ΑΡΑΒΙΔΕΣ ΝΤΙΒΕΣ

Δεκατρείς σύγχρονες Αραβο-αμερικανίδες ποιήτριες.
Κατάγονται από την ελιά, την πικροδάφνη, το αμύγδαλο και το σύκο. Κουβαλούν τη σκόνη του ταξιδιού στα μαντίλια τους. Αρνούνται να δηλώσουν πίστη σε οποιαδήποτε πατρίδα τα σύνορα της οποίας έχουν χαράξει άντρες. Διηγούνται ιστορίες πιο παλιές κι απ' το νερό. Αφουγκράζονται τη γλώσσα των δέντρων και των πουλιών. Αρνούνται να χορέψουν στον ρυθμό των πολεμικών τυμπάνων. Αρνούνται να χορέψουν στον ρυθμό των πολεμικών τυμπάνων. Φτιάχνουν με τις σφαίρες περιδέραια. Διακηρύσσουν ότι πατρίδα τους είναι τα δροσερά χέρια των μανάδων τους, τα κουρασμένα πρόσωπα των γυναικών που συνωστίζονται στο γενεαλογικό τους δέντρο. Αγαπάνε σαν να δένουν σκοινί. Μεταφράζουν τα κύματα σε γλώσσα. Κουβαλούν εκρηκτικά, λέξεις τα λένε. Ξέρουν πως ο Απρίλης φτιάχτηκε για μάχη, ο Μάης για ταφή. Είναι κόρες των ποταμιών και της απώλειας. Ηλιοβασίλεμα στα νώτα της πόλης. Είναι Αραβίδες ντίβες.