Εἰσαγωγὴ στὸν τρίτο [Γ1-Γ2] τόμο Ἡ ἐποχὴ τοῦ μεσαίωνα χωρίζεται σὲ περιόδους – 12. Η γένεση τοῦ φεουδαρχισμοῦ – 14. Η ίδιο κτησία τῆς γῆς ἀπὸ τοὺς φεουδάρχες βάση της φε ουδαρχίας – 17. Η φεουδαρχική γαιοπρόσοδος καὶ οἱ μορφὲς τῆς φεουδαρχικῆς ἐξάρτησης τῶν ἀγρο- τῶν – 18. Ἡ ἐμπορευματική παραγωγὴ καὶ οἱ πό- λεις στὸ φεουδαρχικό σύστημα – 21. Ο ταξικός ἀγώνας στὴ φεουδαρχική κοινωνία καὶ ἡ σημασία του – 23. Το μεσαιωνικό φεουδαρχικό κράτος – 25. Ο σχηματισμὸς τῶν λαοτήτων τὴν ἐποχὴ τοῦ φεου δαρχισμού – 26. Θρησκεία καὶ ἐκκλησία – 27. Ο πολιτισμὸς τῆς μεσαιωνικῆς κοινωνίας.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Η ΕΞΕΛΙΞΗ
ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ
ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΟ ΘΙΒΕΤ, ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΚΙΝΑ, ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ. ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι. Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕ- ΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ (3.8. ΑΙΩΝΑΣ ).
Η Κίνα στὶς ἀρχὲς τοῦ 3. αἰώνα. Ἡ αὐτοκρατορία Χὰν καταρρέει. Τὰ « τρία βασίλεια » – 39. Η ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων ἀπὸ τὸν 3. ὡς καὶ τὸν 4. αἰώνα – 41. Οἱ νομαδικές φυλὲς τῆς Βορειοανατολικῆς καὶ τῆς Κεντρικῆς ᾿Ασίας – 42. Ἡ εἰσβολὴ τῶν Ούννων καὶ ἡ διάλυση τῆς αὐ- τοκρατίας Τσὶν – 43. Ιδρύεται τὸ κράτος Βόρειο Βέι. Οἱ Σουζάν - 45. Το σύστημα τῶν κλήρων ( τσοὺν - τιὰ*ν ) – 48. Η Νότια Κίνα ἀπὸ τὸν 4. - 6. αἰώνα. Ἡ ἀποκατάσταση τῆς κρατικῆς ἑνότη- τας καὶ ἡ οἰκονομικὴ ἀκμὴ τῆς χώρας – 51. 0 πολιτισμὸς τῆς Κίνας ἀπὸ τὸν 3. - 6. αἰώνα – 52. Ταοϊσμὸς καὶ βουδδισμός – 53. Οἱ Τουρανοὶ καὶ τὸ κοινωνικό σύστημα – 56. Η αὐτοκρατορία Τὰν ἀγω νίζεται ἐναντίον τῶν Τουρανῶν καὶ ἐπεκτείνει τὸ ἔδαφός της – 57. Ἡ διοικητικήὴ ὀργάνωση στὴν αὐτοκρατορία Τάν. Οἱ κάστες – 59. Η οίκονο- μικὴ ἀνάπτυξη τῆς χώρας τὸν 7. καὶ 8. αἰώνα. Οι πόλεις – 61. Υλικός πολιτισμὸς καὶ τέχνη – 62. Λογοτεχνία καὶ φιλοσοφία – 64. Η θρησκεία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥ- ΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΘΙΒΕΤ, ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ KOPEA.
1. Θιβέτ.
2. Ινδοκίνα.
Τὸ Λινὶ (Τσαμπὰ) ἀπὸ τὸν 3. - 8. αἰώνα – 68. Η κατάσταση στὸ Βιετνάμ ἀπὸ τὸν 3. - 8. αἰώνα – 69. Τὸ Φουνὰν καὶ τὸ Τσενλὰ ἀπὸ τὸν 3. - 8. αἰώνα – 69. Οἱ ἐμπορικὲς σχέσεις τῆς Ἰνδοκίνας ἀπὸ τὸν 3. - 8. αἰώνα.
3. Κορέα.
Ἡ κατάσταση στην Κορέα ἀπὸ τὸν 4. - 6. αἰώνα. Τὰ κράτη Κογκουριό, Πεκτσὲ καὶ Σίλλα – 73. Τὰ κορεατικά κράτη τῆς χερσονήσου ἑνώνονται κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ Σίλλα – 76. Ἡ ἀκμὴ τοῦ Σίλλα ἀπὸ τὸν 7.-8. αἰώνα. Κορεατικός που
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥ-
ΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ (3. - 8. ΑΙΩΝΑΣ ). Ἡ γένεση τοῦ πρώτου κράτους – 81. Τὸ «πραξι κόπημα τοῦ Τάικα » – 82. Δουλοκτητικὲς ἐπιβιώ- σεις ὕστερα ἀπὸ τὸ « πραξικόπημα τοῦ Τάικα » – 83. Ἡ γῆ τῶν φεουδαρχῶν – 84. Ο πολιτισμός τὸν 8. αἰώνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV. Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙ-
ΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ (4. - 6. ΑΙΩΝΑΣ ).
Οἱ Ἰνδίες ἀπὸ τὸν 4. - 6. αἰώνα – 89. Η γένεση φεουδαρχικών στοιχείων 92. Η εἰσβολὴ τῶν
Σελίδες
Ἐφταλιτῶν — 94. Οἱ ἰνδικὲς φυλὲς ποὺ δὲν ἀνῆκαν στὴν αὐτοκρατορία Γκούπτα.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΟ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΤΗΣ ΠΡΟΣΩ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΣΙΑΣ. Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ
ΚΡΑΤΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕ- ΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΡΩΜΑ·Ι·ΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟ- ΡΙΑ. ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΛΑΒΙΚΩΝ ΦΥΛΩΝ.
1. Η δυτικὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία.
2. Τὸ κοινωνικό σύστημα τῶν ἀρχαίων Γερμανῶν καὶ τῶν νότιων Σλάβων.
Οἱ ἀρχαῖοι Γερμανοί – 107. Οἱ ἀρχαῖοι Σλάβοι.
3. Τὸ ἐπαναστατικὸ κίνημα τῶν δούλων καὶ τῶν coloni τῆς Ρώμης καὶ ἡ κατάκτηση τῆς δυτικῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας ἀπὸ τὶς γερμανικές φυλές. Η « μεγάλη μετανάστευση τῶν λαῶν» καὶ τὸ ἐπαναστατικό κίνημα τῶν δούλων καὶ τῶν coloni – 113. Στὸ ἔδαφος τῆς δυτικῆς ρωμαϊκῆς αὐτο- κρατορίας ἱδρύονται « βαρβαρικά » βασίλεια 116. Η δυτικὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία καταρρέει – 118. Η χριστιανικὴ ἐκκλησία – 121. Ο πολιτισμὸς στὴ δυτική ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία.
4. Η κρίση τοῦ δουλοκτητικού συστήματος καὶ ἡ γένεση τῶν φεουδαρχικῶν σχέσεων στὴν ἀνατολικὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία (Βυζάντιο). Εγκατάστα- ση στὸ ἔδαφός της Σλάβων καὶ ἄλλων λαῶν, Ἱδρύεται ἡ ἀνατολική ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία – 124. Τὸ κοινωνικὸ καὶ οἰκονομικό σύστημα – 127. 'H κατάσταση τῶν λαϊκῶν μαζῶν. Τὰ λαϊκὰ κινήματα ἀπὸ τὸν 4. - 6. αἰώνα. – 129. ᾿Αποτυχημένη προσ- πάθεια στὰ μέσα τοῦ 6. αἰ. νὰ στερεωθεῖ ἡ αὐτοκρατορία – 132. Τὰ ἐπαναστατικά κινήματα τῶν δούλων καὶ τῶν coloni στὰ τέλη τοῦ 6. καὶ στὶς ἀρ- χὲς τοῦ 7. αἰ. δυναμώνουν – 133. "Η βυζαντινή αὐ τοκρατορία καὶ οἱ Σλάβοι – 134. Στὸ κοινωνικο- οικονομικό καὶ πολιτικό σύστημα τῆς αὐτοκρατο ρίας γίνονται τὸν 7. αἱ ἀλλαγὲς – 135. Ο πολι τισμὸς ἀπὸ τὸν 4. - 6. αἰώνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙ. Η ΠΡΩΤΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ 5. ΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 7. ΑΙΩΝΑ.
