Το νεοελληνικό θέατρο στα χρόνια της καχεκτικής δημοκρατίας

Υπότιτλοι
Η πολιτική ρεπερτορίου των αθηναϊκών επαγγελματικών Θιασων Πρόζας
Περιεχόμενα

Πρόλογος..

Κεφάλαιο 1

1944-1950: Κάτω από τη σκιά του Εμφύλιου πολέμου.

1.1 Κοινωνικοπολιτική επισκόπηση

1.2 Θεατρική επισκόπηση........

Οι διώξεις των αριστερών ηθοποιών και η λευκή τρομοκρατία στον χώρο του θεάτρου

Η θεατρική κρίση

Η λογοκρισία στον χώρο του θεάτρου

1.3 Το θεατρικό τοπίο της πρωτεύουσας..

1.4 Θίασοι συνόλου

Εθνικό Θέατρο.

Το Εθνικό Θέατρο κατά την Απελευθέρωση και η πρώτη «εκκαθάριση» κρατικού οργανισμού..

Το Εθνικό Θέατρο υπό διοίκηση Θεοτοκά

(19/2/1945-10/5/1946). Μια απόπειρα ανανέωσης ...

-Τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η διοίκηση Θεοτοκά.

- Οι ανανεωτικές πρωτοβουλίες και καινοτομίες της διοίκησης Θεοτοκά.

- Η επίθεση του Τύπου στη διοίκηση Θεοτοκά

και η καρατόμησή της.

Το Εθνικό Θέατρο υπό τη διοίκηση του Δημήτρη Ροντήρη

(16/7/1946-26/5/1950). Το Εθνικό Θέατρο των επαναλήψεων..

Το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν...... ..

Πρώτη περίοδος του Θεάτρου Τέχνης (5/11/1944-17/5/1945)

- Δεύτερη περίοδος του Θεάτρου Τέχνης (18/10/1946-8/5/1949

- Τρίτη περίοδος Θεάτρου Τέχνης (24/9/1949-20/7/1950)

1.5 Οι αριστεροί θίασοι

Το Θέατρο του Λαού. ..

Θίασος των Ενωμένων Καλλιτεχνών:

το εαμικό «Εθνικό θέατρο» (4/6/1945-6/10/1946). 

Θίασος Αυλαία (8/10/1945-10/3/1946).

Οι αριστερές συμπράξεις του Γιώργου Παππά 

- Ρεπερτόριο θιάσου Γιαννίδη-Παππά

- Θίασος Βεάκη-Παππά (29/1/1947-6/5/1947)

Εταιρία Ελληνικού Θεάτρου (11/6/1947-28/9/1947)

115

Ο θίασος του Αδαμάντιου Λεμού (23/5/1947-8/10/1950)

... 119

Θίασος Β. Καμπέρου (Περαϊκό θέατρο) (3-22/12/1949

19

Πειραματικό Θέατρο (15/9/1948-19/4/1949).. Ρεαλιστικό Θέατρο (20/5/1949-20/9/1949).

1.6 Εμπορικοί θίασοι ρεπερτορίου

1.6.1 Παραδοσιακοί αστικοί θίασοι

Θίασος Κοτοπούλη (25/10/1944-3/9/1950)..

Πρώτη φάση θιάσου Κοτοπούλη (25/10/1944-1/6/1947)

Δεύτερη φάση θιάσου Κοτοπούλη (10/9/1947-30/5/1948)

- Τρίτη φάση θιάσου Κοτοπούλη (17/9/1948-3/9/1950)

Θίασος Κατερίνας (25/10/1944-29/9/1950).

Θίασος Μουσούρη

(26/10/1944-5/5/1946 και 5/10/1949-24/5/1950).

1.6.2 Θίασοι πρωταγωνιστών

Θίασος Χορν-Μανωλίδου-Αρώνη

(25/10/1944-15/4/1945).

Θίασος Γιώργου Παππά (25/10/1946-21/1/1947).

Θίασος Μανωλίδου-Παππά (10/6-24/9/1950).

1.6.3 Βραχύβιες απόπειρες σύστασης θιάσων ρεπερτορίου

Θίασος Νέα Σκηνή (31/5-22/9/1946).

Θίασος Δραματική Σκηνή (8/7-21/9/1949). 

1.7 Εμπορικοί θίασοι φαρσοκωμωδίας

Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου (25/10/1944-3/12/1950)....

Θίασος Βασίλη Λογοθετίδη (11/10/1947-29/10/1950)....... 

1.8 Θίασοι ειδικού ρεπερτορίου

Θυμελικός Θίασος Λίνου Καρζή (14/6/1945-31/5/1950... 

Νεοελληνική Σκηνή (7/2-3/3/1946)..

1.9 Περιφερειακοί θίασοι...

1.10 Συμπεράσματα..

Κεφάλαιο 2

1950-1955: Από τον Πλαστήρα στον Παπάγο.

Το μετεμφυλιακό κράτος

2.1 Κοινωνικοπολιτική επισκόπηση.

2.2 Θεατρική επισκόπηση

2.3 Θίασοι συνόλου

Εθνικό Θέατρο.

Η περίοδος διοίκησης Γιώργου Θεοτοκά (11/8/1950-26/3/1953).

Η περίοδος διοίκησης Δημήτρη Ροντήρη (26/3/53-22/3/55).

