Πρόλογος του μεταφραστή
Πρακτικόν
Το Πρακτικόν
Ο κατακλυσμός
Καρναβαλίτο, όπερα και τάνγκο
Η νεότητα
La rumbera rubia de Rumania
Η επιχείρηση "σφουγγάρι"
Δύο και δύο μπορεί να κάνουν πέντε
Το πρόσωπο του χαλκού
Η Θερίστρια
ΑΤΕΡ ή η εισβολή στο Σάντο Ντομίνγκο
Η ηθική των εξετάσεων
Ναι ή ναι;
Οι επιθέσεις στη Βαστίλλη
Η αναζήτηση των κατεσβεσμένων
Ο θείος
Η βρύση
Οτιδήποτε άλλο παρά χέστης
Η εκπαίδευση των δικτατοριών
Το πρώτο πρακτικόν ή η σκεπτόμενη
Λα Μονέδα
Το ιδεώδες της νύχτας των σφουγγαριών
Κάθε μέρα περισσότερη δουλειά
Στην έρημο τη Ατακάμα
Οι τρεις Φάλκον
Το μπλακ-άουτ
Η ακρόαση
Κλείσιμο του πρακτικού
Το φως της μέρας
Μαρτυρίες
Παράρτημα 1
Ο αήττητος "νικημένος" δάσκαλος
Παράρτημα 2
Οι όροι ύπαρξης του συγγραφέα στην ύστερη αποικιοκρατία
Για να επιβληθεί στην εκπαίδευση το δικτατορικό σχέδιο, που ξεκίνησε στις 24 Μαρτίου 1976, χρειαζόταν ο θάνατος ενός δασκάλου.
Η νομιμοποίηση της διάλυσης του Έθνους και της εξαφάνισης χιλιάδων εκατομμυρίων δολαρίων ξεκίνησε κλέβοντας από αυτόν τον ίδιο δάσκαλο ένα ζευγάρι καινούργια παπούτσια. Αν οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές στην αξιοπρέπεια, δεν θα πρέπει να ρίξουμε ένα πέπλο λήθης πάνω στις αναμνήσεις. Αυτή είναι η παιδεμένη ζωή ενός δασκάλου, του Φρανσίσκο Ισάουρο Αρανσίμπια, που του κλέψανε ένα ζευγάρι παπούτσια.
Γι' αυτό, ετούτο εδώ, μάλλον, δεν είναι ένα βιβλίο, είναι μια προσπάθεια να ξαναπάρουμε από τους φυγόδικους εγκληματίες τα κλεμμένα παπούτσια. Για να τα ξαναδώσουμε στον Ισάουρο. Δεν είναι καθόλου σωστό ένας δάσκαλος να περπατάει ξυπόλυτος στους ουρανούς.