Το ταξίδι του γραψίματος, η αυτοσυγκέντρωση, η στιγμή της δημιουργίας, το αργό ξεδίπλωμα του χρόνου μέσα στις κλειδώσεις των δαχτύλων, το ανασκάλεμα της μνήμης που τη μια φωτίζεται και την άλλη σβήνει και ξεθωριάζει ... Ο λαβύρινθος των σκέψεων, το ποτάμι του μυαλού, το τραγούδι που φουσκώνει σιγανά στις ρώγες των δαχτύλων, σκιές γραμμωτές, έντονες διεισδύουνε στα απόκρυφα και στα σκοτεινά, στα σπλάχνα του εγκεφάλου, στα έγκατα των σκέψεων, στα πηγάδια των πιο μύχιων επιθυμιών και στο μεδούλι των κοκάλων, εκεί που βρίσκεται η ουσία και η ψυχή των πραγμάτων, το νόημα της ύπαρξης και ο λόγος του είναι. Εκεί που ο καθένας κρατάει κρυφή κι ανείπωτη τη μέσα πλευρά του εαυτού του, στην πιο εσωτερική πτυχή της απροσπέλαστης και γεμάτης αμυντικούς μηχανισμούς
ύπαρξής του.