Πρόλογος
Εισαγωγή
Κεφάλαιο Πρώτο
Επιστήμες και Φιλοσοφία
1. Η μαρτυρία της ιστορίας
2. Οι τυπικές αντιλήψεις για τις σχέσεις των επιστημών και της φιλοσοφίας
3. Ορισμός και ταξινόμηση των φιλοσοφικών προτάσεων
4. Έννοιες και κατηγορίες
5. Είναι νόμιμη μια θεωρία του Είναι, υλιστική και διαλεκτική;
Κεφάλαιο Δεύτερο
Επιστημονικός ρεαλισμός
1. Η έννοια: γονιμότητα και σύγχυση 2. Ρεαλισμός, ιδεαλισμός και υλισμός
3. Η αντικειμενικότητα της φύσης
4. «Αφελή» επιχειρήματα εναντίον του «ευφυούς» αντιρεαλισμού
5. Ρεαλισμός και Κοινωνική Πράξη
6. Πέρα από το θετικισμό και τον εποπτικό ρεαλισμό
7. Μη αντιστρεψιμότητα, ή: η αντικειμενικότητα του γίγνεσθαι
8. Το φαινόμενο και το «πράγμα καθεαυτό»
Κεφάλαιο Τρίτο
Η αναβίωση του φυσικού ιδεαλισμού
1. Αναζητώντας τη Διαλεκτική: Επιστήμη
και Ιδεολογία 2. Η ιδεολογική θεμελίωση και επικάλυψη της μηχανιστικής φυσικής 3. Σχετικιστική φυσική και φυσικός ιδεαλισμός
4. Από τη τη μικροφυσική στην παραψυχολογία 5. Κοσμολογία: Προς μια νέα έκδοση της Δημιουργίας
6. Από τον Ακινάτη στην ανθρωπική αρχή
7. Η ιδεολογία στην επιστήμη
8. Τελική παρατήρηση
Κεφάλαιο Τέταρτο
Για μια υλιστική θεωρία του Είναι
1 . Η κατηγορία της ύλης στο φως των
σχετικιστικών θεωριών
2. Στοιχειώδη σωμάτια: Φυσικές Οντότητες ή Μαθηματικές Μορφές;
3. Πέρα από τις κλασικές μορφές αιτιοκρατίας 4. Το απειροστό, το πεπερασμένο και το άπειρο
5. Από την ανόργανη ύλη στη ζωή
6. Ύλη και Πνεύμα. Από την αίσθηση στη νόηση
7. Τελικές παρατηρήσεις
Κεφάλαιο Πέμπτο
Διαλεκτική της Φύσης: Το πρόβλημα της νομιμότητας
1. Διαλεκτική της Φύσης. Προσθήκη των Ένγκελς και Λένιν;
2 . Η Διαλεκτική της Φύσης
3. Το πρόβλημα της νομιμότητας
4. Τυπική και διαλεκτική λογική
5. Γενικές παρατηρήσεις
6. Μια τελική παρατήρηση
Κεφάλαιο Έκτο
Για ένα σύγχρονο ορθολογισμό (αν ο όρος έχει νόημα)
1. Ορθολογισμός: αντιφάσεις και ιστορικότητα της έννοιας
2. Ορθολογισμός: μια κατ' εξοχήν έννοια της αστικής ιδεολογίας
3. Μαρξισμός: η υπέρβαση του θεωρησιακού ορθολογισμού
4. Θέσεις για ένα σύγχρονο ορθολογισμό (αν η έννοια έχει νόημα)
Βιβλιογραφική σημείωση
Βιβλιογραφία
Μπροστά στη βάρβαρη πραγματικότητα, η επιστήμη και η φιλοσοφία μπορούν να αποτελέσουν καταφύγιο. Έναν προσωπικό χώρο γαλήνης και πνευματικής έξαρσης. Ωστόσο, πρέπει να είναι κανείς ακρωτηριασμένος ατομιστής, για να αναζητήσει κάποιο προσωπικό καταφύγιο σε μια εποχή η οποία εγκυμονεί πλανητικές καταστροφές αλλά, παρ' όλα όσα συνέβησαν, δημιουργεί και τις "αντικειμενικές" επί του παρόντος δυνατότητες για υπέρβαση της σημερινής βαρβαρότητας.
Στόχος του βιβλίου είναι να αναδείξει συγκεκριμένα την ενότητα των επιστημών με τη φιλοσοφία, η οποία μεταβάλλεται ιστορικά και συνυπάρχει με την καταστατική διαφορά τους. Τη δυνατότητα μιας κοσμοθεωρίας συγκροτημένης μέσα από τη φιλοσοφική καταξίωση του κεκτημένου των επιστημών, μέσα από την ανάλυση ειδικών περιοχών της επιστήμης. Ταυτόχρονα το βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει και να ερμηνεύσει την άνθηση του νεότερου φυσικού ιδεαλισμού και του μυστικισμού, οι οποίοι υποτίθεται ότι θεμελιώνονται στις σύγχρονες φυσικές θεωρίες. Ιδεαλιστικές ή μυστικιστικές κοσμοθεωρήσεις ιδιοποιούνται τα δεδομένα των επιστημών για να θεμελιώσουν τα δόγματά τους. Με την προσαρμογή των δεδομένων της σε κάποιο ιδεολογικό σχήμα, η επιστήμη μπορεί να γίνει θεραπαινίς ανορθολογικών δοξασιών. Αλλά προπαντός: το βιβλίο θα επιχειρήσει να θεμελιώσει τη δυνατότητα για μια υλιστική θεωρία του Είναι, και για μια σύγχρονη Διαλεκτική της Φύσης ειδικότερα. Τέλος, για έναν σύγχρονο ορθολογισμό, ο οποίος θα ενσωματώνει τα βιώσιμα στοιχεία του αστικού ορθολογισμού, ενώ ταυτόχρονα θα συνιστά την ιστορική του άρνηση, τόσο γνωσιακά, όσο και από την οπτική από την οποία αντιμετωπίζει την πραγματικότητα.
O στόχος του βιβλίου δεν είναι "ακαδημαϊκός". Πράγματι, τόσο η φιλοσοφική ανθρωπολογία όσο και η πολιτική έχουν, ή οφείλουν να έχουν, μια οντολογική και γνωσιοθεωρητική θεμελίωση. H εμβέλεια συνεπώς ενός βιβλίου, όπως το παρόν, μπορεί να υπερβαίνει το χώρο της ακαδημαϊκής φιλοσοφίας. Να αποτελέσει πρόκληση για την οργανική συσχέτιση του "θαυμάζειν" και του "πράττειν". Για την υπέρβαση του αγνωστικισμού, του γνωσιολογικού και ηθικού σχετικισμού και, προπαντός, του κυρίαρχου σήμερα εργαλειακού λόγου