ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΚΙΝΑΣ (5. αι. π.Χ. - 4. β. μ.Χ.)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙV. Η ΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 5. ΩΣ ΤΟΝ 3. 1. π.Χ. Σελ. 709 - 746 1. Ἡ ἐξέλιξη τῶν κοινωνικα - οικονομικών σχέσεων, τα 700-746 Πρόοδος στη γεωργία – 712. ῾Η ἀνάπτυξη τῆς βιο τεχνίας καὶ τῆς ἐκμετάλλευσης τῶν πλουτοπαραγω γικῶν πηγῶν – 716. Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ ἐμπορίου καὶ τῶν πόλεων – 718. Ἡ ἐκμετάλλευση τοῦ γεωργικού πληθυσμοῦ μεγαλώνει. Περιουσιακή διαφοροποίηση στις κοινότητες – 720. ῾Η ἀνάπτυξη τῆς δουλοκτησίας - 722. Ἡ ἰδιωτικὴ δουλοκτησία δυναμώνει. Χρησι σιμοποιεῖται ἡ ἐργασία τῶν δούλων - 723. Οἱ ταξικές ἀντιθέσεις ὀξύνονται - Ἡ γένεση τῶν ἰδεολογικῶν ρευ μάτων τοῦ ταοϊσμοῦ, τοῦ κομφουκισμοῦ καὶ τῶν φάτζια. 2. Ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν πολιτικὴ ἐπικράτηση. Δυναμώνει τὸ βασίλειο Τσίν.
Η πολιτική κατάσταση στὴν Κίνα τὸν 5. καὶ τὸν 4. αἱ. π. Χ. – 730. Δυναμώνουν οἱ ἐμφύλιος πόλεμοι καὶ ὁ ἀγώνας γιὰ τὴ συγκρότηση τῆς ᾿Αρχαίας κινεζικῆς αὐ- τοκρατορίας – 730. Το βασίλειο Τσὶν δυναμώνει. Οἱ μεταρρυθμίσεις τοῦ Σὰν Γιάν - 733. Πῶς ἑρμηνεύον- ται οἱ μεταρρυθμίσεις τοῦ Σὰν Γιὰν στὴ σύγχρονη ιστο ριογραφία. Γενικός χαρακτηρισμός τῆς περιόδου - 736. Οἱ κατακτήσεις τοῦ βασιλείου Τσίν.
3. Ιδεολογία καὶ πολιτισμός στὴν Κίνα ἀπὸ τὸν 5. ὡς καὶ τὸν 3. αι. π. Χ.
᾿Ανάπτυξη τῶν φυσικο - επιστημονικών γνώσεων καὶ τῆς φιλοσοφίας – 741. Ἡ ἀρχαία φιλοσοφία τοῦ Γιάγκ Τσού – 742. Η πάλη τῆς ἰδεαλιστικῆς καὶ τῆς όλιστικής τάσης στη μαυσοφία - 745. Λογοτεχνία. Τα προφητικό έργο τον Τσούς Γουέν
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΥ. Η ΚΙΝΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ Δ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ
1. Συγκρότηση τῆς αὐτοκρατορίας Τσίς.
Συγκρότηση της αντοκρατορίας Κατακτήσεις τοῦ Ταίς Σι Χουαγκοί - 740. Το μεγάλο Κινεζικό τεῖχος - 750. Ο Τον Σι Χουαγατί ἐφαρμόζει συγκεντρ τικό σύστημα καὶ πολιτική σταθεροποίησης τῆς αὐτο κρατορίας - 792. Η οικονομική δραστηριότητα τοῦ Τον Σ! Χουαγατί – 752 Πάλη ἀνάμεσα στις διά φορες μερίδες τῆς κυρίαρχης τάξης - 753. Καταστρέ φονται οἱ ἐλεύθεροι παραγωγοί καὶ πληθαίνουν οἱ δοй- λοι - 755. Ἡ ἱστορικὴ θέση τῆς αὐτοκρατορίας Τσίν. 2. ᾿Ανατροπή τῆς δυναστείας Τσίν. "Αγώνας τῆς κυρίαg- χης τάξης γιὰ τὴν ἀναστήλωση τῆς αὐτοκρατορίας.
Οἱ ἐξεγέρσεις τοῦ Ἰσὲν Σὲν καὶ τοῦ Οὐ Γουάν. Η δυναστεία Τσὶν ἀνατρέπεται - 757. 'Αγώνας γιὰ τὴν κατάκτηση τοῦ αὐτοκρατορικού θρόνου - 758. Εσωτε ρική πολιτική τοῦ Λιού Μπάν - 761. Συντρίβεται ἡ « ἀνταρσία τῶν βὰν » καὶ παγιώνεται ἡ ἐνότητα τῆς αὐτοκρατορίας.
3. Οἱ κοινωνικό - οικονομικές σχέσεις στὴν αὐτοκρα τορία Χὰν τὸ 2. καὶ τὸν 1. αἱ. π. Χ.
Ἡ ἀνάπτυξη τῆς γεωργίας – 766. Οἱ διάφορες περιο
χὲς τῆς αὐτοκρατορίας Χὰν ἀναπτύσσονται ἀνόμοις - 767. Η αύξηση καὶ ἡ εἰδικοποίηση τῆς βοτεχνικῆς παραγωγής - 770. ῾Η ἀνάπτυξη τοῦ ἐμπορίου καὶ τῶν ἐμπορευματικών καὶ χρηματιστικών σχέσεων - 773. ᾿Ανάπτυξη τῆς δουλοκτησίας. Πηγές δουλείας - 775. Ποῦ καὶ πῶς χρησιμοποιούσαν τὴν ἐργασία τῶν δούλων - 778. Η κατάσταση τῶν γεωργών - μελών τῶν κοινοτήτων.
4. Η αὐτοκρατορία τῆς Πρεσβύτερης δυναστείας Χάν στερεώνεται καὶ ἐπεκτείνεται.
