξ. – 434. Ὁ πόλεμος τῆς ἀγα γλικῆς ἐταιρείας ἐναντίον τῶν Μαράτων καὶ τοῦ Μαΐ σούρ. – 437. ῾Ο Ινδικὸς πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙΙ. Η ΚΙΝΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΝΤΖΟΥ.
1. Ο κινεζικός λαὸς ἀγωνίζεται ἐναντίον τῶν κατα- κτητών.
Ο πόλεμος στὴν Κεντρικὴ καὶ στὴ Νότια Κίνα. – 445. Ἡ ἄμυνα στὶς νοτιοανατολικὲς καὶ στὶς νότιες ἐπαρχίες. – 447. Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγώνας ἀνα- πτύσσεται στὰ τέλη τῆς 5ης καὶ στὶς ἀρχὲς τῆς 6ης δεκαετίας. – 449. Ὁ ἀγώνας στὶς ἀκτές. Οἱ Μαν- τζοὺ ὑποτάσσουν ὁριστικὰ τὴν Κίνα.
2. Ἡ οἰκονομικὴ κατάσταση τῆς Κίνας στὰ τέλη τοῦ 17. καὶ τὸ 18. αἰώνα,
Τὸ ἀγροτικὸ σύστημα. – 459. Η κατάσταση στις
πόλεις. 3. Τὸ κρατικό σύστημα καὶ ἡ ἐξωτερική πολιτική
τῆς αὐτοκρατορίας Τσίνγκ. Ἡ κεντρικὴ καὶ τοπικὴ διοίκηση. – 462. Το καστι- κὸ σύστημα στὴν αὐτοκρατορία τῶν Τσίνγκ. – 464. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν Μαντζού. Οἱ σχέσεις μὲ τὴ Ρωσία. – 467. Ἡ Κίνα καὶ τὰ δυτικοευρωπαϊκὰ κράτη. – 469. Οἱ πόλεμοι τῆς δυναστείας Τσίνγκ. 4. Ὁ ἀγὼν τοῦ κινεζικοῦ λαοῦ ἐναντίον τῆς κυριαρ- χίας τῶν Μαντζοὺ καὶ τῶν φεουδαρχικῶν θεσμῶν. Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς κυριαρχίας τῶν Μαντζού στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 17. αἰώνα. – 473. Οἱ λαϊκὲς ἐξεγέρσεις τὸ 18. αἰώνα.
5. Πολιτισμός. Εἰκαστικὲς καὶ ἐφαρμοσμένες τέχνες. – 479. Φιλο- σοφία. – 480. Φιλολογία. – 480. Ιστοριογραφία. Βιβλιογραφία. – 482. Λογοτεχνία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙV. ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΩΚΕΑΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΑΠΟΙ- ΚΙΣΜΟΥ
. Οἱ λαοὶ τῆς Αὐστραλίας. 1
Ἡ τεχνικὴ καὶ ἡ οἰκονομία στοὺς Αὐστραλούς. – 486. Το κοινωνικό σύστημα. – 487. Δοξασίες καὶ · πνευματικός πολιτισμός. – 489. Τασμανοί. 2. Οἱ ἄλλοι λαοὶ τῆς ᾿Ωκεανίας.
Ἡ τεχνικὴ καὶ ἡ οἰκονομία στοὺς κατοίκους τῆς Ωκεανίας. – 490. Μελανήσιοι. – 492. Πολυνήσιοι.
494. Ὁ ἐποικισμὸς τῆς Πολυνησίας καὶ ἡ κατα- γωγὴ τῶν Πολυνησίων. – 500. Μικρονήσιοι.
3. ᾿Ανακαλύπτονται οἱ νῆσοι τῆς ᾿Ὠκεανίας. ῾Η Αὐ- στραλία ἐποικίζεται.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧV. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑ- ΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 18. ΑΙΩΝΑ.
Τὰ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα τῆς ἀποικιακῆς πο λιτικῆς τῶν Εὐρωπαίων στις χώρες τῆς ᾿Ανατολῆς. 511. Οἱ λαοὶ στὶς Ἰνδίες καὶ στὴν Ἰνδονησία ἀγων νίζονται ἐναντίον τῶν εὐρωπαίων ἀποικιστῶν. – 513. Τὸ εὐρωπαϊκὸ κεφάλαιο ἁπλώνει τὰ πλοκάμια του στὶς ἀνεξάρτητες χώρες τῆς ᾿Ανατολῆς. – 518. Οι ἀποικιακές κτήσεις τῆς Πορτογαλίας καὶ τῆς Ἱσπα- νίας. – 520. Ἡ ἐκμετάλλευση τῶν δούλων καὶ ἡ ἀνάπτυξη τοῦ δουλεμπορίου. – 522. Ἡ ἐξόντωση τοῦ ντόπιου πληθυσμοῦ στὶς στις βόρειες ἀμερικανικές ἀποικίες τῶν Εὐρωπαίων. – 522. Ὁ ἀγώνας τῶν λαῶν τῆς ᾿Αμερικῆς ἐναντίον τῆς ἀποικιακῆς κατα- πίεσης. – 524. Ο ἀγώνας γιὰ τὶς ἀποικίες. Οἱ ἐμπο- ρικοί πόλεμοι.
