ΚΕΦ. 21: Νέες παραδόσεις γιὰ τὴ γέννηση καὶ τὴ γενεαλογία του Ἰησοῦ...
ΚΕΦ. 22: Νέο ξέσπασμα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἐθνικισμοῦ
ΚΕΦ. 23: Ο παθητικὸς ἐθνικισμὸς τοῦ Ἰουδαιοχριστιανισμού
ΚΕΦ. 24: Ἡ ὀργάνωση κοινῶν συσσιτίων
ΚΕΦ. 25: Η διαμόρφωση τῆς χριστιανικής λατρείας
ΚΕΦ. 26: Οἱ Ἐδιωναῖοι ἐκπρόσωποι τοῦ ὀρθόδοξου Ιουδαιοχριστια νισμοῦ
ΚΕΦ. 27: ᾿Απὸ τὸν Ἰουδαιοχριστιανισμόὸ στὸν ἐθνικοχριστιανισμό
ΚΕΦ. 28: Οι πρώτες αἱρέσεις (ἰδεολογική πάλη γύρω στο ζήτημα τῆς θεότητας τοῦ Ἰησοῦ)
ΚΕΦ. 29: Ἡ διαμόρφωση τῆς γραφτῆς παράδοσης γιὰ τὴ διδασκαλία καὶ δράση τοῦ Ἰησοῦ (τὰ εὐαγγέλια καὶ οἱ συγγραφεῖς τους)
ΚΕΦ. 30: Ἡ ἀποστολική παράδοση καὶ τὰ ἀπόκρυφα βιβλία τῆς Και νῆς Διαθήκης
ΚΕΦ. 31: Ἡ ἐσωτερικὴ ὀργάνωση τῆς ἐκκλησίας
ΚΕΦ. 32: Πάλη παλαιοχριστιανισμοῦ καὶ νεοχριστιανισμοῦ
ΚΕΦ. 33: Ὁ Ἰησοῦς - Μεσσίας στὸ οὐράνιο κράτος τοῦ Ἰεχωβά (Η ὑλιστικὴ ἀντίληψη τοῦ ἰουδαιοχριστιανισμού γιὰ τὴ μεσσιανική ἀποστολὴ τοῦ Ἰησοῦ)
ΚΕΦ. 34: Μυστηριακές θρησκεῖες καὶ χριστιανισμός
ΚΕΦ. 35: Ο χριστιανισμός ἀπολογούμενος
ΚΕΦ. 36: Οριστική στροφὴ τοῦ χριστιανισμοῦ πρὸς τὴ μεταφυσική
ΚΕΦ. 37: Τὸ ἄπλωμα τοῦ χριστιανισμοῦ
ΚΕΦ. 38: Οἱ διωγμοί
ΚΕΦ. 39: Ἡ ἐπικράτηση τοῦ χριστιανισμοῦ
ΚΕΦ. 40: Ἡ ἰδεολογικὴ ἀποτελμάτωση τοῦ χριστιανισμοῦ
ΚΕΦ. 41: Οἱ θεοὶ τοῦ Ὀλύμπου στασιάζουν (Κωνστάντιος Ἰουλιανός Θεοδόσιος)
ΚΕΦ. 42: Η βία ὅπλο τῆς ἐκκλησίας
ΚΕΦ. 43: ᾿Ασκητισμὸς καὶ μοναχισμός
ΚΕΦ. 44: ῾Ο ρόλος καὶ ἡ διαφορὰ τοῦ χριστιανικού κλήρου
ΚΕΦ. 45: Ἡ προσωπογραφία τοῦ Ἰησοῦ
ΚΕΦ. 46: Ὁ Ἰησοῦς στὸ χριστιανικό ἑορτολόγιο
ΚΕΦ. 47: Ὁ χριστιανισμός καὶ ἡ δουλεία
ΚΕΦ. 48: Ὁ χριστιανισμός καὶ τὸ κοινωνικό πρόβλημα
Συμπέρασμα
«... Οἱ ἀρχηγοὶ τῆς ἐκκλησίας ἔκαναν πολιτική. Ὅπως τὸ καλοῦσε ἡ περίσταση μιλοῦσαν πότε σὰν ἐπαναστάτες, πότε σὰ συντηρητικοὶ καὶ πότε σὰ μεταρρυθμιστές. Μὰ τὸ κακὸ εἶχε παραγίνει, ἀκριβῶς στὰ πρῶτα χρόνια τοῦ χριστιανι σμοῦ, τότε ποὺ ὁ χριστιανισμὸς ἀνέβαινε κι ἐξελίσσονταν σὲ κυρίαρχη θρησκεία μέσα στὴν αὐτοκρατορία. ᾿Αντὶς ἡ με- γάλη μάζα τῶν χριστιανῶν νὰ ἰδεῖ ἄσπρη μέρα – ὅπως ἔλπι- ζε καὶ πίστευε εἶδε νὰ καλοπερνοῦν μόνο οἱ ἀρχηγοὶ τῆς ἐκκλησίας, ἐνῶ οἱ πλούσιοι «ἀδελφοί» τους γίνονταν ἄπονοι, ξετσίπωτοι κι ἐκμεταλλευτές. Ἡ τέτοια κατάντια προκάλεσε τὴν ἀγανάχτηση τοῦ λαοῦ καὶ σὲ πολλὲς περιοχὲς καὶ πόλεις σημειώθηκαν ἐξεγέρσεις καὶ λαϊκὸς ἀναβρασμός. Ἡ χριστιανικὴ ἐκκλησία ἦταν φανερό πὼς παραστράτησε καὶ οἱ ἀρχηγοί της, ποὺ φανάτιζαν τὸ χριστιανικό ὄχλο στὸ ζήτημα τῆς θεότητας τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς τριαδικῆς ὑπόστασης τοῦ Θεοῦ, δὲν ἔβλεπαν τὶ γίνεται γύρω τους ἀλλὰ καταπιάστηκαν μὲ τὴ μεταφυσικὴ καὶ τσα- λαβουτοῦσαν στὸ βοῦρκο τοῦ ἀγοραίου ἰδεαλισμοῦ...».