Ἡ αὐτοκρατορία Χὰν στὰ χρόνια που κυβερνοῦσε ὁ Ούντι - 782. Ο κομφουκισμὸς ἀναγνωρίζεται ἐπί σημα σἂν κυρίαρχη ιδεολογία - 783. Μεγαλώνει ή ἐπιρροή τῆς ἐμπορο - τοκογλυφικῆς ἀριστοκρατίας - 784. Αρχίζει ὁ πόλεμος μὲ τοὺς Ούννους - 786.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΥ. Η ΚΙΝΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ Δ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ
747-792
1. Συγκρότηση τῆς αὐτοκρατορίας Τσίς.
747-756
Συγκρότηση της αντοκρατορίας Κατακτήσεις τοῦ Ταίς Σι Χουαγκοί - 740. Το μεγάλο Κινεζικό τεῖχος - 750. Ο Τον Σι Χουαγατί ἐφαρμόζει συγκεντρ τικό σύστημα καὶ πολιτική σταθεροποίησης τῆς αὐτο κρατορίας - 792. Η οικονομική δραστηριότητα τοῦ Τον Σ! Χουαγατί – 752 Πάλη ἀνάμεσα στις διά φορες μερίδες τῆς κυρίαρχης τάξης - 753. Καταστρέ φονται οἱ ἐλεύθεροι παραγωγοί καὶ πληθαίνουν οἱ δοй- λοι - 755. Ἡ ἱστορικὴ θέση τῆς αὐτοκρατορίας Τσίν. 2. ᾿Ανατροπή τῆς δυναστείας Τσίν. "Αγώνας τῆς κυρίαg- χης τάξης γιὰ τὴν ἀναστήλωση τῆς αὐτοκρατορίας.
Οἱ ἐξεγέρσεις τοῦ Ἰσὲν Σὲν καὶ τοῦ Οὐ Γουάν. Η δυναστεία Τσὶν ἀνατρέπεται - 757. 'Αγώνας γιὰ τὴν κατάκτηση τοῦ αὐτοκρατορικού θρόνου - 758. Εσωτερική πολιτική τοῦ Λιού Μπάν - 761. Συντρίβεται ἡ « ἀνταρσία τῶν βὰν » καὶ παγιώνεται ἡ ἐνότητα τῆς αὐτοκρατορίας.
3. Οἱ κοινωνικό - οικονομικές σχέσεις στὴν αὐτοκρα τορία Χὰν τὸ 2. καὶ τὸν 1. αἱ. π. Χ.
Ἡ ἀνάπτυξη τῆς γεωργίας – 766. Οἱ διάφορες περιοχὲς τῆς αὐτοκρατορίας Χὰν ἀναπτύσσονται ἀνόμοις - 767. Η αύξηση καὶ ἡ εἰδικοποίηση τῆς βοτεχνικῆς παραγωγής - 770. ῾Η ἀνάπτυξη τοῦ ἐμπορίου καὶ τῶν ἐμπορευματικών καὶ χρηματιστικών σχέσεων - 773. ᾿Ανάπτυξη τῆς δουλοκτησίας. Πηγές δουλείας - 775. Ποῦ καὶ πῶς χρησιμοποιούσαν τὴν ἐργασία τῶν δούλων - 778. Η κατάσταση τῶν γεωργών - μελών τῶν κοινοτήτων.
4. Η αὐτοκρατορία τῆς Πρεσβύτερης δυναστείας Χάν στερεώνεται καὶ ἐπεκτείνεται.
Ἡ αὐτοκρατορία Χὰν στὰ χρόνια που κυβερνοῦσε ὁ Ούντι - 782. Ο κομφουκισμὸς ἀναγνωρίζεται ἐπί σημα σἂν κυρίαρχη ιδεολογία - 783. Μεγαλώνει ή ἐπιρροή τῆς ἐμπορο - τοκογλυφικῆς ἀριστοκρατίας - 784. Αρχίζει ὁ πόλεμος μὲ τοὺς Ούννους - 786. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΥ. Η ΚΙΝΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ Δ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ
1. Συγκρότηση τῆς αὐτοκρατορίας Τσίς.
Συγκρότηση της αντοκρατορίας Κατακτήσεις τοῦ Ταίς Σι Χουαγκοί - 740. Το μεγάλο Κινεζικό τεῖχος - 750. Ο Τον Σι Χουαγατί ἐφαρμόζει συγκεντρ τικό σύστημα καὶ πολιτική σταθεροποίησης τῆς αὐτο κρατορίας - 792. Η οικονομική δραστηριότητα τοῦ Τον Σ! Χουαγατί – 752 Πάλη ἀνάμεσα στις διά φορες μερίδες τῆς κυρίαρχης τάξης - 753. Καταστρέ φονται οἱ ἐλεύθεροι παραγωγοί καὶ πληθαίνουν οἱ δοй- λοι - 755. Ἡ ἱστορικὴ θέση τῆς αὐτοκρατορίας Τσίν. 2. ᾿Ανατροπή τῆς δυναστείας Τσίν. "Αγώνας τῆς κυρίαg- χης τάξης γιὰ τὴν ἀναστήλωση τῆς αὐτοκρατορίας.
Οἱ ἐξεγέρσεις τοῦ Ἰσὲν Σὲν καὶ τοῦ Οὐ Γουάν. Η δυναστεία Τσὶν ἀνατρέπεται - 757. 'Αγώνας γιὰ τὴν κατάκτηση τοῦ αὐτοκρατορικού θρόνου - 758. Εσωτε ρική πολιτική τοῦ Λιού Μπάν - 761. Συντρίβεται ἡ « ἀνταρσία τῶν βὰν » καὶ παγιώνεται ἡ ἐνότητα τῆς αὐτοκρατορίας.
3. Οἱ κοινωνικό - οικονομικές σχέσεις στὴν αὐτοκρα τορία Χὰν τὸ 2. καὶ τὸν 1. αἱ. π. Χ.
