1) Πρόλογος
2) Γενικό σχέδιο της έκδοσης
3) Για το περιεχόμενο του σοσιαλισμού 3:
Η πάλη των εργατών ενάντια στην οργάνωση του καπιταλιστικού εργοστασίου
4) Απολογισμός
5) Σημειώσεις πάνω στον Λούκατς και την Ρόζα Λούξεμπουργκ
6) Προλεταριάτο και οργάνωση 1
7) Προλεταριάτο κι οργάνωση 2
8) Ποιό είναι το σημαντικό
9) Η σημασία των απεργιών στο Βέλγιο
10) Για έναν καινούριο προσανατολισμό
α)Εισαγωγή
β)Πάνω στον προσανατολισμό της προπαγάνδας
γ)Πάνω στον προσανατολισμό των δραστηριοτήτων
11) Να ξαναρχίσουμε την επανάσταση
12) Η απεργία των ανθρακωρύχων
13) Επίλογος στο να ξαναρχίσουμε την επανάσταση
14) Ο ρόλος της μπολσεβίκικης ιδεολογίας στη γέννηση της γραφειοκρατίας
15) Διακοπή της έκδοσης του Socialisme ou Barbarie
16) Η ιεραρχία των μισθών και των εισοδημάτων
Ἱστορία τῶν ἀγώνων δύο αἰώνων ἐνάντια στήν καπιταλιστική ὀργάνωση τῆς ἐπιχείρησης καί τῆς κοινωνίας, ή ιστορία τοῦ ἐργατικού κινήματος εἶναι ἐπίσης καί ἱστορία τῆς γραφειοκρατικοποίησής του: συνδικάτα καί κόμματα πού ἔγιναν γρανάζια τῆς κατεστημένης κοινωνίας ή πυρήνες ενός νέου κυρίαρχου στρώματος· μορφές ἀγώνων, στόχοι, ἰδέες ολοκληρωτικά προσαρμο- σμένες στήν ἴδια κατάπτωση. Οὔτε τύχημα, οὔτε μοίρα, αὐτή ἡ γραφειοκρατικοποίηση ἐκφράζει τήν ἀναπαρα γωγή, στο εσωτερικό τοῦ ἐργατικού κινήματος, τῆς θεμελιακής κοινωνικής σχέσης τοῦ καπιταλισμού: τή διαίρεση ανάμεσα σε διευθύνοντες καί ἐκτελεστές (στελέχη/άγωνιστές, κόμμα/τάξη, θεωρία/ἐφαρμογή). ᾿Από τή σχέση αὐτή μένει κανείς τὸ ἴδιο δεσμώτης, ὅταν θέλει να διαγράψει ἀπό τή σκέψη του το πρόβλημα τῆς ὀργάνωσης θέλοντας νά τό ἀγνοεῖ, ὅπως καί ὅταν ταυτίζει όρ- γάνωση καί γραφειοκρατία. Γιατί τό νά εἶναι κανείς ἐπαναστάτης σημαίνει νά ἀπορρίπτει τὴν ἰδέα ὅτι ὑπάρχει μιά μοιραία κακοτυχία τῆς κοινωνίας καί τῆς ὀργάνωσης σάν τέτοιες· νὰ ἀρνεῖται την ψεύτικη ἐναλλαγή τῶν ἀπρόσωπων γραφειοκρατικών Μολώχ καί τῶν ἀληθινῶν ἀνθρώπινων σχέσεων περιορισμένων σε μερικά ἄτομα νά πιστεύει ὅτι εἶναι στά μέτρα τῶν ἀνθρώπων να δημιουργήσουν, στην κλίμακα μιάς ὀργάνωσης όπως καί στήν κλίμακα τῆς κοινωνίας, θεσμούς πού νά μήν εἶναι οἱ θεσμοί τῆς ξένωσής του.