Η κοινωνικο - οικονομικὴ ἀνάπτυξη στὸ Ἰρὰν τὸν 5. καὶ 6. αἰώνα – 141. Θρησκεία καὶ ἐκκλησία – 142. Τὸ λαϊκὸ κίνημα τῶν μαζδακιστῶν – 145. Η φορολογική μεταρρύθμιση τοῦ Χοσρόη Α΄ – 146 Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῶν Σασανιδῶν τὸν 6. καὶ στὸ πρῶτο μισὸ τοῦ 7. αἰώνα – 148. Πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙΙ. Η ΑΡΑΒΙΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 7. ΑΙΩΝΑ. ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΑΒΙΚΟ ΧΑΛΙΦΑΤΟ (7. - 10. ΑΙΩΝΑΣ).
1. 'Η 'Αραβία συνενώνεται καὶ ἀρχίζουν οἱ ἀραβικὲς κατακτήσεις.
Ἡ ᾿Αραβία στὶς ἀρχὲς τοῦ 7. αἰώνα – 154. Οἱ ἔξω ἀπὸ τὴν ᾿Αραβική χερσόνησο "Άραβες – 155. Ὁ ἀραβικός πολιτισμὸς στις ἀρχὲς τοῦ 7. αἰώνα – 155. Η θρησκεία – 156. Η κοινωνικο - οικονο μική κρίση στὴν ᾿Αραβία – 157. ῾Η γένεση τοῦ ἰσλαμισμοῦ – 158. Οἱ ὄροι γιὰ τὴν ίδρυση τοῦ ἀρα- βικοῦ κράτους – 159. Οἱ ἰδεολογικὲς βάσεις τοῦ ἀρχικοῦ ἰσλαμισμοῦ — 162. Τὰ πρῶτα βήματα τοῦ ἀραβικοῦ κράτους καὶ οἱ ἀραβικὲς κατακτήσεις. 2. Τὸ ἀραβικὸ χαλιφάτο ἀπὸ τὸν 7. ὣς καὶ τὸν 11. αιώνα.
Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἀραβικῶν κατακτήσεων τὸν 7. καὶ τὸν 8. αἰώνα – 165. Τὸ ἀραβικό χαλιφάτο τὸν 7. καὶ τὸ πρῶτο μισὸ τοῦ 8. αἰώνα – 167. Οἱ ἀγροτικὲς σχέσεις στὰ χρόνια τῶν Ὀμεϊαδῶν. Ἡ θέση τῶν ἀγροτῶν – 168. Ἡ ἐξέγερση τοῦ ᾿Αμπού Μουσλὶμ καὶ ἡ κατάρρευση τῆς ἐξουσίας τῶν Ὀμεῖ- αδῶν – 171. ῾Η ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέ σεων στὸ χαλιφάτο στὰ μέσα τοῦ 8. καὶ τὸν 9. αἰ- ώνα – 173. Ο ισλαμισμός θρησκεία τοῦ φεου
Βαρχισμοῦ – 174. Τὸ Ἰρὰν τὸν 9. αἰώνα – 175. Το χαλιφάτο διαλύεται τὸν 9. αἰώνα – 176. H ἐξέλιξη τῶν παραγωγικῶν δυνάμεων τὸν 9. καὶ 10. αἰώνα – 177. Ἡ ἐξέγερση τῶν Ζάντζ – 178. Οἱ Ισμαηλίτες – 179. Τὸ κίνημα τῶν καρμαθιστῶν. Ολοκληρώνεται ἡ πολιτική διάσπαση τοῦ χαλιφά του – 181. Ὁ ἀραβικός πολιτισμός,η ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙLΟ Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥ
ΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΚΑΥΚΑΣΙΑΣ (ΑΠΟ ΤΟΝ 5. ΩΣ ΤΟ ΠΡΩ ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 9. ΑΙΩΝΑ).
1. Ἡ Μέση ᾿Ασία ἀπὸ τὸν 5. ὣς τὶς ἀρχὲς τοῦ 9. αἰώνα.
Τὸ κοινωνικό σύστημα στοὺς λαούς τῆς Μέσης ᾿Ασίας καὶ οἱ Τουρανοί – 188. Η Μέση ᾿Ασία τὸν 6. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 7. αἰώνα – 190. Ο πολιτι σμὸς – 191. Οἱ "Αραβες κατακτοῦν τὴ Μέση ᾿Ασία – 192. Ὁ ἀγώνας τῶν λαῶν στὴ Μέση ᾿Ασία ἐναντίον τῆς κυριαρχίας τοῦ ἀραβικοῦ χαλιφάτου – 195. Στη Μέση ᾿Ασία ἡ κυριαρχία τοῦ ἀραβικοῦ χα- λιφάτου καταρρέει (9. - 10. αἰώνας ).
2. Η πρώτη φεουδαρχική κοινωνία στὶς χῶρες τῆς Ὑπερκαυκασίας τὸν 5. καὶ στὰ μέσα τοῦ 9. αιώνα.
Σχηματίζεται ἡ πρώτη φεουδαρχική κοινωνία στὶς χῶρες τῆς Ὑπερκαυκασίας – 198. Ὁ ἀγώνας τῶν λαῶν τῆς Ὑπερκαυκασίας ἐναντίον τοῦ ζυγοῦ τοῦ σασανιδικοῦ Ἰρὰν τὸν 5. καὶ τὸν 6. αἰώνα. 201. Πολιτισμός – 204. Οι "Αραβες κατακτοῦν τὶς χῶ- ρες τῆς Ὑπερκαυκασίας – 205. Ἡ κυριαρχία τοῦ ἀραβικοῦ χαλιφάτου στὶς χῶρες τῆς Ὑπερκαυκασίας – 206. Ὁ ἀγώνας τῶν λαῶν τῆς Ὑπερκαυκασίας ἐναντίον τῆς ἀραβικῆς κυριαρχίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΧ. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥ- ΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΗ ΦΡΑΓΚΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (6. – 9. ΑΙΩΝΑΣ).
1. Τὸ φραγκικὸ κράτος στὰ χρόνια τῆς μεροβίγγειας δυναστείας.