Ἡ ἀνάπτυξη τῆς γεωργίας – 766. Οἱ διάφορες περιοχὲς τῆς αὐτοκρατορίας Χὰν ἀναπτύσσονται ἀνόμοις - 767. Η αύξηση καὶ ἡ εἰδικοποίηση τῆς βοτεχνικῆς παραγωγής - 770. ῾Η ἀνάπτυξη τοῦ ἐμπορίου καὶ τῶν ἐμΣελ
πρεσβεία τοῦ Τζάν Τσιάν – 788. Ἡ ἐκστρατεία στὴ Φεργκάνα. Εμπορικὲς καὶ πολιτιστικές σχέσεις τῆς Κί νας μὲ τοὺς λαοὺς τῆς Μέσης 'Ασίας – 790. Οἱ πόλεμος τοῦ Οὐντὶ στὰ βορειοανατολικά καὶ στὰ νότια - 792 Στὰ χρόνια τοῦ Οὐντὶ ἡ φορολογική καταπίεση γίνε ται βαρύτερη. Ξεσπᾶνε λαϊκὶς ἐξεγέρσεις. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧVΙ. Η ΚΙΝΑ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 1. 4. π.Χ.-2 μ.Χ.
1. Στὸ δεύτερο μισό τοῦ 1. αἰ. π. Χ. ποὺ κυβερνοῦν οἱ τελευταῖοι αὐτοκράτορες τῆς Πρεσβύτερης δυναστείας Χάν, οἱ ταξικὲς ἀντιθέσεις στὴν Κίνα ὀξύνονται. Ἡ ἐξωτερική πολιτική θέση τῆς αὐτοκρατορίας Νὰν τὸν 1. αἰ. π. Χ. – 795. 'Ανάπτυξη τῆς μεγάλης γαιο- κτησίας καὶ τῆς δουλοκτησίας. Οι κοινωνικὲς ἀντιθέ- στις ὀξύνονται – 798. Εξεγέρσεις τῆς ἐλεύθερης φτω χολογιᾶς καὶ τῶν δούλων στα τέλη τοῦ 1. αἱ. π. Χ. – 799. Τὸ διάταγμα γιὰ τὸν περιορισμὸ τῶν δούλων καὶ τῶν γαιῶν τῶν μεγαλοϊδιοκτητών. 2. Οἱ μεταρρυθμίσεις τοῦ Βαν Μὰν καὶ ἡ ἐξέγερση τῶν «Κόκκινων φρυδιών».
Το πραξικόπημα τοῦ Βὰν Μὲν καὶ ἡ πολιτική του τῶν μεταρρυθμίσεων - 804. Τὰ λαϊκά κινήματα. Τὰ « Κόκ κινα φρύδια ο - 806. "Η συντριβή τῶν λαϊκῶν ἐξε γέρσεων. Τὰ αἴτια τῆς ήττας.
3. Οἱ κοινωνικές σχέσεις στην Κίνα στὰ χρόνια της Νεότερης δυναστείας Χάν.
Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτική τοῦ Γουάν Γουντί - 809. "Ανα στηλώνεται ἡ ἐξωτερικὴ ἰσχὺς τῆς αὐτοκρατορίας Χὰν – 811. Διεθνὲς ἐμπόριο – 812. Μεταβολὲς στὸ οἰκο νομικό σύστημα τῆς Κίνας τὸν 1. καὶ τὸ 2. αἰ. π. Χ. 4. Ιδεολογία καὶ πολιτισμός στην Κίνα στὰ χρόνια τῆς δυναστείας Χάν.
᾿Ανάπτυξη τῶν μαθηματικῶν καὶ φυσικῶν ἐπιστημῶν – 819. Εἰκαστικές τέχνες καὶ ἀρχιτεκτονική - 821. Οἱ ἐφαρμοσμένες τέχνες – 823. ῾Η ἀνάπτυξη τῆς γρα φῆς καὶ τῆς λογοτεχνίας – 826. Σίμα Τσιάν -18 Μπάν Γκού – 829. ᾿Ανάπτυξη τῆς ὑλιστικής φιλοσ φίας. Βὰν Τσούν - 830. Κομφοπισμός - 832 H λοσοφία τοῦ ταοϊσμοῦ καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶν - 833. Η διάδωση τοῦ βουβδισμού
817-πορευματικών καὶ χρηματιστικών σχέσεων - 773. ᾿Ανάπτυξη τῆς δουλοκτησίας. Πηγές δουλείας - 775. Ποῦ καὶ πῶς χρησιμοποιούσαν τὴν ἐργασία τῶν δούλων - 778. Η κατάσταση τῶν γεωργών - μελών τῶν κοινοτήτων.
4. Η αὐτοκρατορία τῆς Πρεσβύτερης δυναστείας Χάν στερεώνεται καὶ ἐπεκτείνεται.
Ἡ αὐτοκρατορία Χὰν στὰ χρόνια που κυβερνοῦσε ὁ Ούντι - 782. Ο κομφουκισμὸς ἀναγνωρίζεται ἐπί σημα σἂν κυρίαρχη ιδεολογία - 783. Μεγαλώνει ή ἐπιρροή τῆς ἐμπορο - τοκογλυφικῆς ἀριστοκρατίας - 784. Αρχίζει ὁ πόλεμος μὲ τοὺς Ούννους - 786. '
5. Ἡ ἐξέγερση τῶν ο Κίτρινων δεσμών » καὶ ἡ πτώση τῆς αὐτοκρατορίας Χάν.
Η στρατιωτική δύναμη τῆς αὐτοκρατορίας Χὰν ἐξα· σθενίζει – 834. Οἰκονομική παρακμή. Ἡ οἰκονομία για νεται φυσική – 836. Ο ταξικός αγώνας συνεχίζεται. Οἱ ἀντιθέσεις ἀνάμεσα στὴν κυρίαρχη τάξη – 837. Η ἐξέγερση τῶν ο Κίτρινων δεσμῶν» καὶ ἄλλες ἐξεγέρο στις στα τέλη τοῦ 2. αι. μ. Χ. – 841. "Η αὐτοκρατορία τῆς Νεότερης δυναστείας Χὰν καταρρέει. Η Κίνα για ρίζεται σὲ τρία βασίλεια - 842. "Ο γενικός χαρακτή ρας τῶν ἐξεγέρσεων στὰ τέλη του 2. αἰ. μ. Χ. καὶ ἡ Ιστορική τους σημασία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧVΙΙ. ΟΙ ΙΝΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ 6. ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 4. οἱ π.Χ.
1. Συγκρότηση τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Maurya. Οἱ Βόρειες Ινδίες ἀπὸ τὸν 6. Δε καὶ τὸν 4. αἰ. π. Χ. - 844. Ἡ εἰσβολὴ τοῦ ᾿Αλέξανδρου τοῦ Μακεδόνα - 846.
