Ο φεμινιστικός τρόμος

Περιεχόμενα

Εισαγωγή
Ζωγράφισέ μου μια βίαιη γυναίκα
Αρτεμισία
Λιζμπέτ
Βάλερι
Η βία για την επιβίωση
Ίτα
Άνα
Μαρία ντελ Κάρμεν
Νούρα
Η βία ως φεμινιστική πολιτική στρατηγική
Έμελιν, Κρίσταμπελ, Έμιλι και οι άλλες
Ζόρα η κόκκινη
Ντιάνα η εκδικήτρια
Επίλογος
Ευχαριστίες

Λέξη/κλειδί
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ
ΚΩΔΙΚΟΣ
IRE01001
ΣΕΛΙΔΕΣ
120
Γλώσσα
Ελληνικά
Αριθμός αντιτύπων
1
Ψηφιακό αρχείο
Off
Μεταφραστής
Τόπος έκδοσης
Αθήνα
Αριθμός έκδοσης
1
Οπισθόφυλλο

"Ο φεμινισμός δεν σκότωσε ποτέ κανέναν". Αυτή η φράση έχει διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες από την πλειοψηφία του φεμινιστικού λόγου. Λες και οι φεμινίστριες προσπαθούσαν να καθησυχάσουν μια αγχωμένη πατριαρχία ή να υποστηρίξουν την ιδέα -που είναι ήδη ευρέως διαδεδομένη- ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι τρομακτική, ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι επικίνδυνη. Αλλά είναι αλήθεια ότι ο φεμινισμός δεν έχει σκοτώσει ποτέ κανέναν; Τα ονόματά τους είναι Μαρία, Νούρα, Ιουδήθ, Ντιάνα, Κρίσταμπελ. Έχουν χρησιμοποιήσει βία κατά της πατριαρχίας. Έχουν αγγίξει το μεγάλο ταμπού. Για να θρέψει έναν προβληματισμό σχετικά με τη θέση της βίας στον αγώνα κατά της πατριαρχίας, η IRENE μας διηγείται την ιστορία αυτών των βίαιων γυναικών.