ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ ΣΤ2
ΤΟΣ ΤΩΝ ΤΑ·Ι·ΠΙΝΓΚ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ XX. ΠΙΝΓΚ. ΤΟ ΚΡΑ 1.10 Μανόνας τῶν ταϊπίνγκ ἐναντίον τῆς κυριαρχίας
τῶν Ο ένοπλος ἀγώνας τῶν λαϊκῶν μαζῶν στὰ τέλη τῆς 5ης δεκαετίας τοῦ 19. αἰώνα. – 613. Η εταιρτῆς νεαϊσαντιχόι. Ἡ ἐξέγερση στο Σεκιάνγκ. – 614. Ἱδρύεται τὸ κράτος Ταϊπίνγκ τιανγκό. – 618. Ἡ ἐκ- στρατεία τῶν ταϊπίνγκ στὴ Βόρεια Κίνα. – 620. Λαΐ- χὲς ἐξεγέρσεις μὲ τὴν καθοδήγηση τῶν μυστικῶν ἑταιρειῶν. σπᾶται. - 620. Τὸ στρατόπεδο τῶν ταϊπὶνγκ δια-
2. Ἡ ἐπέμβαση τῶν ξένων δυνάμεων καὶ ἡ συντριβή τοῦ κινήματος τῶν ταϊπίνγκ.
Ο δεύτερος πόλεμος τοῦ ὀπίου. – 627. Ἡ ἄμυνα τοῦ κράτους Ταϊπὶνγκ τιανγκό. 630. Οἱ ταϊπὶνγκ νι- κοῦνται καὶ οἱ ἐξεγέρσεις τῶν ἐθνικῶν μειονοτήτων συντρίβονται.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙ. Η ΚΟΡΕΑ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19. ΑΙΩΝΑ.
Τὸ φεουδαρχικό σύστημα παρακμάζει. – 638.᾿ Αγρο- τικὲς ἐξεγέρσεις στὰ 1826. – 639. Τὸ ἰδεολογικὸ κί- νημα « σιρχάκ ». 643. Οἱ ἱεραπόστολοι στὴν Κο- ρέα. « Τονχάκ ». 644. Στὰ 1860 – 1870 γίνονται μεταρρυθμίσεις. Ἡ πολιτικὴ τῆς ἀπομόνωσης. 646. Ἡ Κορέα καὶ οἱ ΕΠΑ ἀπὸ τὰ 1868 ὣς τὰ 1880.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙΙ. Η ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1868.
1. ᾿Αναπτύσσονται οἱ ἀρχικὲς μορφὲς τῆς καπιταλι στικῆς παραγωγῆς. Οξύνονται οἱ ταξικὲς ἀντιθέσεις ( 18. αἰ. καὶ πρῶτο μισὸ τοῦ 19. αἰώνα ).
Ἡ ἀγροτικὴ οἰκονομία. – 651. Βιοτεχνία καὶ μανι- φακτούρα. – 653. Οἱ εὐγενεῖς καὶ ἡ ἀστικὴ τάξη. – 655. Οἱ ἀντιπολιτευτικὲς ἰδέες ἑνὸς μέρους ἀπὸ τοὺς εὐγενεῖς καὶ τὴν ἀστικὴ τάξη. – 657. Οἱ ἀγρότες καὶ ἡ φτωχολογιὰ τῶν πόλεων ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς φεουδαρχίας. – 658. Οἱ ἐξεγέρσεις στὰ 1830 - 1850.
2. Δυναμώνει τὸ ἀντιφεουδαρχικὸ καὶ τὸ ἐθνικοαπε λευθερωτικό κίνημα. Ἡ ἐπανάσταση τοῦ 1868.
Η Ιαπωνία γίνεται ἀνεξάρτητη ἀπὸ τὰ καπιταλιστι κὰ κράτη. – 662. Ὁ ἀντιφεουδαρχικὸς ἀγώνας ἀνα- πτύσσεται. Τὸ κίνημα γιὰ τὸ διώξιμο τῶν ξένων. - 666. 'Ἡ ἐπανάσταση ποὺ ξέσπασε στὰ 1868, δὲν ὅλο ρώθηκε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙΙΙ. Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΠΑ.