Καταγωγὴ τῶν Φράγκων. "Ιδρυση τοῦ φραγκικοῦ βασιλείου – 211. Ὁ Σάλιος Κώδικας καὶ ἡ σημασία του – 212. Ἡ οἰκονομία τῶν Φράγκων σύμ- φωνα μὲ τὰ στοιχεῖα τοῦ Σαλίου Κώδικα – 213. Η κοινότητα - μάρκα στοὺς Φράγκους – 215. Οἱ σχέσεις γένους ἐξαφανίζονται. Στὴ φραγκική κοι νωνία προβάλλει ἡ περιουσιακὴ καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀνι- σότητα - 218. Τὸ πολιτικό σύστημα τῆς φραγκι κῆς κοινωνίας. Ἡ βασιλικὴ ἐξουσία πλαταίνει 220. Η φραγκική κοινωνία τὸν 6. καὶ 7. αἰώνα. 2. Η αὐτοκρατορία τοῦ Καρόλου τοῦ Μεγάλου. Η ίδρυση τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Καρολίγγειων – 226. Η στερέωση τῆς φεουδαρχικῆς ἐδαφικῆς Ιδιοκτησίας στὴ φραγκική κοινωνία τὸν 8. καὶ τὸν 9. αἰώνα – 230. Ἡ οἰκονομικὴ ὑποδούλωση τῆς φραγκικῆς ἀγροτιᾶς – 231. Τὸ φέουδο καὶ ἡ οἰκο- νομία του – 234. Δύσκολη ἡ θέση τῶν ἀγροτῶν. ᾿Αγωνίζονται ἐναντίον τῶν φεουδαρχῶν – 236. Η ἐσωτερικὴ ὀργάνωση τῆς κυρίαρχης τάξης τῶν φε- ουδαρχών – 236. Διοικητικὴ ὀργάνωση τῆς αὐ τοκρατορίας – 237. Η πολιτική ἐξουσία τῶν φεου- δαρχῶν μεγαλώνει – 239. Η ἐσωτερικὴ ἀδυναμία τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Καρολίγγειων καὶ ἡ γρή γορη διάλυσή της - 241. Φεουδαρχικο - εκκλησία- στικός πολιτισμός – 243. Η « Καρολίγγεια ἀνα- γέννηση » – 246. Η λαϊκή δημιουργία στὴν ἀρ- χική φεουδαρχική περίοδο. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Χ. Η ΓΑΛΛΙΑ, Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΙΤΑΛΙΑ
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (9.-11. ΑΙΩΝΑΣ ). 1. Η Γαλλία ἀπὸ τὸν 9. ὣς καὶ τὸν 11. αἰώνα.
Η τελική διαμόρφωση τῆς φεουδαρχικῆς ἐδαφικῆς Ιδιοκτησίας – 253. Η θέση τῶν ἀγροτῶν – 254. Ἡ πάλη τῶν ἀγροτῶν μὲ τοὺς φεουδάρχες – 256. Τὸ πολιτικό σύστημα.
2. ῾Η Γερμανία τὸν 9. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 12. αἰώνα. Τὸ ἀνατολικό φραγκικὸ κράτος τὸν 9. καὶ στὶς ἀρ- χὲς τοῦ 10. αἰ. καὶ ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξή του – 261. Ἡ ἐξέλιξη τοῦ φεουδαρχισμού στὴ Γερμανία τὸ 10. καὶ 11. αἰ. παρουσιάζει ἰδιομορφίες – 262 Ιδρύεται ἡ γερμανικὴ αὐτοκρατορία – 266. Η σα- ξονικὴ ἐξέγερση (1073 - 1075 ) - 268. Ποιὰ
βασικά αἴτια τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν ἱνβεστιτούρα ἀνά μεσα στον 209σμὸ καὶ στὴν αὐτοκρατώρα ἀνά 11. αἰώνα αυτοκρατορἀγώνας τοῦ παπισμού μὲ τὸν γερμανικὴ αὐτοκρατορία στὰ τέλη τοῦ 11. καὶ στὴν ἀρχὴ τοῦ 12. αἰώνα.
3. Ἡ Ἰταλία ἀπὸ τὸν 9. ὣς καὶ τὸν 11. αἰώνα. Η Ιταλία στὰ χρόνια τῶν Ὀστρογότθων καὶ τῶν Λογγοβάρδων – 273. Η θέση τῶν ἀγροτῶν στὴ Βόρεια καὶ στὴ Μέση Ἰταλία τὸν 9. καὶ τὸ 10. αἱ ώνα – 274. Ἡ κατάσταση τῆς ἀγροτιᾶς στὴ Νότια Ἰταλία καὶ στὴ Σικελία – 275. Οἱ Ιταλικές πόλεις ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰ. καὶ ὁ ἀγώνας μὲ τοὺς φεου δάρχες – 277. Τὸ πολιτικό σύστημα στὴν Ἰταλία ἀπὸ τὸν 9. – 11. αἰώνα.
4. Ο πολιτισμὸς στὴ Γαλλία, στη Γερμανία καὶ στὴν Ἰταλία στὴν πρώτη φεουδαρχική κοινωνία ἀπὸ τὸν 9. ὣς καὶ τὸν 11. αἰώνα.
Ο πνευματικός πολιτισμὸς παρακμάζει στὸ δεύ τερο μισὸ τοῦ 9. ὣς τὶς ἀρχὲς τοῦ 11. αἰώνα – 282. Η λεγόμενη «Όθωνική ἀναγέννηση» – 284. 'Η ἀρχιτεκτονικὴ καὶ οἱ εἰκαστικὲς τέχνες.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ. Η ΑΓΓΛΙΑ ΚΑΙ Η ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.
1. Η Αγγλία ἀπὸ τὸν 7. ὣς καὶ τὸν 11. αἰώνα Οἱ Αγγλοσάξονες κατακτοῦν τὴ Βρετανία – 288. Ἡ οἰκονομία τῶν ᾿Αγγλοσαξόνων – 288. Ἡ ἐλεύ- θερη ἀγροτικὴ κοινότητα καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς ἀποσύν- θεσής της 290. Η μεγάλη γαιοκτησία ἀναπτύσ σεται καὶ οἱ ἀγρότες ὑποδουλώνονται οἰκονομικά – 291. Ἡ ὀργάνωση της διοίκησης στὰ ἀγγλοσαξο νικὰ βασίλεια – 292. Οἱ ἰδιομορφίες στὴν ἀνάπτυ- ξη τοῦ φεουδαρχισμοῦ στὴν ᾿Αγγλία – 292. Τὸν 9. αἰ. τὰ ἀγγλοσαξονικά βασίλεια ἑνώνονται καὶ σχη- ματίζεται τὸ βασίλειο τῆς ᾿Αγγλίας – 293. Οἱ ἐπι- δρομὲς τῶν Δανῶν καὶ ὁ ἀγώνας τῶν ᾿Αγγλοσαξό νων ἐναντίον τους – 294. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρ- χικῶν σχέσεων στὴν ᾿Αγγλία ἀπὸ τὸν 9. – 11. αἰώνα. 2. Σχηματίζονται τὰ πρῶτα φεουδαρχικὰ κράτη: Δα- νία, Νορβηγία καὶ Σουηδία.
᾿Αρχίζει ὁ ἐκφεουδαρχισμός τῶν σκανδιναβικῶν
χωρῶν – 299. Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ φεουδαρχισμοῦ στη Δανία - 300. Η Νορβηγία στὴν ἀρχική περίοδο τοῦ μεσαίωνα – 302. Ἱδρύεται τὸ σουηδικό κράτος - 302. Οι ναυτικὲς ἐκστρατεῖες τῶν Νορμανδῶν
καὶ οἱ ἐπιδρομές τους στις εὐρωπαϊκές χώρες. 3. Ο πολιτισμὸς τῆς πρώτης φεουδαρχικῆς κοι- νωνίας στὴν ᾿Αγγλία καὶ στὴ Σκανδιναβία.
Ο πολιτισμὸς στὴν ᾿Αγγλία – 308. Ο πολιτισμὸς στὴ Σκανδιναβία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ (6. - 11. ΑΙΩΝΑΣ ).