Η συγκρότηση τῆς αὐτοκρατορίας.
2. Κοινωνικά - οικονομικό σύστημα τῆς αὐτοκρατορίαςτῶν Μαυγα.
῾Η ἀνάπτυξη τῆς γεωργίας, τῆς βιοτεχνίας καὶ τοῦ ἐμ πορίου - 851. Ἡ ἀρχαία ινδική πόλη – 851. 'Η δου λεία - 854. Η Ινδικὴ ἀγροτική κοινότητα - 856. Κρα- τικό σύστημα - 859. Βουδδισμὸς καὶ ζαϊνισμός.
3. ῾Η αὐτοκρατορία τῶν Μαυγα τὸν 3. - 2. αἰ. π. Χ. Ἡ αὐτοκρατορία τῶν Maurya καταρρέει - 866. Τὰ νο ποϊνδικά κράτη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XVIII. ΟΙ ΙΝΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ 1. 1. π. Χ. ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 5. αι. μ.Χ.
1. Οι Ινδίες στὴν περίοδο τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Κου- σὰν καὶ τῆς δυναστείας τῶν Γκούπτα.
Οἱ Κουσάν στις Ινδίες – 870. Η αὐτοκρατορία Κουσάν διαλύεται - 871. Το κράτος Γκούπτα - 872. Τὰ νοτιο- Ινδικά κράτη.
2. Το κοινωνικά - οικονομικό σύστημα στὶς Ινδίες.
Τὸ ἐπίπεδο τῆς οἰκονομικῆς τους ἀνάπτυξης – 875. Ot κοινωνικές σχέσεις - 878. Ο βουδδισμὸς ἀρχίζει νὰ πα- ρακμάζει – 879, Δημιουργοῦνται οἱ κάστες.
3. Ιδεολογία καὶ πολιτισμός στὶς ἀρχαῖος Ινδίες. Η πάλη ἀνάμεσα στὸν ὑλισμὸ καὶ τὸν ἰδιπλισμὸ στὴν ἀρχαῖα ἐνδική φιλοσοφία – 884. Φυσικὲς ἐπιστῆμες,
Μαθηματικά – 885. Γλώσσα καὶ γραφὴ τῶν ἀρχαίων
Ψιδῶν – 887, Φιλολογία καὶ εἰκαστικὲς τέχνες και Ἐπίδραση τοῦ ἐνδικοῦ πολιτισμού στις γειτονικές χώρες. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ, ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΝΔΟΚΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΕΤ-ΛΑΝΗΣ
1. Κορέα.
Ἡ ἀρχαιότατη ἱστορία τῆς Κορέας – 893. Οἱ φυλε τικὲς ἑνώσεις καὶ ἡ συγκρότηση τῶν πρώτων κρατών – 895. Τὰ κορεατικὰ κράτη στους πρώτους μεταχρι στιανικούς αἰῶνες.
2. Ιαπωνία.
Η νεολιθικὴ ἐποχὴ καὶ ἡ ἐμφάνιση τῶν μετάλλων 898. Τὸ σύστημα τῶν γενῶν καὶ ἡ ἀποσύνθεσή τους.
3. Ινδοκίνα
Η γένεση τῶν δουλοκτητικών κρατών στη Βορειοανα τολική Ινδοκίνα - 904. Η Κίνα κατακτά τὸ Ναμβιέτ - 405. Σάν. Τάι. Λάο - 906. Οἱ Βιρμανοί στη Δυτική Ινδοκίνα - 906. Τὰ κράτη τῶν φυλῶν Μὸν - Κμέρ στη Νότια Ινδοκίνα – 907. Φουνάν.
4. Ινδονησία.
Ο ἀρχαιότατος πληθυσμός τῆς Ινδονησίας – 910. Οἰκονομία καὶ κοινωνικό σύστημα τῶν Ἰνδονησίων - 912. Η ινδικὴ μετανάστευση καὶ ὁ σχηματισμὸς τῶν Ινδονησιακῶν κρατών.
5. Κεϋλάνη
Οἱ πληροφορίες γιὰ τὴν ἀρχαιότατη ἱστορία τῆς Κεϋ- λάνης – 915. Η ινδικὴ μετανάστευση. Τὰ ἀρχαιότερα κράτη – 916. Η διάδοση τοῦ βουδδισμοῦ στὴν Κεϋλά- νη. – Ἡ Κεϋλάνη ἀπὸ τὸ 2. αἰ. π. Χ. ὡς τὸν 1. αἰ. μ. Χ.
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΟΙ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΥΛΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΤΗΣ ΠΡΟΣΩ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΣΙΑΣ (1.-3. αἱ. μ. Χ.)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧ. Η ΠΡΩΤΗ ΡΩΜΑ-Γ-ΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ 1. ΄Ο ταξικός χαρακτήρας καὶ τὸ κρατικά σύστημα στὴν πρώτη αὐτοκρατορία.
Η κοινωνική βάση τοῦ principatus. Οἱ συγκλητικοί - 928. Οἱ ἱππεῖς - 926. Οι πληβείοι - 928. Δούλος καὶ ἀπελεύθερος - 1930. Εφαρμόζονται οἱ νόμοι γιὰ τὴν olasγένεια-931. Ο στρατός - 932. To principatus σὰν κρατική μορφή. 2. Η Ιταλία καὶ οἱ ἐπαρχίες στὰ χρόνια ποὺ ἐδρύθηκε τὸ principatus.
῾Η ἀγροτική οἰκονομία καὶ ἡ ζωὴ στὰ municipia τῆς Ιταλίας – 939. Οἱ ἐπαρχίες, οἱ ἀποικίες καὶ τὰ muni- cipia-942. "Η κατάσταση στις ἐπαρχίες. Λαϊκὲς ἐξε γέρσεις – 944. Ἡ ἐξέγερση τοῦ Χερούσκου καὶ ἡ μά χη στὸν Τευτοβούργειο δρυμό - 945. Η εξωτερική που λιτική. Οἱ ἐξαρτημένες ἀπὸ τὴ Ρώμη φυλὲς καὶ βασί λεια - 946. Τὰ ἀποτελέσματα τῆς διακυβέρνησης τοῦ Αὐγούστου.