Στὰ 1850 - 1860 ἡ οἰκονομία τῶν ΕΠΑ ἀναπτύσσε ται. – 671. Η φυτειακὴ οἰκονομία περνάει κρίση. 672. Ol δουλοκτήτες ἐπιτίθενται. ἐπι Εμφύλιος πόλε μος στὸ Κάνσας. – 675. Οἱ νέγροι - δούλοι ξεσηκώ- νονται μὲ ἀρχηγὸ τὸν Τζὼν Μπράουν. – 676. Πρό- εδρος ἐκλέγεται ὁ ᾿Αβραὰμ Λίνγκολν. Οἱ δουλοκτη τικὲς πολιτεῖες ἀπαντοῦν μὲ ἀνοιχτὴ ἀνταρσία. - 677. Η πρώτη περίοδος τοῦ ἐμφυλίου πολέμου (1861 - 1862). 680. Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος περνάει σὲ καινούργιο στάδιο. – 682. Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος στις ΕΠΑ καὶ οἱ εὐρωπαϊκὲς δυνάμεις. – 683. Οἱ λαϊκὲς μάζες ἔπαιξαν ἀποφασιστικό ρόλο στὸν ἐμφύλιο πό- λεμο. – 685. Τὰ στρατεύματα τῆς δουλοκτητικῆς ὁμοσπονδίας συντρίβονται. – 686. Προσπάθειες τῶν πρώην δουλοκτητῶν νὰ ἀποκαταστήσουν τὸ δουλο- κτητικό σύστημα. – 687. Ἡ ἀντίδραση τῶν δουλο- κτητῶν συντρίβεται. Ἡ « ἀνοικοδόμηση » τοῦ N6- του. – 690. Ἡ ἱστορικὴ σημασία τοῦ ἐμφυλίου πο λέμου καὶ τῆς « ἀνοικοδόμησης ».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXIV. Η ΡΩΣΙΑ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19. ΑΙΩΝΑ. Ο ΚΡΙΜΑ·Ι·ΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑ- ΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ 1859 - 1861 ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑΣ.
1. Ὁ Κριμαϊκὸς πόλεμος στὰ 1853-1856.
Ὁ Κριμαϊκὸς πόλεμος. – 702. Ἡ συνθήκη εἰρήνης τῶν Παρισίων.
2. Ἡ ἐπαναστατική κατάσταση στη Ρωσία ὡρι- μάζει.
Οἱ μεταρρυθμίσεις στὸ ἀρχικό κυβερνητικό σχέδιο. - 705. Στὰ 1858 - 1860 τὸ ἀγροτικὸ κίνημα δυναμώνει.
– 708. Ἡ ἐπαναστατικὴ προπαγάνδα τοῦ ᾿Αλ. Ι. Χέρτσεν στὰ 1850-1860. - 709. Ὁ Ν. Γ. Τσερνι- σέφσκη καὶ ὁ Ν. Α. Ντομπρολιοῦμποφ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀπελευθέρωση τῶν δουλοπά- ροίκων. – 712. Ἡ περίοδος τοῦ ἐπαναστατικοῦ κι- νήματος μὲ ἐπικεφαλῆς τοὺς μὴ εὐγενεῖς διανοου- μένους.
3. Ο νόμος γιὰ τὴν κατάργηση τῆς δουλοπαροικίας. Οἱ κλῆροι καὶ οἱ ὑποχρεώσεις τῶν προσωρινῶν ὑπό χρεων ἀγροτῶν. – 716. Οἱ ὅροι ἐξαγορᾶς τῶν ἀγροι- κιῶν καὶ τῶν κλήρων.
1. Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ ἐπαναστατικοῦ κινήματος στὴ δεκαετία 1860-1870. Συνεχίζονται οἱ ἀστικές μεται- ρυθμίσεις στὰ 1863 - 1874
Τὸ ἀγροτικό κίνημα στὰ 1861. – 718. Πῶς χαρα- κτηρίζουν οἱ ἐπαναστάτες δημοκράτες τὴν ἀγροτικὴ μεταρρύθμιση τοῦ 1861. – 720. Τὸ ἐπαναστατικό κίνημα στὶς ἀρχὲς τῆς 7ης δεκαετίας τοῦ 19. αἰώνα. – 723. Ἡ ἀγροτική μεταρρύθμιση στις περιοχὲς τῶν ἐθνοτήτων. – 725. Τὸ ἐπαναστατικό κίνημα στο δεύ τερο μισὸ τῆς 7ης δεκαετίας. – 726. Οἱ μεταρρυθμί σεις τῶν ζέμτσβο, στὴ διοίκηση τῶν πόλεων, στὴ δι καιοσύνη καὶ σὲ ἄλλους τομεῖς.