Η Ισπανία στὰ χρόνια τῶν Σουηβῶν καὶ τῶν Βη- σιγότθων – 313. Ἡ ἀραβική κυριαρχία στὴν Ἱσπα- νία ἀπὸ τὸν 8. - 11. αἰώνα – 315. Ο πολιτισμός στὴν Ισπανία ἀπὸ τὸν 9. – 11. αἰώνα – 317. ᾿Αρ- χίζει ἡ ἀνάκτηση. Σχηματίζονται τὰ κράτη τῆς μεσαιωνικῆς Ισπανίας – 318. Τὸ κοινωνικό σύστ τημα τῆς ᾿Αστουρίας, τῆς Λεώνης καὶ τῆς Καστίλ- λης ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰώνα – 322. Το κοινωνικό σύστημα στὴν Καταλωνία καὶ στὴν ᾿Αραγώνα – 323. Τὰ ἀποτελέσματα τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ κινήματος στὴν πρώτη του φάση. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙΙ. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ (7. - 11. ΑΙΩΝΑΣ )
Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικῶν σχέσεων ἀπὸ τὸν 7. - 9. αἰώνα. – 326. Τὸ ἐμπόριο καὶ ἡ βιοτεχνία ἀπὸ τὸν 7. – 9. αἰώνα – 327. Τὸ βυζαντινό κράτος καὶ ἡ ἐκκλησία – 328. Σὲ ποιὰ κατάσταση βρί- σκονταν οἱ λαϊκὲς μάζες. Οἱ παυλικιανοί – 328. Τὸ κίνημα τῶν εἰκονομάχων τὸν 8. καὶ 9. αἰώνα – 332. Ἡ ἐξέγερση τοῦ Θωμᾶ τοῦ Σλάβου. Τὸ κίνημα τῶν παυλικιανῶν στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 9. αἰώνα – 334. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰώνα – 336. Η ἐξωτερική πολιτική ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰώνα – 338. Ο πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙV. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΕ- ΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (7. - 11. ΑΙΩΝΑΣ ). 1. Οἱ νότιοι Σλάβοι ἀπὸ τὸν 7. ὣς καὶ τὸ 10. αἰώνα. Οἱ νότιοι Σλάβοι στὰ μέσα τοῦ 7. αἰώνα – 343. Ἱδρύεται τὸ βουλγαρικό κράτος – 344. ῾Η ἀνάχωρῶν – 299. Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ φεουδαρχισμοῦ στη Δανία - 300. Η Νορβηγία στὴν ἀρχική περίοδο τοῦ μεσαίωνα – 302. Ἱδρύεται τὸ σουηδικό κράτος - 302. Οι ναυτικὲς ἐκστρατεῖες τῶν Νορμανδῶν
καὶ οἱ ἐπιδρομές τους στις εὐρωπαϊκές χώρες. 3. Ο πολιτισμὸς τῆς πρώτης φεουδαρχικῆς κοι- νωνίας στὴν ᾿Αγγλία καὶ στὴ Σκανδιναβία.
Ο πολιτισμὸς στὴν ᾿Αγγλία – 308. Ο πολιτισμὸς στὴ Σκανδιναβία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ (6. - 11. ΑΙΩΝΑΣ ).
Η Ισπανία στὰ χρόνια τῶν Σουηβῶν καὶ τῶν Βη- σιγότθων – 313. Ἡ ἀραβική κυριαρχία στὴν Ἱσπα- νία ἀπὸ τὸν 8. - 11. αἰώνα – 315. Ο πολιτισμός στὴν Ισπανία ἀπὸ τὸν 9. – 11. αἰώνα – 317. ᾿Αρ- χίζει ἡ ἀνάκτηση. Σχηματίζονται τὰ κράτη τῆς μεσαιωνικῆς Ισπανίας – 318. Τὸ κοινωνικό σύστ τημα τῆς ᾿Αστουρίας, τῆς Λεώνης καὶ τῆς Καστίλ- λης ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰώνα – 322. Το κοινωνικό σύστημα στὴν Καταλωνία καὶ στὴν ᾿Αραγώνα – 323. Τὰ ἀποτελέσματα τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ κινήματος
στὴν πρώτη του φάση. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙΙ. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ (7. - 11. ΑΙΩΝΑΣ )
Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικῶν σχέσεων ἀπὸ τὸν 7. - 9. αἰώνα. – 326. Τὸ ἐμπόριο καὶ ἡ βιοτεχνία ἀπὸ τὸν 7. – 9. αἰώνα – 327. Τὸ βυζαντινό κράτος καὶ ἡ ἐκκλησία – 328. Σὲ ποιὰ κατάσταση βρί- σκονταν οἱ λαϊκὲς μάζες. Οἱ παυλικιανοί – 328. Τὸ κίνημα τῶν εἰκονομάχων τὸν 8. καὶ 9. αἰώνα – 332. Ἡ ἐξέγερση τοῦ Θωμᾶ τοῦ Σλάβου. Τὸ κίνημα τῶν παυλικιανῶν στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 9. αἰώνα – 334. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰώνα – 336. Η ἐξωτερική πολιτική ἀπὸ τὸν 9. - 11. αἰώνα – 338. Ο πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙV. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΕ- ΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (7. - 11. ΑΙΩΝΑΣ ). 1. Οἱ νότιοι Σλάβοι ἀπὸ τὸν 7. ὣς καὶ τὸ 10. αἰώνα. Οἱ νότιοι Σλάβοι στὰ μέσα τοῦ 7. αἰώνα – 343. Ἱδρύεται τὸ βουλγαρικό κράτος – 344. ῾Η ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων στη Βουλγαρία ἀπὸ τὸν 7. - 10. κλώνα – 345. Ἡ ἐξωτερυλγαρία λιτική θέση τῆς Βουλγαρίας τὸν 7. ὡς τὸς ἀρχὲς τοῦ 10. αἰώνα – 346. Τὸ κίνημα τῶν βογος ἀρχὲς 347. Η καταστροφή τοῦ πρώτου βουλγαρικού βα σιλείου – 349. Σχηματίζονται στη Σερβία τὰ προσα φεουδαρχικά κράτη 350. Οι Κροάτες καὶ οἱ Σλο- βένοι ἀπὸ τὸν 7. - 10. αἰώνα – 351. Οι πόλοι παράλια τῆς ᾿Αδριατικῆς – 351. Ο πολιτισμός στοὺς νότιους Σλάβους.
2. Οἱ Σλάβοι στὴν περιοχὴ τοῦ ποταμοῦ Λάμπα ἀπὸ τὸν 6. ὡς καὶ τὸν 11. αἰώνα.
Ποῦ ἦταν ἐγκαταστημένες οἱ δυτικοσλαβικές φυ λὲς – 356. Τὸ κοινωνικό σύστημα τῶν Σλάβων ποὺ κατοικοῦσαν στὰ λεκανοπέδια τοῦ ποταμοῦ
Λάμπα. 3. Οἱ Τσεχο - Μοραβοὶ καὶ οἱ Σλοβάκοι ἀπὸ τὸν 6. ὡς καὶ τὸ 10. αἰώνα.
Τὸ οἰκονομικό σύστημα καὶ ἡ διαμόρφωση τῶν φεουδαρχικών σχέσεων στις τσεχο - μοραβικές φυ λὲς – 358. Τὰ πρῶτα κρατικά σχήματα στὴν Τσε χία, στη Μοραβία καὶ στὴ Σλοβακία – 361. 'Η ίδρυση τοῦ τσεχικοῦ κράτους – 361. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν τσέχων ἡγεμόνων τὸ 10. αἰώνα.
1. Τὰ πολωνικὰ ἐδάφη στὴν περίοδο ποὺ διαμορ- φώνονταν οἱ φεουδαρχικές σχέσεις. ῾Η Ίδρυση τοῦ ἀρχαίου πολωνικοῦ κράτους (7. - 11. αἰώνας). Ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη ἀπὸ τὸν 6. - 10. αἰώνα –
364. Η ίδρυση τοῦ ἀρχαίου πολωνικοῦ κράτους 365. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεουδαρχικῶν σχέσεων τὸ 10. αἰώνα – 366. Τὸ ἀρχαῖο πολωνικό κράτος τὸ 10. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 11. αἰώνα – 368. ῾Η ἀντι- φεουδαρχικὴ ἀγροτικὴ ἐξέγερση στὰ 1037-1038- 368. Ο πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΥ. Η ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ, ΤΟ ΡΩΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ ( 6. - ΑΡΧΕΣ 12. ΑΙΩΝΑ).