3. Ἡ ἰδεολογία τῆς ρωμαϊκῆς κοινωνίας στὰ χρόνια τῆς στερέωσης τοῦ principatus. "Η ρωμαϊκή φιλολογία. Ἡ ἰδεολογία τοῦ principatus-450. Ρωμαίοι ποιη τές. Βιργίλιος – 953. 'Οράτιος - 954. Η δημοτικότη τα τῆς ποίησης στη Ρώμη. Τὰ ἐλεγειακά ποιήματα. Οβίδιος – 955. Ο πεζός λόγος. Γενικά χαρακτηριστικά τῆς λογοτεχνίας τοῦ « χρυσοῦ αἰώνα».
4. Η ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία τὸν 1. αι. μ. Χ. (ὣς τὴν
8η δεκαετηρίδα).
Οἱ αὐτοκράτορες καὶ ἡ σύγκλητος.
5. Οἱ κοινωνικές σχέσεις καὶ ἡ πολιτική ζωή τῆς αὐτοκρατορίας.
Ἡ δουλεία καὶ τὰ κινήματα τῶν δούλων - 965. Τά ἀγροκτήματα παρακμάζουν - 966. Ἡ ζωὴ στὴν πόλη
Ρώμη καὶ στὶς πόλεις τῆς Ἰταλίας. 6. "Η κατάσταση στὶς ἐπαρχίες. Λαϊκὰ κινήματα.
Ἡ ἀνάπτυξη τῶν δουλοκτητικῶν σχέσεων καὶ τῆς ὀργάνωσης τῶν πόλεων στὶς ἐπαρχίες - 974. Εξε γέρσεις στὶς ἐπαρχίες – 976. Οἱ ἀνατολικὲς ἐπαρχίες καὶ τὰ ἐξαρτημένα βασίλεια.
7. Ο στρατός καὶ ἡ ἐξωτερική πολιτική.
*Ἡ ἐξέγερση τῶν γερμανικῶν καὶ τῶν παιονικών λε γεώνων - 979. "Η ἐξωτερική πολιτικὴ τῶν Ἰουλίων - Κλιπαδίων – 982. Οἱ σχέσεις τῆς Ρώμης μὲ τὰ κράτη καὶ τὶς φυλὲς τῆς ᾿Αραβίας.
8. Ta eyorita στα χρόνια 66-69 μ. Χ. καὶ τὸ τέλος τῆς δυναστείας τῶν Κλυδίας - Vandion, Η Ἰουδαῖα ἐξεγείρεται - 985. Εμφύλιος πόλεμος - 1987. Οι ξεγέρσεις τοῦ ᾿Ανίκητου καὶ τοῦ Και 'Η ἐξέγερση στὴν Ἰουδαία συντρίβεται 9688. Ποιά σημα σἷς ἔχουν τὰ γεγονότα που έγιναν στὰ χρόνια 68-69 1. X.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙ. 1Η ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΠΕ ΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΗΣ 1. "Η ρωμαϊκή) αὐτοκρατορία στο δεύτερο μισό του 1. αι. καὶ στὸ 2. al. p. X.
Η ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία δργανο κυριαρχίας τῶν δου λακτητῶν τῆς Μεσογείου - 995. Η νέα ἀριστοκρατία καὶ τὸ δυνάμωμα τῆς αὐτοκρατορικῆς ἐξουσίας - 997. Ο στρατός στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1. καὶ στὸ 2. αἰώνα. 2. Το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας ἀπὸ τὸ δεύτερο μισό του 1. ὡς καὶ τὸ 2. αιώνα.
Στὴ θέση τῶν δούλων γίνονται αλλαγές - 1005. Τ σύστημα τῶν ἐλευθέρων ἐνοικιάσεων. Coloni-1007, "H κατάσταση στὴν Ιταλία,
3. Οἱ δυτικὲς ἐπαρχίες στο δεύτερο μισό του 1, ма στὸ 2. αἰώνα,
Κοινὰ γνωρίσματα στὴν ἀνάπτυξη τῶν ἐπαρχιῶν. Βρε τανία, Γαλατία καὶ Ισπανία - 1011. Αφρικανικὲς ἐπαρο χίες – 1013. Βαλκανο - δουναβικὲς ἐπαρχίες.
4. Οἱ ἀνατολικὲς ἐπαρχίες στὸ δεύτερο μισό του 1. καὶ στὸ 2. αἰώνα.
Γενικά γνωρίσματα στὴν ἀνάπτυξη τῶν ἀνατολικών ἐπαρχιῶν. Μικρὰ ᾿Ασία. 'Αχαΐα - 1017. Συρία. Αϊγυπτος,
5. Ιδεολογία καὶ πολιτισμός στη ρωμαϊκή κοινωνία τὸν 1. καὶ τὸ 2. αιώνα.
Κοινὰ γνωρίσματα τοῦ ἀρχαίου πολιτισμοῦ στὴν πε ρίοδο τῆς πρώιμης αὐτοκρατορίας – 1022. Πολιτικές τάσεις στὴ φιλολογία τὸν 1, καὶ τὸ 2. αἰώνα - 1026. Λουκιανός – 1026. Φιλοσοφία.
6. Τὰ θρησκευτικά ρεύματα καὶ ὁ πρώιμος χριστιανισμός. » 1030-103 Η γένεση τοῦ χριστιανισμοῦ – 1033. Οἱ εὐαγγελικοί θρύλοι γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Η προέλευση τῆς χριστιανικής φιλολογίας – 1034. Ο πρώιμος χριστιανισμός καὶ ἡ ἀνάπτυξή του - 1035. Η χριστιανική διδα σκαλία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙ. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΥΠΕΡ- ΚΑΥΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ MAT- ΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
1. Τὸ βασίλειο τῶν Κουσάν.
Τὸ βασίλειο τῶν Κουσὰν στὰ χρόνια τοῦ Καντφὶς Β' καὶ τοῦ Κανίσκα – 1041. Το κοινωνικο - οικονομικό σύστημα τοῦ κουσανικοῦ βασιλείου – 1041. Ἡ ἀκμή τοῦ διεθνοῦς ἐμπορίου στη Μέση 'Ασία - 1043. По- λιτισμὸς καὶ θρησκευτικός συγκρητισμός. Ο ρόλος τοῦ βουδδισμοῦ – 1045. Η κουσανικὴ αὐτοκρατορία καταρρέει.
