Εισαγωγή
Μέρος 1ο
Ένα ασυνήθιστο τέλος
Ο αντισιμιτισμός και οι αστερισμοί της ιστορίας
Η διαθεματικότητα και γιατί δεν μας κάνει
Μέρος 2ο
Μυθολογίες της κρίσης
μέρος 1ο: η αντιστροφή αιτίου- αποτελέσματοςκαι σχόλια για τη νέα μετάλλαξη
Μυθολογίες της κρίσης
μέρος 2ο: lockdown, το όχημα της αναδιάρθρωσης
Μυθολογίες της κρίσης
μέρος 3ο: επιχειρηματικά πάρκα και Ρομά -το lockdown της δυτικής Αττικής
Η άσκοπη κυκλοφορία σε σκόπιμη καταστολή
"Πόσο θα κερδίσει η οικονομία αν σπάσουν στερεότυπα για τις γυναίκες;"
Η πυρκαγιά του 1917 και η θεωρία του Μάυρου Κύκνου
Θέσεις για την κατασκευή της "Γενοκτονίας των Ποντίων"
Η αντίληψη για το πως δουλεύει ο κόσμος και το πως οργανωνόμαστε, είναι μια κουβέντα που μας ακολουθεί χρόνια. Αυτή η κουβέντα αφορά πολλούς ανθρώπους, σε διάφορες πόλεις που συναντηθήκαμε μα κάπου στην πορεία χαθήκαμε. Πιθανότατα, τους χάσαμε επειδή δώσαμε διαφορετικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Αφορά επίσης ανθρώπους των οποίων τα ονόματα δεν γνωρίζουμε αλλά ζούμε παράλληλα τα ίδια αδιέξοδα. Καταλαβαίνουμε πως σε τέτοιες στιγμές, που οι σκιές του πολέμου εξαπλώνουν τον πανικό και την απελπισία σε τύπους και τύπισσες σαν κι εμάς, πολλοί και πολλές ψάχνουν τρόπους να αντιδράσουν. Αναπόφευκτα θα συναντηθούμε.
Σε κάθε περίπτωση, κρίναμε ότι η καταγραφή της συλλογικής μας μνήμης και η δημόσια έκθεση της, είναι πιθανόν να βοηθήσει τέτοιες φιγούρες. Και επειδή ο χρόνος είναι ύπουλο πράγμα, δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πως μπορεί να μας φανεί χρήσιμη αυτή η καταγραφή σε μερικά χρόνια. Υποπτευόμαστε, όμως, πως θα “αστράψει σε μια στιγμή κινδύνου”.