1. ῾Η διαμόρφωση τοῦ ἀρχαίου ρωσικοῦ κράτους
H ανάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων στη Βουλγαρία ἀπὸ τὸν 7. - 10. κλώνα – 345. Ἡ ἐξωτερυλγαρία λιτική θέση τῆς Βουλγαρίας τὸν 7. ὡς τὸς ἀρχὲς τοῦ 10. αἰώνα – 346. Τὸ κίνημα τῶν βογος ἀρχὲς 347. Η καταστροφή τοῦ πρώτου βουλγαρικού βα σιλείου – 349. Σχηματίζονται στη Σερβία τὰ προσα φεουδαρχικά κράτη 350. Οι Κροάτες καὶ οἱ Σλο- βένοι ἀπὸ τὸν 7. - 10. αἰώνα – 351. Οι πόλοι παράλια τῆς ᾿Αδριατικῆς – 351. Ο πολιτισμός στοὺς νότιους Σλάβους.
2. Οἱ Σλάβοι στὴν περιοχὴ τοῦ ποταμοῦ Λάμπα ἀπὸ τὸν 6. ὡς καὶ τὸν 11. αἰώνα.
Ποῦ ἦταν ἐγκαταστημένες οἱ δυτικοσλαβικές φυ λὲς – 356. Τὸ κοινωνικό σύστημα τῶν Σλάβων ποὺ κατοικοῦσαν στὰ λεκανοπέδια τοῦ ποταμοῦ
Λάμπα. 3. Οἱ Τσεχο - Μοραβοὶ καὶ οἱ Σλοβάκοι ἀπὸ τὸν 6. ὡς καὶ τὸ 10. αἰώνα.
Τὸ οἰκονομικό σύστημα καὶ ἡ διαμόρφωση τῶν φεουδαρχικών σχέσεων στις τσεχο - μοραβικές φυ λὲς – 358. Τὰ πρῶτα κρατικά σχήματα στὴν Τσε χία, στη Μοραβία καὶ στὴ Σλοβακία – 361. 'Η ίδρυση τοῦ τσεχικοῦ κράτους – 361. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν τσέχων ἡγεμόνων τὸ 10. αἰώνα.
1. Τὰ πολωνικὰ ἐδάφη στὴν περίοδο ποὺ διαμορ- φώνονταν οἱ φεουδαρχικές σχέσεις. ῾Η Ίδρυση τοῦ ἀρχαίου πολωνικοῦ κράτους (7. - 11. αἰώνας). Ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη ἀπὸ τὸν 6. - 10. αἰώνα –
364. Η ίδρυση τοῦ ἀρχαίου πολωνικοῦ κράτους 365. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεοΣελίδες μὲ κέντρο τὸ Κίεβο.
Ποιὰ σημασία έχει ἡ περίοδος ἀπὸ τὸν 6. – 9. αἱ. στὴν ἱστορία τοῦ ἀνατολικοῦ σλαβισμού – 372. Η ρωσικὴ γῆ τὸν 6. καὶ τὸν 7. αἰώνα – 376. Η κοι νωνικὴ καὶ ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῶν ἀνατολικῶν Σλάβων τὸν 6. καὶ τὸν 7. αἰώνα – 381. Η ίδρυση τοῦ ἀρχαίου κράτους τοῦ Ρὼς τὸν 9. αἰώνα. 2. Τὸ ἀρχαῖο Ρὼς ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 9. ὡς τὶς ἀρχὲς
τοῦ 12. αἰώνα. ῾Η ἀνατολικοσλαβικὴ γῆ γίνεται τμῆμα τοῦ ἀρχαίου κράτους Ρὼς ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 9. ὡς καὶ τὸ 10. αἰ- ώνα – 386. Τὸ πολιτικό σύστημα καὶ ὁ κρατικός μηχανισμὸς ἀπὸ τὸν 9. - 10. αἰώνα. Ο στρατός – 387. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν ἡγεμόνων τοῦ Κιέβου τὸ 10. αἰώνα – 389. Καθιερώνεται ὁ χρι- στιανισμός – 391. Ἡ ἀγροτικὴ οἰκονομία ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 10. ὡς στὶς ἀρχὲς τοῦ 12. αἰώνα – 392. Η φεουδαρχικὴ ἐδαφικὴ ἰδιοκτησία μεγαλώνει. Ἡ ὀργάνωση τοῦ φεουδαρχικοῦ πατρογονικοῦ ἀγρο- κτήματος – 392. Η θέση τῶν ἀγροτῶν – 395. Ὁ ἀγώνας τῶν ἀγροτῶν ἐναντίον τῆς φεουδαρχι- κῆς καταπίεσης – 395. Βιοτεχνία καὶ ἐμπόριο. Οἱ πόλεις – 399. Ὁ πολιτικὸς ἀγώνας στὸ κράτος τοῦ ἀρχαίου Ρὼς στὶς ἀρχὲς τοῦ 11. αἰώνα – 400. Ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἡ ἐσωτερικὴ πολιτικὴ τοῦ Για- ροσλάβ Βλαδιμήροβιτς – 401. Οἱ ἐξεγέρσεις τῶν σμὲρντ καὶ τῶν κατοίκων τῶν πόλεων τὴν 7η δε- καετία τοῦ 11. αἰώνα – 403. Ἡ ἐξέγερση τοῦ 1113 στὸ Κίεβο. Ἡ ἡγεμονία τοῦ Βλαδίμηρου τοῦ Μονο- μάχου - 404. Η διεθνής θέση τοῦ ἀρχαίου ρωσικοῦ κράτους – 405. Ο πολιτισμὸς στὸ ἀρχαῖο ρωσικό κράτος – 411. Πῶς διαμορφώθηκε ἡ ἀρχαία ρωσικὴ λαότητα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XVI. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.
Ο ρόλος τῆς χριστιανικῆς ἐκκλησίας στὴν περίοδο τοῦ φεουδαρχισμοῦ – 414. Ἡ διδασκαλία τῆς με σαιωνικῆς χριστιανικῆς ἐκκλησίας καὶ ἡ ταξική της σημασία – 416. Η φεουδαρχική ὀργάνωση τῆς χρι- στιανικῆς ἐκκλησίας. Ο παπισμός – 419. Η ίδρυση φεουδαρχικῶν σχέσεων τὸ 10. αἰώνα – 366. Τὸ ἀρχαῖο πολωνικό κράτος τὸ 10. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 11. αἰώνα – 368. ῾Η ἀντι- φεουδαρχικὴ ἀγροτικὴ ἐξέγερση στὰ 1037-1038- 368. Ο πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΥ. Η ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ, ΤΟ ΡΩΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ ( 6. - ΑΡΧΕΣ 12. ΑΙΩΝΑ).
1. ῾Η διαμόρφωση τοῦ ἀρχαίου ρωσικοῦ κράτους Η ανάπτυξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων στη Βουλγαρία ἀπὸ τὸν 7. - 10. κλώνα – 345. Ἡ ἐξωτερυλγαρία λιτική θέση τῆς Βουλγαρίας τὸν 7. ὡς τὸς ἀρχὲς τοῦ 10. αἰώνα – 346. Τὸ κίνημα τῶν βογος ἀρχὲς 347. Η καταστροφή τοῦ πρώτου βουλγαρικού βα σιλείου – 349. Σχηματίζονται στη Σερβία τὰ προσα φεουδαρχικά κράτη 350. Οι Κροάτες καὶ οἱ Σλο- βένοι ἀπὸ τὸν 7. - 10. αἰώνα – 351. Οι πόλοι παράλια τῆς ᾿Αδριατικῆς – 351. Ο πολιτισμός στοὺς νότιους Σλάβους.