2. Η Μέση ᾿Ασία στὴν περίοδο τῆς ἀκμῆς τοῦ κου- σανικοῦ βασιλείου.
Χορασμία – 1047. Τσάτς, Φεργκάνα, Σογδιανή, Βακ- τριανή – 1048. Οἱ Οὖννοι τὸν 1. καὶ τὸ 2. αἰώνα.
3. Ὁ ἀγώνας τῆς Παρθίας ἐναντίον τῆς Ρώμης στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1. αἰ. π. Χ.
Ἡ Παρθία καὶ ἡ Ρώμη στὰ μέσα τοῦ 1. αἰώνα 1050. Ἡ ἐκστρατεία τοῦ Πάκορου καὶ τοῦ Λαβιηνοῦ
1051. Ἐκστρατεῖες τοῦ ᾿Αντωνίου. 4. Ἡ Παρθία τὸν 1. αἰ. μ. Χ.
Οἱ τελευταῖοι ἑλληνομακεδόνες δυνάστες στὸ ᾿Ανατο λικὸ Ἰρὰν καὶ στὴ Μέση 'Ασία. – 1053. Καινούργια κράτη στο ᾿Ανατολικό Ιράν. Η Παρθία ἀρχίζει νὰ κα ταρρέει – 1053. Οἱ σχέσεις τῆς Παρθίας μὲ τὴ Ρώμη.
5. Διάλυση καὶ καταστροφὴ τοῦ παρθικοῦ βασιλείου. Ἡ Παρθία καταρρέει - 1057. Ιδεολογία καὶ πολι τισμός.
6. 'Η ᾿Αρμενία στὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 1. αἰ. π. Χ. καὶ στὸ πρῶτο μισὸ τοῦ 1. αἰ. μ. Χ.
Ὁ ἀγώνας μὲ τὴ Ρώμη. Τὸ τέλος τῶν ᾿Αρτασεσιδῶν - 1060. Προοδευτικές κοινωνικὲς ἀνακατατάξεις. "Αρ- χίζει ἡ ἀποσύνθεση τοῦ δουλοκτητικοῦ συστήματος - 1061. 'Η ἐξωτερικὴ θέση τῆς ᾿Αρμενίας καὶ τὸ δυνά- μωμα τῆς ἀριστοκρατίας.
2. Η 'Αρμενία στὰ χρόνια τῶν ᾿Αρσακιδῶν, Η Αρμενία στὸ δεύτερο μισό τοῦ 1, καὶ στὸ πρῶτα μιπὸ τοῦ 2. αἱ. μ. Χ. – 1064. 'Η 'Αρμενία καὶ ἡ και τάρρευση τοῦ κράτους τῆς Παρθίας τῶν ᾿Αρσακιδών 105. Πολιτιστικές σχέσεις τῆς ᾿Αρμενίας στὰ χρόνια
τῶν ᾿Αρσακίδῶν, 8. "Η Κολχίδα, ή Ιβηρία καὶ ἡ ᾿Αλβανία.
Η Κολχίδα κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία της Ρώμης - 1007. Παρακμὴ τῆς Κολχίδας. Καινούργιες ἐθνικὲς ὄνομασίες – 1067. 'Ακμή τῆς Ιβηρίας. Οἱ σχέσεις της μὲ τὴ Ρώμη – 1069. Η Ιβηρία τὸ 2. αἱ. μ. Χ. Αλλαγές στὸ κοινωνικό σύστημα – 1071. Πολιτι σμός – 1072. Η ᾿Αλβανία τὸν 1. καὶ τὸ 2. αἰ. μ. Χ. 9. Οἱ περιοχές στὶς βόρειες ἀκτὲς τῆς Μαύρης θάλασ- σας τὸν 1. καὶ τὸ 2. αἱ. μ. Χ.
Κοινωνικό - οικονομικό καὶ πολιτικό σύστημα – 1075. (Οἱ σχέσεις ἀνάμεσα στις περιοχὲς τῆς βόρειας Μαύρης θάλασσας καὶ στὴ Ρώμη τὸν 1. αι. μ. Χ. -- 1078. Ο Βόσπορος δυναμώνει τὸ 2. αἱ. μ. Χ. – 1078, Ιδεο- λογία. Η σαρματικὴ καὶ ἡ θρακικὴ ἐπίδραση στὴν κοινωνία τοῦ Βοσπόρου - 1080. Τὸ σκυθικό βασί λειο τὸν 1. καὶ τὸ 2. αἱ. μ. Χ.
ΚΕΦΑΛΛΙΟ ΧΧΙΙΙ. ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΤΗΣ ET- ΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ (1.-3. π. Χ.)
1. Κέλτες καὶ Γερμανοί.
Κέλτες – 1084. Οἱ Γερμανοί. Κοινωνικο - οικονομικό σύστημα – 1086. Οἱ σχέσεις τῶν Γερμανῶν μὲ τὴν αὐτοκρατορία. Τὰ σύνορα τοῦ Ρήνου καὶ τοῦ Δούναβι. 2. Οἱ παραδουνάβιες φυλὲς καὶ τὸ βασίλειο τοῦ Δε- κέβαλαν.
Οἱ παραδουνάβιες φυλὲς καὶ οἱ Δάκες – 1089. Το βασίλειο τοῦ Δεκέβαλου.
3. Οἱ ἀρχαῖες σλαβικές φυλές.
Οἱ πρῶτες πηγές γιὰ τὴν ἱστορία τῶν ἀρχαίων Σλά- βων – 1092. ῾Η ἀρχαία σλαβική γλώσσα – 1093. "Αρ- χαιολογικές πηγές – 1095. Οἱ δυτικοί Σλάβοι ἀπὸ τὸν 1. - 4. αι. μ. Χ. – 1098. 'Ανατολικοί Σλάβοι –
1100. Πολιτισμός Τσερνιάχωφ. 4. Οἱ φυλὲς τῆς Βορειοανατολικῆς Εὐρώπης.
