Οι "Ψυχασθενείς" ενάντια στο κεφάλαιο

Μέχρι τα σήμερα η Κριτική της κατεστημένης ιατρικής και ιδιαίτερα της ψυχιατρικής, αποτελούσε το προνόμιο κάποιων «αντι-ψυχίατρων» και γιατρών που αμφισβητούσαν το αντικείμενο της «επιστήμης» τους. Το πέρασμα απ’ αυτό το στάδιο σε εκείνο της κριτικής του θεσμού από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους «αρρώστους», είναι κάτι που σπάνια έγινε, σε εξαιρετικές στιγμές, όπως π.χ. με τις ομάδες ασθενών που δημιουργήθηκαν στις μητροπόλεις της Ευρώπης αμέσως μετά το Μάη του ’68 και στην Κίνα στη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Όμως αυτές οι ομάδες ήταν συνήθως εφήμερες και άφηναν πίσω τους ελάχιστα γραπτά «μνημεία», πέρα από μερικές προκηρύξεις. Στη Γερμανία, στη Χαϊδελβέργη, στην περίοδο αμέσως μετά το Μάη γεννήθηκε μια εμπειρία με εντελώς διαφορετικά μεγέθη και απήχηση. Μια εμπειρία που διάρκεσε δύο χρόνια, περιέλαβε μέχρι 50 «ασθενείς», οδήγησε σε σύγκρουση με την κατεστημένη εξουσία σε πανεπιστημιακό και πολιτειακό επίπεδο, σύγκρουση που έφτασε μέχρι την παρέμβαση μεγάλων αστυνομικών δυνάμεων με ελικόπτερα, σκυλιά και αυτόματα. Και βέβαια απ’ αυτή την εμπειρία, που όμοια της δεν είχε γνωρίσει ο κόσμος, βγήκαν και αρκετά γραπτά, ένα από τα οποία είναι το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας. Πεντακόσιοι άρρωστοι, μαζί με τρεις γιατρούς, απείλησαν και αμφισβήτησαν για δύο χρόνια την κατεστημένη ιατρική, την ιατρική του κεφαλαίου και ταυτόχρονα το ίδιο το κεφάλαιο σε έναν από τους κεντρικότερους μηχανισμούς του, το λεγόμενο μηχανισμό της υγείας. Η εμπειρία του S.P.K., της Σοσιαλιστικής Κοινότητας Ασθενών είναι υποδειγματική από πολλές απόψεις. Εδώ δεν μπορούμε παρά να διαγράψουμε μερικές απ’ αυτές, ενώ για τα υπόλοιπα φροντίζει το ίδιο το κείμενο που ακολουθεί.