2. Οἱ Σλάβοι στὴν περιοχὴ τοῦ ποταμοῦ Λάμπα ἀπὸ τὸν 6. ὡς καὶ τὸν 11. αἰώνα.
Ποῦ ἦταν ἐγκαταστημένες οἱ δυτικοσλαβικές φυ λὲς – 356. Τὸ κοινωνικό σύστημα τῶν Σλάβων ποὺ κατοικοῦσαν στὰ λεκανοπέδια τοῦ ποταμοῦ
Λάμπα. 3. Οἱ Τσεχο - Μοραβοὶ καὶ οἱ Σλοβάκοι ἀπὸ τὸν 6. ὡς καὶ τὸ 10. αἰώνα.
Τὸ οἰκονομικό σύστημα καὶ ἡ διαμόρφωση τῶν φεουδαρχικών σχέσεων στις τσεχο - μοραβικές φυ λὲς – 358. Τὰ πρῶτα κρατικά σχήματα στὴν Τσε χία, στη Μοραβία καὶ στὴ Σλοβακία – 361. 'Η ίδρυση τοῦ τσεχικοῦ κράτους – 361. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν τσέχων ἡγεμόνων τὸ 10. αἰώνα.
1. Τὰ πολωνικὰ ἐδάφη στὴν περίοδο ποὺ διαμορ- φώνονταν οἱ φεουδαρχικές σχέσεις. ῾Η Ίδρυση τοῦ ἀρχαίου πολωνικοῦ κράτους (7. - 11. αἰώνας). Ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη ἀπὸ τὸν 6. - 10. αἰώνα –
364. Η ίδρυση τοῦ ἀρχαίου πολωνικοῦ κράτους 365. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν φεο μὲ κέντρο τὸ Κίεβο.
Ποιὰ σημασία έχει ἡ περίοδος ἀπὸ τὸν 6. – 9. αἱ. στὴν ἱστορία τοῦ ἀνατολικοῦ σλαβισμού – 372. Η ρωσικὴ γῆ τὸν 6. καὶ τὸν 7. αἰώνα – 376. Η κοι νωνικὴ καὶ ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῶν ἀνατολικῶν Σλάβων τὸν 6. καὶ τὸν 7. αἰώνα – 381. Η ίδρυση τοῦ ἀρχαίου κράτους τοῦ Ρὼς τὸν 9. αἰώνα. 2. Τὸ ἀρχαῖο Ρὼς ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 9. ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 12. αἰώνα. ῾Η ἀνατολικοσλαβικὴ γῆ γίνεται τμῆμα τοῦ ἀρχαίου κράτους Ρὼς ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 9. ὡς καὶ τὸ 10. αἰ- ώνα – 386. Τὸ πολιτικό σύστημα καὶ ὁ κρατικός μηχανισμὸς ἀπὸ τὸν 9. - 10. αἰώνα. Ο στρατός – 387. Ἡ ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν ἡγεμόνων τοῦ Κιέβου τὸ 10. αἰώνα – 389. Καθιερώνεται ὁ χρι- στιανισμός – 391. Ἡ ἀγροτικὴ οἰκονομία ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 10. ὡς στὶς ἀρχὲς τοῦ 12. αἰώνα – 392. Η φεουδαρχικὴ ἐδαφικὴ ἰδιοκτησία μεγαλώνει. Ἡ ὀργάνωση τοῦ φεουδαρχικοῦ πατρογονικοῦ ἀγρο- κτήματος – 392. Η θέση τῶν ἀγροτῶν – 395. Ὁ ἀγώνας τῶν ἀγροτῶν ἐναντίον τῆς φεουδαρχι- κῆς καταπίεσης – 395. Βιοτεχνία καὶ ἐμπόριο. Οἱ πόλεις – 399. Ὁ πολιτικὸς ἀγώνας στὸ κράτος τοῦ ἀρχαίου Ρὼς στὶς ἀρχὲς τοῦ 11. αἰώνα – 400. Ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἡ ἐσωτερικὴ πολιτικὴ τοῦ Για- ροσλάβ Βλαδιμήροβιτς – 401. Οἱ ἐξεγέρσεις τῶν σμὲρντ καὶ τῶν κατοίκων τῶν πόλεων τὴν 7η δε- καετία τοῦ 11. αἰώνα – 403. Ἡ ἐξέγερση τοῦ 1113 στὸ Κίεβο. Ἡ ἡγεμονία τοῦ Βλαδίμηρου τοῦ Μονο- μάχου - 404. Η διεθνής θέση τοῦ ἀρχαίου ρωσικοῦ κράτους – 405. Ο πολιτισμὸς στὸ ἀρχαῖο ρωσικό κράτος – 411. Πῶς διαμορφώθηκε ἡ ἀρχαία ρωσικὴ λαότητα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XVI. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.
Ο ρόλος τῆς χριστιανικῆς ἐκκλησίας στὴν περίοδο τοῦ φεουδαρχισμοῦ – 414. Ἡ διδασκαλία τῆς με σαιωνικῆς χριστιανικῆς ἐκκλησίας καὶ ἡ ταξική της σημασία – 416. Η φεουδαρχική ὀργάνωση τῆς χρι- στιανικῆς ἐκκλησίας. Ο παπισμός – 419. Η ίδρυ
υδαρχικῶν σχέσεων τὸ 10. αἰώνα – 366. Τὸ ἀρχαῖο πολωνικό κράτος τὸ 10. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 11. αἰώνα – 368. ῾Η ἀντι- φεουδαρχικὴ ἀγροτικὴ ἐξέγερση στὰ 1037-1038- 368. Ο πολιτισμός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΥ. Η ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΣελίδες
ση τοῦ παπικοῦ κράτους – 420. Οριστική ρήξη ἀνά μεσα στη δυτική καὶ στὴν ἀνατολικὴ ἐκκλησανά 421. Ἡ ἐξάρτηση τῆς παπικῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς ρωμαίους φεουδάρχες καὶ τοὺς γερμανοὺς αὐτοκρά τορες – 422. Τὸ κίνημα τῶν κλουνιανῶν,
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Η ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧVΙΙ. Η ΚΙΝΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥ ΓΜΕΝΟΥ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ( 8. - 12. ΑΙΩΝΑΣ ). Ἡ θέση τῆς αὐτοκρατορίας Τὰν στὰ μέσα τοῦ 8. αἰώνα – 413. Τερματίζεται τὸ σύστημα τῶν κλή ρων. Τὰ τσιφλίκια (τσουαντιὰν ) – 433. "Η βιο- τεχνία καὶ τὸ ἐμπόριο – 433. Η κοινωνική σκέψη καὶ ἡ φιλολογία στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 8. καὶ τὸν 9. αἰώνα – 435. Η κεντρικὴ ἐξουσία στὴν Κίνα ἐξα- σθενίζει πιὸ πολύ – 436. ῾Η ἀγροτικὴ ἐξέγερση τοῦ Χουὰν Τσάο - 436. Η δυναστεία Τὰν καταρ- ρέει – 437. Οἱ νομάδες (Οὐιγοῦροι καὶ Κιδανοὶ ) ἐπιτίθενται ἐναντίον τῆς Κίνας – 439. ᾿Αποκαθίστα ται ἡ αὐτοκρατορικὴ ἐξουσία καὶ ἡ χώρα ἀναπτύσ σεται οἰκονομικὰ ἀπὸ τὸ 10. - 12. αἰώνα – 441. Ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἡ ἐσωτερικὴ πολιτικὴ τῆς αὐτο- κρατορίας Σοὺν τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα – 442. Η αὐτοκρατορία ἀγωνίζεται ἐναντίον τῶν Τσουρτσέ- νων - 444. Πολιτισμὸς καὶ παιδεία – 445. Η κοι-
νωνική σκέψη, ἡ φιλολογία καὶ ἡ τέχνη. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧVΙΙΙ. Η ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΟ ΘΙΒΕΤ, ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΚΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ. ΟΙ ΧΩ- ΡΕΣ ΤΩΝ ΝΟΤΙΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ (8. – 12. ΑΙΩΝΑΣ ). 1. Θιβέτ.