Οἱ φυλὲς τῆς Βαλτικής – 1105. Οἱ φιννο - ουγγρικές φυλές.
5. Σαρμάτες. Οἱ φυλὲς στὸ Βόρειο Καύκασο. Σαρμάτες – 1108. Οἱ φυλὲς στὸ Βόρειο Καύκασο 1109. Οἱ φυλὲς τοῦ Βόρειου Καυκάσου πιέζουν τὴν Υπερκαυκασία καὶ τὴν Πρόσω ᾿Ασία.
6. Οἱ φυλὲς στὸ Βόρειο Καζακστάν καὶ στὴ Σιβηρία. Οἱ φυλὲς στὰ ᾿Αλτάι καὶ στὸ ὀροπέδιο Μινουσίνσκ - 1115. Οἱ φυλὲς στὴν ᾿Απω Ανατολή.
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ. Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧΙV. ΤΟ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΡΙΣΗ.
1. Τὸ κοινωνικο - οικονομικό σύστημα στὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία τὸν 3. αἰώνα. Μεγαλώνει ἡ κρίση τοῦ δουλοκτητικού συστήματος –
1127. Οἱ κοινωνικὲς ἀντιθέσεις ὀξύνονται – 1128.
Οἱ πολιτικοὶ ἀγῶνες. Ο ρόλος τοῦ στρατοῦ.
2. Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος στὰ 193 - 197. Ο Σεπτίμιος
Σεβῆρος καὶ οἱ διάδοχοί του.
Ἡ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία στα τέλη τοῦ 2. αἰώνα
1132. Η δυναστεία τῶν Σεβήρων.
3. Η αὐτοκρατορία περνάει πολιτική κρίση.
Ἡ θέση τῆς αὐτοκρατορίας στὰ τέλη τῆς διακυβέρ- νησης τοῦ ᾿Αλέξανδρου Σεβήρου χειροτερεύει - 1140.
Ἡ αὐτοκρατορία περνάει κρίση. Οἱ διωγμοὶ τῶν χρι-
στιανῶν καὶ ἡ στερέωση τῆς ἐκκλησίας – 1142. O Γαλλιηνὸς καὶ ἡ περίοδος τῶν « τριάντα τυράννων » -
1143. Η γαλατικὴ αὐτοκρατορία καὶ τὸ βασίλειο τῆς Παλμύρας – 1144. ᾿Αρχίζουν τὰ κινήματα τῶν Βα- γαυδῶν – 1145. Οἱ « Ιλλυριοί » αὐτοκράτορες – 1146 Λαϊκὲς ἐξεγέρσεις. Ἡ κρίση τοῦ 3. αἰ. τερματίζεται.
4. Το dominatus στερεώνεται.
Διοκλητιανός. Τὰ λαϊκὰ κινήματα καταπνίγονται
Ο Διοκλητιανὸς καὶ ἡ στρατιωτική μεταρρύ- θμισή του - 1150. Κοινωνικά καὶ οἰκονομικὰ μέτρα.
Τὸ διάταγμα τῶν τιμῶν - 1152. Οἱ διώξεις ἐναντίον τῶν μανιχαίων καὶ τῶν χριστιανών. Παραίτηση του Διοκλητιανοῦ.
5. Η Ιδεολογία καὶ ὁ πολιτισμὸς στὴ ρωμαϊκὴ αὐτο κρατορία τοῦ 3. αἰώνα,
Γενικά χαρακτηριστικά τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ 3. αἱ. Τὸ ρωμαϊκό δίκαιο – 1154. Θρησκεία και φιλοσοφία - 1159. Πλωτίνος καὶ νεοπλατωνισμός – 1161. Στε ρέωση τοῦ χριστιανισμού.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧV, Η ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΣΙΑ, ΣΤΟ ΙΡΑΝ, ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕ- ΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑ- ΛΑΣΣΑΣ
1. 'Η Μέση ᾿Ασία τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα. Το βασίλειο Κουσάν διαλύεται. Πολιτικό κομμάτια- σμα τῆς Μέσης 'Ασίας - 1164. Χορασμία - 1165. Ἡ οἰκονομία καὶ τὸ κοινωνικό σύστημα στη Μέση ᾿Ασία τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα - 1168. Πολιτικό σύσ τημα - 1169. Πολιτισμός.
2. Τὸ Ἰρὰν τῶν Σασανιδῶν τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα. Πάρς [ Περσίς ] - 1171. Η γένεση τοῦ κράτους τῶν Σασανιδών. Κοινωνικό σύστημα – 1173. Η ύπο δούλωση τῶν ἐλευθέρων κοινοτικῶν μελῶν καὶ ἡ θέση τῶν βιοτεχνών – 1174. Καστική ὀργάνωση. Κρατι κὸ σύστημα – 1175. Ζωροαστρισμός – 1177. Η θρη σκευτική πάλη. Ο μανιχαϊσμός – 1178. Ὁ ἀγώνας τοῦ σασανιδικού κράτους ἐναντίον τῆς Ρώμης -1180. Επιδρομὲς τῶν νομάδων (5. αἰ. ). Η αὐτοκρατορία τῶν Σασανιδῶν περνάει κρίση. Τὰ λαϊκά κινήματα. 3. Η ᾿Αρμενία τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα.
Το σασανιδικό Ἰρὰν ἐπιτίθεται ἐναντίον τῆς ᾿Αρμε νίας - 1182. Ο χριστιανισμός στερεώνεται - 1183. Κοινωνικό σύστημα καὶ καστική ὀργάνωση – 1186. ᾿Αγρότες καὶ δοῦλοι - 1188. Οἱ πόλεις. Βιοτεχνία καὶ ἐμπόριο – 1188. Η ταξική πάλη ὀξύνεται. Αἱρετικά κινήματα – 1189. Στο πολιτικό σύστημα γίνονται ἀλλαγές – 1190. Ὁ ἀγώνας στὸ Ιρὰν ξαναρχίζει. ᾿Ανταρσίες τῶν να χαρὰρ – 1192. Εξωτερική πολιτική τοῦ βασιλέως Πάπ. Η Αρμενία κομματιάζεται –
Σελ.