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΟ 18. ΑΙΩΝΑ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ
ΑΠΟΙΚΙΩΝ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ.
ΟΙ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ
ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧVΙ. Η ΡΩΣΙΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 18. ΑΙΩΝΑ. ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Α' ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ.
Οἱ ἐκστρατεῖες στο ᾿Αζόφ. – 535. Η «μεγάλη πρεσβεία». – 536. Ἡ ἀνταρσία τῶν στρελέτς στὰ 1698.
1. Ἡ ἐσωτερικὴ καὶ ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Ρω σίας στὰ τέλη τοῦ 17, αἰώνα*.
2. Η κοινωνικο - οικονομικὴ ἀνάπτυξη τῆς Ρωσίας στὸ πρῶτο τέταρτο τοῦ 18. αἰώνα. ᾿Αγροτικὴ οἰκο- νομία καὶ βιομηχανία. Εμποροκρατικὸ τὸ σύστημα.
Ἡ ἀγροτικὴ εἰκονομία. Ἡ θέση τῶν ἀγροτῶν. 540. Οἱ εὐγενεῖς. – 541. ῾Η ἀνάπτυξη τῆς βιομηχα νίας. – 543. Ἡ βιομηχανική πολιτική. Εμποροκρα
* Ο τίτλος αὐτὸς εἶναι τοῦ δευτέρου παραγράφου στη σελ. 531.
τία. – 546. Τὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ ἐξωτερικὸ ἐμπόριο. Οἱ πόλεις καὶ ὁ πληθυσμός τους.
3. Ὁ ἀγώνας τῶν λαϊκῶν μαζῶν ἐναντίον τοῦ φεου- δαρχικού ζυγοῦ.
Ἡ ἐξέγερση στὸ ᾿Αστραχὰν στὰ 1705-1706.- 552. Ἡ ἐξέγερση στὸν Ντὸν στὰ 1707 - 1708.
554. Ἡ ἐξέγερση στη Μπασκιρία στὰ 1705 - 1711.
. Ἡ στερέωση τῆς ἀπολυταρχίας. 4 Στὴν κεντρικὴ καὶ στὴν τοπικὴ κρατική διοίκηση γίνονται μεταρρυθμίσεις. – 558. ᾿Αναδιοργανώνε- ται ὁ στρατὸς καὶ ναυπηγεῖται πολεμικός στόλος.
558. Μεταρρυθμίζεται καὶ ἡ διοίκηση τῆς ἐκκλησίας. – 559. Ἡ ὑπόθεση τοῦ διαδόχου ᾿Αλέξη. 5
. Ο βόρειος πόλεμος. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῆς Ρωσίας στὸ πρῶτο τέταρτο τοῦ 18. αἰώνα. ᾿Αρχίζει ὁ βόρειος πόλεμος. – 562. Ἡ μάχη στὴν
Πολτάβα καὶ ἡ ἱστορική της σημασία. – 564. Ἡ ἐκ- στρατεία στὸν Προῦθο. – 566. Συνεχίζεται ὁ βό ρειος πόλεμος. – 566. ῾Η νίκη στὸ Νίσταντ. – 569. Η Ρωσία ἐκστρατεύει στὸ Ἰράν. Ὁ ἀπελευθερωτι- κὸς ἀγώνας τῶν λαῶν τῆς Ὑπερκαυκασίας. 6. Ο πολιτισμὸς τῆς Ρωσίας στὸ πρῶτο τέταρτο τοῦ 18. αἰώνα.
Ἐπιστήμη καὶ σχολεῖα. ᾿Αναπτύσσεται ἡ τεχνική. – 575. Τέχνη καὶ λογοτεχνία.
7. Η Ρωσία στὸ δεύτερο τέταρτο τοῦ 18. αἰώνα. Ἡ κυρίαρχη τάξη ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἐξουσία. 582. Πλαταίνουν τὰ προνόμια τῶν εὐγενῶν καὶ δυνα- μώνει ἡ καταπίεση τῶν δουλοπάροικων. – 587. ᾿Α- ναπτύσσονται ἡ βιομηχανία καὶ τὸ ἐμπόριο. – 589. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τοῦ ρωσικοῦ κράτους. 591. Πολιτισμός. – 593. Μ. Β. Λομονόσοφ.