5. Η κατάκτηση τῆς Μέσης᾿ Ασίας στὰ 1864 - 1873.
Η σημασία τῆς Μέσης ᾿Ασίας στὴν ἀνάπτυξη τοῦ καπιταλισμοῦ στη Ρωσία. – 730. Οἱ λαοὶ τῆς Μέ- σης ᾿Ασίας στὰ μέσα τοῦ 19. αἰώνα. – 732. Οἱ πολε- μικὲς ἐπιχειρήσεις ἀπὸ τὰ 1864 ὣς τὰ 1873. – 733. Οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴν προσάρτηση τῆς Μέσης ᾿Ασίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧV. Η ΠΟΛΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΑ 1863.
Οἱ πολωνικὲς περιοχὲς ποὺ ἐξουσίαζαν ἡ Αὐστρία καὶ
ἡ Πρωσσία. – 736. To βασίλειο τῆς Πολωνίας στὰ 1850-1870.-739. Τὰ πολιτικὰ κόμματα στὶς ἀρχὲς τῆς 7ης δεκαετίας. – 741. Οἱ ἐπαναστατικὲς ἐξεγέρ- σεις στὰ 1861. – 743. Η Κεντρικὴ ἐθνικὴ ἐπιτρο πή. – 744. Πῶς ἄρχισε καὶ πῶς ξετυλίχτηκε ἡ ἐξέ- γερση στὰ 1863. – 748. Ἡ ἐξέγερση τερματίζεται. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧVΙ. ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ KI- ΝΗΜΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ. ΙΔΡΥΕΤΑΙ ΤΟ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.
1. Ιδρύεται τὸ ρουμανικὸ κράτος.
Ἡ κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῆς Μολδα- βίας καὶ τῆς Βλαχίας. – 754. Μὲ τὴν ἕνωση τῆς Μολδαβίας καὶ τῆς Βλαχίας ἱδρύεται τὸ ρουμανικό κράτος,
2. Τὸ ἀγροτικὸ κίνημα καὶ ὁ ἐπαναστατικὸς ἀπελευ- θερωτικὸς ἀγώνας στὴ Βουλγαρία στὰ 1850 - 1870.
Η Βουλγαρία κάτω ἀπὸ τὸ ζυγὸ τῆς σουλτανικῆς Τουρκίας. – 758. Ἡ βιοτεχνία περνάει κρίση. – 759. Τὸ ἐθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. – 760. Γ. Σ. Ρακόφσκη. – 762. Τὸ κεντρικό ἐπαναστατικό κοι μιτάτο.
3. Ἡ σερβικὴ ἡγεμονία.
Ἡ κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη στὰ 1850- 1870. – 765. Τὸ καθεστώς τῶν συνταγματικῶν. Η διακυβέρνηση τοῦ ἡγεμόνα Μιχ. Οβρένοβιτς. – 767. Ἡ « Ομλάντινα ». Οἱ φιλελεύθεροι σχηματίζουν κυ- βέρνηση.
4. Ἡ ἐξέγερση τῶν Ἑλλήνων στὴ νῆσο Κρήτη στὰ 1866-1869.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVII. ΙΔΡΥΕΤΑΙ ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΝΩΝΕΤΑΙ.
1. Ιδρύεται τὸ ἰταλικὸ ἐθνικὸ κράτος.
Ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη. – 773. Οἱ δύο τάσεις στὸ ἰταλικὸ ἐθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. – 775. Ὁ πό- λεμος τοῦ 1859 μὲ τὴν Αὐστρία. – 777. Τὸ ἐθνικο - απελευθερωτικό κίνημα. – 778. Ιδρύεται τὸ ἰταλικὸ βασίλειο.