1194. Ο πολιτισμὸς τῆς ᾿Αρμενίας τὸν 3. ὡς καὶ τὸν 4. αἰώνα.
4. Ἡ Καρθλία τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα.
Ἡ πολιτικὴ τῶν βασιλέων τῆς Καρϋλίας τὸν 4. αἱ. Η Καρθλία δέχεται τὸ χριστιανισμό – 1197. 'H Καρθλία κομματιάζεται καὶ ὑποτάσσεται στοὺς Πέρ- σες. ᾿Ακμὴ τῆς Τιφλίδας – 1197. Κοινωνικὴ ἀνά- πτυξη τῆς Καρθλίας τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα – 1200. Γραφή, φιλολογία καὶ τέχνη στη Γεωργία.
5. Ἡ Λαζικὴ τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα.
6. "Η ᾿Αλβανία τὸν 3, καὶ τὸν 5. αἰώνα.
7. ᾿Αποσύνθεση τοῦ δουλοκτητικοῦ συστήματος στις βόρειες περιοχὲς τῆς Μαύρης θάλασσας. Οἰκονομικὴ καὶ πολιτική παρακμή – 1206. Επι- δρομὲς τῶν Γότθων – 1206. Το βασίλειο τοῦ Βοσπό ρου τὸν 3. καὶ τὸν 4. αἰώνα – 1209. Το βασίλειο τοῦ Βοσπόρου καταρρέει ὁριστικὰ καὶ ἐξαφανίζεται.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧVΙ. ΟΙ ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΟΥ-
ΛΟΚΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
1. Οἱ νομάδες στὶς ἀσιατικές στέπες.
Η σημασία τῶν ἐπιδρομῶν τῶν «βαρβάρων »-
1211. Οἱ μεταναστεύσεις τῶν νομάδων τὸν 3. αἰ. Η αὐτοκρατορία Τσὶν καὶ ἡ τελευταία ρωμαϊκὴ αὐτοκρα τορία - 1212. Οι Ζουάν - Ζουάν - 1213. 'Ερταλίτες. 2. ᾿Αλανοί. Ο αγώνας τους μὲ τοὺς Ούννους.
Η γένεση τῆς ἀλανικῆς φυλετικῆς συμμαχίας – 1218.
Ἐπιδρομὲς τῶν ᾿Αλανῶν στὴν Ὑπερκαυκασία καὶ στὴν Πρόσω ᾿Ασία. Η μετανάστευσή τους στη Δύ ση – 1219. Η εἰσβολὴ τῶν Ούννων στὴν Εὐρώπη. 3. Οἱ φυλὲς τῆς Εὐρώπης.
Οἱ Γερμανοί – 1222. Οἱ φυλὲς τῆς Σκανδιναβίας 1223. Οι γερμανικές φυλετικές συμμαχίες στη Μέση Εὐρώπη – 1224. Οἱ φυλές στις παραδουνάβιες περιοχὲς καὶ στὴν ᾿Ανατολική Ευρώπη. Οἱ Γότθοι στὴν περιοχὴ τῆς Μαύρης θάλασσας - 1225. Οι Σλάβοι - 1226. Ὁ ἀγώνας τῶν φυλῶν τῆς Μέσης καὶ τῆς ᾿Ανα- τολικῆς Εὐρώπης ἐναντίον τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρα- τορίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΧVΙΙ. Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑ
ΤΟΡΙΑ, ΤΟ ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ 1. Κοινωνικο - οπκονομικό καὶ πολιτικό σύστημα τῆς τελευταίας ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.
Πκά ἦταν ἡ θέση τῶν ἐργαζόμενων μαζών – 1231. Οἱ πόλεις παρακμάζουν – 1232. Ο « έκβαρβαρισμός» τοῦ στρατοῦ – 1234. Ἡ ἀνάπτυξη της μεγάλης γαιο κτησίας – 1236, Ιδιομορφίες στὴν ἀνάπτυξη τῶν δυτικῶν καὶ τῶν ἀνατολικῶν ἐπαρχιών – 1239. Το πολιτικό σύστημα τῆς τελευταίας αὐτοκρατορίας.
2. Τὸ διάταγμα τοῦ Μιλάνου [Μεδιολάνου ]. Ο χριστιανισμός γίνεται κυρίαρχη θρησκεία. Τὸ διάταγμα τοῦ Μιλάνου καὶ ἡ προστασία τῆς ἐκ- κλησίας – 1244. "Αρειανισμός – 1246. Δυνατιστὲς καὶ
ἀγωνιστικοί, 3. Η ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία στο δεύτερο μισὸ τοῦ 4. αιώνα.
Κωνσταντίνος καὶ Ἰουλιανός. Οἱ πόλεμοι μὲ τοὺς
Βαρβάρους – 1249. Ἡ πολιτικὴ τοῦ Ἰουλιανού.
4. Η νέα ἐπίθεση τῶν «βαρβάρων » ἐναντίον τῆς αὐτοκρατορίας καὶ τὰ λαϊκά κινήματα. Κατάρρευση τῆς δυτικῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.
Οἱ φυλετικές συμμαχίες – 1251. Τὰ λαϊκὰ κινήματα
1252. Η εξέγερση τοῦ Φίρμ – 1253. Η εξέγερση τῶν Γότθων στὸ Δούναβι - 1255. Η διακυβέρνηση τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου. Οριστική διαίρεση τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας σὲ ἀνατολικὴ καὶ δυτικὴ – 1257. Η δυτική ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία καταρρέει.
5. Η ιδεολογία καὶ ὁ πολιτισμὸς στὴν τελευταία ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία.
Η πάλη ἀνάμεσα στὴν εἰδωλολατρεία καὶ στὸ χριστιανισμό. Ἡ ἱστοριογραφία - 1259. Η χριστιανική φιλολογία καὶ ἡ ἐπεξεργασία τοῦ χριστιανικοῦ λό- γματος – 1260. Φιλολογία καὶ ρητορική.
6. Ιστορική σημασία τῆς κατάρρευσης τῆς Δυτικῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.
Χρονολογικός πίνακας,
Κατάλογος τῆς κυριότερης βιβλιογραφίας καὶ τῶν πηγών
Ευρετήριο κυρίων ὀνομάτων προσώπων