Τὸ κράτος τοῦ Θιβέτ στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 8. καὶ τὸν 9. αἰώνα – 451. Τὸ Θιβέτ ἀπὸ τὸν 9. - 12. αἰώνα.
2. Ινδοκίνα.
Τὸ βασίλειο Κμὲρ (Τσενλά, Καμπότζ) ἀπὸ τὸν 9. - 12. αἰώνα – 454. Τὸ Βιετνάμ καὶ τὸ Τσαμπά
453-45ΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ, ΤΟ ΡΩΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ ( 6. - ΑΡΧΕΣ 12. ΑΙΩΝΑ).
1. ῾Η διαμόρφωση τοῦ ἀρχαίου ρωσικοῦ κράτους
ἀπὸ τὸν 9. - 12. αἰώνα – 455. Η Βούρμα ( Βιρ- μανία ). Τὸ κράτος Παγκάν.
3. 01 χώρες τῶν Νότιων θαλασσῶν.
Οἱ θαλάσσιοι δρόμοι ἀνάμεσα στὴν ἀνατολὴ καὶ στὴ δύση. Τὸ ἐμπόριο στις νότιες θάλασσες - 458. Σρι- βιτζάιγια.
4. Κορέα.
Τὸ Σίλλα τὸν 8. αἰώνα - 460. Το σύστημα τῶν κλή ρων παρακμάζει καὶ τὸ κράτος τοῦ Σίλλα διαλύεται - 461. Τὸ βασίλειο Κοριὸ ἀπὸ τὸ 10. - 12. αιώνα – 463. Ο πολιτισμός στὴν Κορέα ἀπὸ τὸν 8 – 12. αἰ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΧ. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ (8. - 12. ΑΙΩΝΑΣ ).
Η μοναρχία τῆς Νάρα τὸν 8. αἰώνα – 466. Η έξου σία περνάει στὴν οἰκογένεια Φουτζιβάρα – 467. Τὸ σύστημα τῶν κλήρων παρακμάζει καὶ ἀνα- πτύσσονται τὰ φεουδαρχικά τσιφλίκια (σιόεν ) – 468. Δημιουργοῦνται τιμαριωτικές σχέσεις. Τὸ σιο- γκουνὰτ – 469. Ο πολιτισμὸς στὴν Ἰαπωνία ἀπὸ τὸν 9. - 12. αἰώνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧ. ΤΑ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΑ ΙΝΔΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (7.-12. ΑΙΩΝΑΣ ).
Ἡ ἐξέλιξη τῶν φεουδαρχικών σχέσεων ἀπὸ τὸν
7. – 12. αἰώνα. – 472. Οἱ ἀγροτικὲς κοινότητες – 474. Μορφές φεουδαρχικῆς ἐκμετάλλευσης. Τὰ κοι- νοτικά μέλη ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς μετατροπῆς τους σὲ δουλοπάροικους – 475. Οἱ πόλεις ἀπὸ τὸν 7. - 12. αἰώνα. Ἡ βιοτεχνία καὶ τὸ ἐμπόριο. – 476. Τὰ φεουδαρχικὰ ἰνδικὰ κράτη ἀπὸ τὸν 7.- 12. αἰώνα – 479. Ὁ ἀγώνας τῶν βιοτεχνῶν καὶ τῶν ἀγροτῶν ἐναντίον τῆς φεουδαρχικῆς ἐκμετάλ- λευσης – 480. Ινδουισμός, ἡ θρησκεία τῆς φεου- δαρχικῆς Ινδικῆς κοινωνίας – 482. Τὰ αἱρετικὰ κινήματα – 483. Τέχνη, φιλολογία καὶ φιλοσοφία. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙ. ΠΩΣ ΙΔΡΥΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗ- ΚΑΝ ΟΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.
Η κυριαρχία τῆς φυσικῆς οἰκονομίας στὴν περί- οδο τοῦ ἀρχικοῦ μεσαίωνα – 487. Δημιουργοῦνται οἱ προϋποθέσεις γιὰ τὸ χωρισμὸ τῆς βιοτεχνίας ἀπὸ τὴν ἀγροτικὴ οἰκονομία – 488. Οἱ μεσαιωνικὲς
πόλεις γίνονται βιοτεχνικά καὶ ἐμπορικά κέντρα – 490. Ο πληθυσμός καὶ ἡ ἐξωτερική όψη τώρα, λεων - 494. Οἱ πόλεις ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν φεουδαρχῶν seigneurs ἀπὸ τὸν 11, -13. αἰώνα – 496. Ἡ βιοτεχνία στις πόλεις καὶ ἡ συντεχνιακή δργάνωσή της – 499. Οἱ συντεχνίες στις πόλεις ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν εὐγενῶν – 500. ῾Η ἀνά- πτυξη τῶν ἐμπορευματικών καὶ χρηματιστικών σχέσεων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙΙ. ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ.
Ποιὰ εἶναι τὰ αἴτια τῶν σταυροφοριών - 505. 'H Παλαιστίνη καὶ ἡ Συρία τὸν 11. αἰώνα – 508. Οἱ προετοιμασίες γιὰ τὴν πρώτη σταυροφορία – 509. Ἡ ἐκστρατεία τῆς φτωχολογιᾶς – 510. Η πρώτη σταυροφορία τῶν φεουδαρχῶν – 511. Τὰ σταυρο- φορικά κράτη – 514. Τὰ σταυροφορικὰ κράτη έξα σθενίζουν. Ἡ δεύτερη καὶ ἡ τρίτη σταυροφορία - 516. Η τέταρτη σταυροφορία καὶ ἡ σημασία της – 519. Ἡ λατινικὴ αὐτοκρατορία – 520. Η σταυρο- φορικὴ κίνηση παρακμάζει. Σταυροφόροι καὶ Μογ- γόλοι – 522. Η σημασία τῶν σταυροφοριῶν γιὰ τὴ Δυτική Μεσόγειο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙΙΙ. Η ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ (9. - 13. ΑΙΩΝΑΣ).