2. Η ένωση τῆς Γερμανίας
᾿Αναπτύσσεται ἡ βιομηχανία. – 781. Ο « πρωσσι κὸς » τρόπος ἀνάπτυξης τοῦ καπιταλισμοῦ στὴν ἀγρο- τικὴ οἰκονομία. - 783. Οἱ δύο δύο τρόποι γιὰ τὴν ἑνό τητα τῆς Γερμανίας. – 783. Ο πολιτικὸς ἀγώνας ἐν- τείνεται. – 784. Η « συνταγματικὴ σύγκρουση ». – 786. Ἡ « Γενικὴ ἐργατικὴ ἕνωση τῆς Γερμανίας ». Ἡ προπαγάνδα τοῦ Φερδ. Λασάλ. – 788. Ιδρύεται τὸ σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. – 789. Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Πρωσσίας. Οἱ πόλεμοι μὲ τὴ Δανία καὶ τὴν Αὐστρία. – 791. Η Βορειογερμανικὴ ὁμοσπον- δία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧVΙΙΙ. Η ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΕΡ- ΝΑΕΙ ΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19. ΑΙΩΝΑ.
1. Ιδρύεται ἡ Αὐστρουγγαρία.
Ἡ πολιτική κρίση στὰ 1859 - 1860. Τὸ ὁμοσπον- διακὸ σύνταγμα τοῦ 1860. – 801. Τὸ συγκεντρωτικό σύνταγμα τοῦ 1861 στὴν Ουγγαρία καὶ στὶς σλαβι κὲς περιοχές. – 802. Η συμφωνία τῆς Αὐστρίας καὶ Ουγγαρίας στὰ 1867. – 804. Τὸ ἐργατικό κίνημα στὴν Αὐστρία καὶ στὴν Ουγγαρία.
2. Ὁ ἐθνικὸς ἀγώνας καὶ τὸ ἐργατικό κίνημα στὴν Τσεχία.
Τὸ ἐθνικὸ κίνημα. – 809. Τὸ ἐργατικὸ κίνημα.
3. Τὸ κροατικὸ ἐθνικὸ κίνημα.
Ἡ κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῆς Κροα τίας. – 811. Τὸ ἐθνικὸ κίνημα. – 812. Η συμφωνία τοῦ 1868 ἀνάμεσα στην Ουγγαρία καὶ στὴν Κροατία. - 813. Διαφωτισμός καὶ κοινωνική σκέψη.
4. Οἱ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Σλοβένοι στὰ 1850 - 1870. XXIX. Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗ
'Αντιδραστικὸ τὸ καθεστώς τῆς Δεύτερης αὐτοκρα- ΓΑΛΛΙΑ. τορίας. - 818. Ολοκληρώνεται ή βιομηχανική έπα- νάσταση. - 822. Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Δεύτε ρης αυτοκρατορίας στὰ 1850-1860.- 824. Ὁ ἀποι- κιακὸς ἐπεκτατισμὸς τῆς Γαλλίας. - 825. 'Η «φι χιλεύθερη αὐτοκρατορία μας 827. Τὸ ἐργατικό κί νημα 1860-1870, τυχίες τῆς ἐξωτερικῆς τικό κέ κῆς στὰ – Οξύνεταιρ κρίση. · ἡ ἐσωτερικὴ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΧ. ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ 1860 - 1870. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ (Ι ΔΙΕΘΝΗΣ ). 1. Ιδρύεται ἡ Διεθνής ένωση τῶν ἐργατῶν.
Ἡ δράση τοῦ Μάρξ καὶ τοῦ Ἔνγκελς στὰ 1850 - 1860. – 839. Η ἕνωση τῶν κομμουνιστῶν διασπᾶται καὶ διαλύεται. – 840. Ιδρύεται ἡ Διεθνής ἕνωση τῶν ἐργατῶν.
2. Η δράση τῆς Διεθνοῦς ἕνωσης τῶν ἐργατῶν ( ὣς τὰ 1870).
Ὁ Καρλ Μάρξ ἀγωνίζεται ἐναντίον τοῦ προυντονι σμοῦ. – 847. Τὰ τμήματα τῆς Διεθνοῦς ἀναπτύσ σονται. Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τοῦ ἀστικοῦ πασιφισμοῦ. – 848. Τὸ συνέδριο τῆς Διεθνοῦς στη Λωζάνη. – 849. Ἐκδίδεται ὁ πρῶτος τόμος τοῦ « Κεφαλαίου » τοῦ Μάρξ. – 850. Τὸ ἐργατικό κίνημα ἀναπτύσσεται πιὸ πολὺ στὰ 1867 - 1869. – Η Διεθνής δυναμώ- νει. – 852. Τὸ συνέδριο τῆς Διεθνοῦς στὶς Βρυξέλ- λες. Στὸν ἀγώνα του ἐναντίον τοῦ προυντονισμοῦ ὁ ὁ μαρξισμὸς ἀναδείχνεται νικητής. – 853. Οἱ μπα- κουνιστὲς ὑπονομεύουν τὴ Διεθνή. 855. Τὸ συνέ- δριο τῆς Διεθνοῦς στὴ Βασιλεία. Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῶν μπακουνιστῶν. - 856. Ιδρύεται τὸ ρωσικὸ τμῆ μα τῆς Διεθνοῦς. – 859. Ἡ Διεθνής στὸ πρῶτο ἑξά- μηνο τοῦ 1870.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΧΙ. Ο ΓΑΛΛΟΠΡΩΣΣΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ.
Ἡ Γαλλία κηρύσσει τὸν πόλεμο ἐναντίον τῆς Πρωσ σίας. – 861. «Έκκληση τοῦ γενικοῦ συμβουλίου της Διεθνοῦς. – 863. Οἱ πρῶτες ἦττες τῆς Γαλλίας στὸν πόλεμο. – 867. Τὰ γεγονότα τῆς 7ης, θης καὶ 14ης Αὐγούστου τοῦ 1870 στὸ Παρίσι. - 868. Ο γαλλικὸς
στρατός συντρίβεται στο Σεντάν. – 871. Δεύτερη ἔκκληση τοῦ γενικοῦ συμβουλίου τῆς Διεθνοῦς. – 873. Τὸ Παρίσι πολιορκεῖται. – 875. Ἡ ἐξέγερση στις 31 Ὀκτωβρίου τοῦ 1870. – 877. Η εξέγερση στις 22 Ἰανουαρίου τοῦ 1871. – 879. Το Παρίσι παραδίνεται.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΧΙΙ. Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΑΠΟ ΤΑ 1789* ΩΣ ΤΑ 1871.
1. Τὰ βασικὰ προτσὲς καὶ οἱ σχολὲς στὴ λογοτεχνία καὶ στὴν τέχνη.
Ἡ ἐθνικὴ καὶ ἡ « régionaliste » λογοτεχνία καὶ τέ- χνη στις διάφορες χώρες. – 883. Το παγκόσμιο προτσὲς τῆς πολιτιστικῆς ἀλληλεπίδρασης. – 884. Ο κλασικισμός. – 886. Ο ρομαντισμός. – 888. Ο ρεαλισμός.
2. Γαλλία.
Η λογοτεχνία στὰ χρόνια τῆς γαλλικῆς ἀστικῆς ἐπα νάστασης. – 891. Ο ρομαντισμός στὰ χρόνια τῆς αὐτοκρατορίας καὶ τῆς παλινόρθωσης. – 892. Ο προοδευτικός ρομαντισμὸς τοῦ Β. Οὐγκὸ καὶ τῆς Γ. Σάνδη. – 896. Βερανζέρος. – 897. Το ρεαλιστικό μυθιστόρημα. Σταντάλ. – 898. Μπαλζάκ. Μεριμέ. 901. Στροφὴ στὴν ἀνάπτυξη τοῦ ρεαλισμοῦ. Φλομπέρ. ᾿Αδελφοὶ Γκονκούρ. – 903. Η ποίηση στὰ 1850 - 1870.- 903. Τὸ θέατρο στὰ τέλη τοῦ 18. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 19. αἰώνα. – 906. Τὸ ρομαντικό θέατρο. 910. Τὸ θέατρο ὕστερα ἀπὸ τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1848. – 911. Η τέχνη στὰ χρόνια τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1789-1794.912. Η τέχνη στὰ χρόνια τῆς αὐτο κρατορίας. – 913. Η ρομαντική σχολή. – 915. Οι τοπιογράφοι στὰ μέσα τοῦ 19. αἰώνα. – 917. Η ρεα- λιστικὴ τέχνη ἀναπτύσσεται ὕστερα ἀπὸ τὰ 1848.
3. Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο.
Η Ιταλική λογοτεχνία. – 925. Η δραματουργία καὶ τὸ θέατρο στὴν Ἰταλία. – 927. Η Ιταλικὴ μουσική. – 928. Οἱ εἰκαστικές τέχνες στὴν Ἰταλία. – 928. Ἡ ἱσπανική λογοτεχνία. – 930. Η ζωγραφικὴ καὶ οἱ ἄλλες γραφικές τέχνες στην Ισπανία. Κάρολος ντὲ Κόστερ. · - Βέλγιο.
4. Γερμανία.
Σίλλερ καὶ Γκαῖτε. – 937. Ρομαντισμός. – 940. Η λογοτεχνία στὰ 1830 - 1850.- 942. Χάινε. – 944. H γερμανική λογοτεχνία στὰ 1850 -1870.- 945. Τὸ θέατρο τοῦ Γκαῖτε καὶ τοῦ Σίλλερ. – 946. Τὸ ρομαντικό θέατρο. – 948. Η μουσική στη Γερμαν νία. – 940. Οι ρομαντικού μουσικοσυνθέτες, 952. Εἰκαστικές τέχνες. ᾿Αρχιτεκτονική.
5. Αὐστρία.
Λογοτεχνία. – 953. Η μουσική
6. 'Αγγλία.
Η λογοτεχνία τοῦ ἐπαναστατικού ρομαντισμού. Μπάιρον, Σέλλεϋ καὶ Κήτς. – 958. Γουόλτερ Σκέτ – 959. Η δημοκρατική ποίηση στὰ χρόνια τοῦ χαρ τισμού. – 961. Ο · Ὁ ἀγγλικός ρεαλισμός. -962. Αλ λοι ἐκπρόσωποι τῆς ρεαλιστικής σχολής. – 963. Το ἀγγλικό θέατρο. – 966. Εἰκαστικές τέχνες. Άρχιτε κτονική.
7. Ρωσία.
Σὲ ποιὲς συνθῆκες ἀναπτύχθηκε ή ρωσική λογοτεχνία. – 971. Η λογοτεχνία στις ἀρχὲς τοῦ 19. αἰώνα. – 977. Λέρμοντοφ. - 977. Γκόγκολ. – 981. Μπελίν σχη. – 982. Η λογοτεχνία στὰ 1850 - 1870. Η ἐπαναστατική – δημοκρατική παράταξη. – 987. Ο στρόφσκη. – 987. Τουργκένιεφ. – 988. Γκοντσαρόφ. - 989. Ντοστογιέφσκη. – 991. Λ. Τολστόη. – 993. Η λογοτεχνία στοὺς λαούς τῆς Ρωσίας. – 997. Οἱ τάσεις στὸ ρωσικὸ θέατρο στις ἀρχὲς τοῦ 19.* αἰώνα. – 999. Η δραματουργία τοῦ Γκριμπογιέντοφ καὶ τοῦ Ποῦσκιν. – 1000. Το ρωσικό θέατρο στὰ 1830 - 1860.- 1001. Tὸ ρεαλιστικό θέατρο. - 1002. Είκα- στικὲς τέχνες καὶ ἀρχιτεκτονική. – 1009. Η ρωσική μουσική.
8. Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία καὶ βαλκανικὲς χῶρες.
Ἡ πολωνική λογοτεχνία. Μιτσκέβιτς. – 1015. Είκα- στικές τέχνες καὶ ἀρχιτεκτονικὴ στὴν Πολωνία. – 1016. Ἡ πολωνική μουσική. Σοπέν. – 1017. Η τσε- χική λογοτεχνία. – 1018. Η τσεχική ζωγραφική. - 1019. Η τσεχική μουσική. Σμέτανα. – 1019. Η οὑγγρική λογοτεχνία. 1021. Εἰκαστικὲς τέχνες καὶ ἀρχιτεκτονικὴ στὴν Ουγγαρία. - 1022. Η σύγγρι κὴ μουσική. Λίστ. – 1022. Η λογοτεχνία καὶ ἡ τέ- χνη στοὺς βαλκανικούς λαούς.