Ἡ ἀγροτικὴ οἰκονομία ἀπὸ τὸν 11. - 13. αἰώνα. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν πόλεων – 527. Ὁ ἀπελευθερω- τικὸς ἀγώνας τῶν πόλεων ἐναντίον τῶν φεουδαρ- χῶν seigneurs τους – 529. Η θέση τῆς ἀγροτιᾶς καὶ ὁ ἀγώνας της ἐναντίον τῶν φεουδαρχῶν – 532. Ἡ Γαλλία γίνεται ἑνιαῖο κράτος – 534. Οἱ φεου- δάρχες τῆς Βόρειας Γαλλίας κατακτοῦν τὴ Νότια Γαλλία - 537. Η βασιλικὴ ἐξουσία στὴ Γαλλία στερεώνεται – 538. Τὰ καινούργια πολιτιστικά φαι- νόμενα – 539. Οἱ λαϊκὲς ρίζες τοῦ πρώιμου πολι- τισμοῦ τῶν πόλεων - 542. Στις πόλεις ἱδρύονται σχολεῖα ποὺ δὲν εἶναι ἐκκλησιαστικά - 543. Οἱ βα- γάνδοι καὶ ἡ ποίησή τους – 544. Ἡ ἱπποτική λογο- τεχνία – 546. Ἡ ἀρχιτεκτονικὴ καὶ οἱ εἰκαστικές τέχνες – 549. Τὸ παρισινὸ πανεπιστήμιο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙΙ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΡΜΑΝΔΟΥΣ ΚΑΙ Η ΥΣΤΕΡΟΤΕΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ. (11. - 13. ΑΙΩΝΑΣ 1
Η κατάκτηση τῆς ᾿Αγγλίας ἀπὸ τοὺς Νορμανδούς καὶ οἱ συνέπειές της – 557. Τὸ ἀγροτικό σύστημα καὶ ἡ θέση τῆς ἀγροτιᾶς – 558. Ἡ ἀνάπτυξη τῶν πόλεων - 560. Η βασιλικὴ ἐξουσία δυναμώνει - 562. ᾿Αγγλία καὶ Ιρλανδία – 563. Η κοινωνική καὶ οἰκονομικὴ ἐξέλιξη τὸ 13. αἰώνα καὶ ἡ ἔνταση τοῦ ταξικοῦ ἀγώμα – 565. Ο πολιτικὸς ἀγώνας στὶς ἀρχὲς τοῦ 13. αἰώνα – 568. Ὁ ἐμφύλιος πό- λεμος ἀπὸ τὰ 1263 ὡς τὰ 1265. Ἱδρύεται τὸ παρ λαμέντο - 570. Οἱ πόλεμοι ἐναντίον τῆς Οὐαλλίας καὶ τῆς Σκωτίας – 571. Ὁ ἀγγλικός πολιτισμός ἀπὸ τὸν 11. – 13. αἰώνα – 574. Τὰ ἀγγλικὰ πανε πιστήμια.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧV. Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ 12. ΚΑΙ ΤΟ 13. ΑΙΩΝΑ. Η γερμανικὴ αὐτοκρατορία τὸ 12. καὶ τὸ 13. αἰ- ώνα – 578. ῾Η ἀνάπτυξη τῶν πόλεων καὶ τῆς πα- ραγωγῆς ἐμπορευμάτων τὸ 12. καὶ τὸ 13. αἰώνα 579. Οἱ ἐκστρατεῖες τῶν γερμανῶν φεουδαρχῶν στὴν Ἰταλία τὸ 12. αἰώνα – 581. Οἱ ἐκστρατεῖες τῶν γερμανῶν φεουδαρχῶν ἐναντίον τῶν Σλάβων τοῦ Λάμπα καὶ τῶν παραθαλάσσιων περιοχῶν τὸ 12. αἰώνα. Ἡ ἐξουσία τῶν ἡγεμόνων δυναμώνει – 583. Ὁ ἀγώνας τῆς γερμανικῆς ἀγροτιᾶς ἐναντίον τῆς φεουδαρχικῆς ἐκμετάλλευσης – 584. Οἱ ἐμπο- ρευματικὲς καὶ χρηματιστικὲς σχέσεις ἀναπτύσσον- ται - 586. ῾Η ἀνεξαρτησία τῶν ἐδαφικῶν ἡγε μονιῶν τὸ 13. αἰ. μεγαλώνει. Ἡ πολιτικὴ τῶν Στά- ουφεν - 588. Οἱ σταυροφορίες τῶν γερμανῶν φε ουδαρχῶν ἐναντίον τῶν χωρῶν τῆς Βαλτικῆς – 591 Οἱ ἰδιομορφίες τῆς γερμανικῆς λαότητας – 594. Ο πολιτισμὸς τὸ 12. καὶ 13. αἰώνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧVΙ. Η ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ (12. - 13. ΑΙΩΝΑΣ ).
1. Ιταλία.
Τὸ κομμάτιασμα τῆς Ἰταλίας τὸ 12. καὶ 13. αἰώνα 596. Οἱ πόλεις στὴ Βόρεια καὶ στὴ Νότια Ιταλία
597. Η θέση τῆς φεουδαρχικά εξαρτημένης άγρο τιᾶς στὴ Βόρεια καὶ στὴ Μέση Ιταλία ἀλλάζει τὸ 12. καὶ 13. αἰώνα – 599. Η ίδρυση τῶν πόλεων - κρατῶν στη Βόρεια καὶ στὴ Νότια Ιταλία – 600. Οἱ ἀγῶνες στὶς ἱταλικές πόλεις – 602. 'Αντιπα- πικὴ ἐξέγερση στὴ Ρώμη – 603. Η θέση τῆς φεου δαρχικὰ ἐξαρτημένης ἀγροτιᾶς στη Νότια Ιταλία καὶ στὴ Σικελία – 604. Τὸ σικελικό βασίλειο καὶ οἱ σχέσεις του μὲ τὸν παπισμὸ καὶ τὴ γερμανική αὐτοκρατορία – 606. Ο πολιτισμὸς στὴν Ἰταλία. 2. Ο παπισμὸς καὶ ἡ καθολικὴ ἐκκλησία.
Τὸ 13. αἰ. ὁ παπισμός δυναμώνει – 612. Η πάλη τοῦ παπισμοῦ ἐναντίον τῶν λαϊκῶν κινημάτων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧVΙΙ. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕ ΡΩΣΗΣ. Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ.
Ἡ ὁριστικὴ νίκη τοῦ κινήματος τῆς ἀπελευθέρωσης – 620. Οἱ ἀγρότες στὴν Καστίλλη ἀγωνίζονται έναν- τίον τῶν φεουδαρχών – 621. Οι πόλεις τῆς Καστίλ λης δυναμώνουν – 623. Η δύναμη τῶν φεουδαρχῶν τῆς Καστίλλης μεγαλώνει τὸ 12. καὶ 13. αἰώνα – 624. Τὰ κόρτες στὴν Καστίλλη - 625. Η ᾿Αραγώνα καὶ ἡ Καταλωνία τὸ 12. καὶ 13. αἰώνα – 629. 'Η Πορτογαλία ἀπὸ τὸν 11. - 13. αἰώνα – 630. 0 ρόλος τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας στὰ κράτη τῆς Πυ- ρηναϊκῆς χερσονήσου - 630. Διαμορφώνεται ἡ ἱσπα- νική λαότητα – 631. Ο πολιτισμός στὴν Ισπανία ἀπὸ τὸν 11. – 13. αἰώνα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXVIII. TO BYZΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΤΙΟΣΛΑ- ΒΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (11. - 13. ΑΙΩΝΑΣ ).
1. Βυζάντιο.
Οἱ φεουδαρχικὲς σχέσεις διαμορφώνονται ὁριστικὰ τὸν 11. καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 12. αἰώνα – 635. Οἱ πόλεις, ή βιοτεχνία καὶ τὸ ἐμπόριο τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα – 635. Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ θέση τοῦ Βυ- ζαντίου τὸν 11. αἰώνα – 636. Τὰ λαϊκὰ κινήματα τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα – 637. Ὁ ἀγώνας τοῦ Βυ- ζαντίου ἐναντίον τῶν Πετσενέγκων – 638. Οι σταυ- ροφορίες καὶ τὸ Βυζάντιο – 640. Τὰ σταυροφορικά φεουδαρχικά κράτη στὸ βυζαντινό ἔδαφος – 643. Πολιτισμός.
2. Τὰ νοτιοσλαβικὰ κράτη τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα. Η βυζαντινή κυριαρχία στη Βουλγαρία – 646. Η κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη στη Βουλ- γαρία τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα – 646. Ο βουλγαρι κὸς λαὸς ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία του - 648. Ο βουλγαρικός πολιτισμὸς τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα – 649. Οι ρωσοβουλγαρικές σχέσεις τὸν 11. καὶ 12. αἰώνα – 649. Ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Βουλγαρίας – 650. Η Σερβία ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία – 652. Η Κροατία – 653. Οἱ σλα βικὲς πόλεις στὰ παράλια τῆς ᾿Αδριατικῆς