9. Σκανδιναβικές χώρες.
10. Ενωμένες Πολιτεῖες τῆς ᾿Αμερικῆς.
Ἐριέτα Μπίτσερ Στόου. Γουίτμαν. - 1029. Eικαστικές τέχνες.
11. Κίνα.
Λογοτεχνία. – 1031. Ὁ περιοδικὸς τύπος. – 1031. Εἰκαστικές τέχνες καὶ θέατρο.
12. Ιαπωνία
Ἡ λογοτεχνία καὶ ἡ τέχνη στὴν περίοδο Βούκα - Βουνσέι.
13. Ἰνδίες.
Λογοτεχνία. – 1038. Ζωγραφική. – 1038. Θέατρο.
14. Ἐγγὺς ᾿Ανατολή.
Ὁ τύπος, ἡ λογοτεχνία καὶ ἡ τέχνη στο Ιράν. – 1040.
Ἡ λογοτεχνία καὶ ἡ τέχνη στην Τουρκία. – 1042.
Ἡ ἀραβική λογοτεχνία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΧΙΙΙ. Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 1789 ΩΣ ΤΑ 1870.
1. Οἱ γενικὲς συνθῆκες γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῆς ἐπι- στήμης καὶ τῆς τεχνικῆς στὴν περίοδο τοῦ βιομη- χανικοῦ καπιταλισμοῦ.
Ὁ καπιταλισμὸς καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ τεχνικὴ πρό- οδος. – 1046. Οἱ δημιουργοὶ τῆς καινούργιας τεχνι- κῆς.
2. Η τεχνικὴ στοὺς βασικούς κλάδους τῆς παρα- γωγῆς.
Οἱ ὑφαντικὲς μηχανὲς ἀντικαθιστοῦν τοὺς ἐργάτες. 1051. Οἱ ἐπιτυχίες στὴν κατεργασία τῶν μετάλλων. – 1052. Κινητήρες. - 1055. Μεταλλωρυχία καὶ με ταλλουργία. –1058. Τυπογραφική βιομηχανία καὶ χαρτοβιομηχανία. "Ανακαλύπτεται ἡ φωτογραφία. 1059. Η τεχνικὴ στὴν ἀγροτική οἰκονομία. 1061. Οἱ σιδηροδρομικές μεταφορές. – 1064. ᾿Ατμοπλοΐα. – 1064. Διώρυγες. – 1065. "Αεροπλοΐα. 1065. Τὰ τεχνικὰ μέσα ἐπικοινωνίας. Ο ἠλεκτρικός τηλέ- γραφος. – 1066. Τὰ τεχνικὰ πολεμικὰ μέσα.
3. Οἱ ἐπιτυχίες στὴ φυσιογνωσία.
Τὰ μαθηματικά. – 1072. 'Αστρονομία. – 1074. "Η μηχανική. ή. - – 1075. Ἡ φυσική. Ὁ νόμος τῆς διατή ρησης τῆς ἐνέργειας. 1077. Η θεωρία τοῦ ἠλεκ- τρισμοῦ. – 1078. Ἡ ἠλεκτρομαγνητική θεωρία τοῦ φωτός. Ἡ ἐξίσωση Μάξγουελ. – 1083. Οι · ἐπιτυχίες χίες τῶν θεωριῶν γιὰ 1079. Χημεία. τὴν ἐξέλιξη στὴ φυσικὴ ἱστορία. – 1084. Κάρολος Ντάρβιν. – 1086. Φυσιολογία καὶ ψυχολογία. – 1087. Μικροβιολογία καὶ ἰατρική. – 1089. Οἱ γεωγραφικὲς ἀνακαλύψεις.
Χρονολογικός πίνακας.
Κατάλογος τῆς κυριότερης βιβλιογραφίας καὶ τῶν πηγῶν,
Ευρετήριο κυρίων ὀνομάτων ( προσώπων ) Ευρετήριο γεωγραφικῶν καὶ ἐθνικῶν ὀνομάτων.
Κατάλογος χαρτῶν.
Κατάλογος ἐγχρώμων εἰκόνων.
Κατάλογος εἰκόνων στὴν ἀρχὴ καὶ στὸ τέλος τῶν κεφαλαίων.