Ελληνική Σκηνή (1/11/50-27/5/51).

Θέατρο Τέχνης (7/5/54-10/6/1955).

Θίασος Θεάτρου «Αθηνών» (12/11/54-22/5/55).

2.4 Αριστεροί θίασοι

Εταιρία Ελληνικού Θεάτρου (30/5/52-27/9/52).

Νέα Σκηνή (4/6/54-3/10/54)..

Θίασος Αδαμάντιου Λεμού (31/5/52-15/5/55).

Απογευματινό Θέατρο (27/11/54-15/1/55).

2.5 Εμπορικοί θίασοι ρεπερτορίου

2.5.1 Παραδοσιακοί αστικοί θίασοι

Θίασος Κοτοπούλη (27/9/50-22/5/55).

Θίασος Κατερίνας (30/9/50-16/5/55)..

Θίασος Κώστα Μουσούρη (13/10/50-22/5/55).

2.5.2 Νέα θιασαρχικά σχήματα ρεπερτορίου

Θίασος Λαμπέτη-Παππά-Χορν (13/10/52-30/5/54).

Θίασος Κυβέλης

(18/9-11/10/53 και 8/4-1/5/55)..

Θίασος Βασίλη Διαμαντόπουλου (17/6-27/9/53).

2.6 Θίασοι κωμωδίας και φαρσοκωμωδίας

Θίασος Βασίλη Λογοθετίδη (30/10/50-15/5/55)..

Θίασος Βασίλη Αργυρόπουλου (5/12/50-6/6/52)..

Ρεπερτόριο θιάσου Γιώτας Λάσκαρη (21/10-30/12/53)

Θίασος Φωτόπουλου (23/5/52-3/5/53) και Φωτόπουλου-Ηλιόπουλου (21/5/54-24/4/55)..

Ρεπερτόριο θιάσου Φωτόπουλου

Ρεπερτόριο θιάσου Φωτόπουλου-Ηλιόπουλου

2.7 Πρόσκαιρες συμπράξεις πρωταγωνιστών

Οι θίασοι της Άννας Λώρη

Θίασος Κρινιώς Παππά-Σπύρου Μουσούρη

(4/7-2/9/51)....

Θίασος Κούλη Στολίγκα-Άννας Κυριακού

(20/6-2/8/51)..

Θίασος Λυκούργου Καλλέργη-Δάφνης Σκούρα

(5/6-1/9/1954)...

Θίασος Νίκου Τζόγια-Ελένης Χατζηαργύρη

(10/6-10/10/54)

2.8 Υπόλοιποι θίασοι.

2.9 Θίασοι ειδικού ρεπερτορίου

Θυμελικός Θίασος Λίνου Καρζή.

Θέατρο Αρένα Μήτσου Λυγίζου (2/4 και 5/4/1954).

Θίασος Νίκου Χατζίσκου (6/8-26/9/54).

2.10 Συμπεράσματα..

Υποσημειώσεις...

 

 

 

 

 

 

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ
ΚΩΔΙΚΟΣ
STA05001
ΣΕΛΙΔΕΣ
360
Γλώσσα
Ελληνικά
Αριθμός αντιτύπων
1
Ψηφιακό αρχείο
Off
Τόπος έκδοσης
Ιωάννινα
Αριθμός έκδοσης
1
Οπισθόφυλλο

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον πρώτο τόμο μιας συντομευμένης εκδοχής της διδακτορικής διατριβής Το νεοελληνικό θέατρο στα μεταπολεμικά χρόνια (1944-1967) στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ με επόπτη καθηγητή τον κύριο Ανδρέα Δημητριάδη. Λόγω του μεγάλου εύρους της εργασίας, θεωρήθηκε σκόπιμο να χωριστεί σε δύο τόμους. Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει τη θεατρική δραστηριότητα των επαγγελματικών αθηναϊκών θιάσων πρόζας από το 1944 έως το 1955, δηλαδή, Απελευθέρωση από τη γερμανική Κατοχή, Δεκεμβριανά, Συνθήκη της Βάρκιζας, Λευκή τρομοκρατία, Εμφύλιος πόλεμος, μετεμφυλιακό κράτος υπό Πλαστήρα και Παπάγο. Ο δεύτερος τόμος που θα εκδοθεί σύντομα, περιλαμβάνει αντίστοιχα την περίοδο της ηγεμονίας της Δεξιάς με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, την απόπειρα εκδημοκρατισμού της Ενώσεως Κέντρου και τις κυβερνήσεις των αποστατών έως την κήρυξη της δικτατορίας των συνταγματαρχών στις 21/4/1967. Βασικός στόχος του βιβλίου αυτού είναι η όσο το δυνατό πληρέστερη καταγραφή των παραστάσεων των επαγγελματικών θιάσων πρόζας που δραστηριοποιούνται στην Αθήνα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου μέχρι και την κήρυξη του απριλιανού πραξικοπήματος και η εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την πολιτική ρεπερτορίου και κατά πόσο αυτή επηρεαζόταν (ή/και αντανακλούσε) από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στη χώρα. Με λίγα λόγια, φιλοδοξία μας ήταν το βιβλίο αυτό να αποτελέσει μια θεατρική επισκόπηση της μεταπολεμικής περιόδου εστιασμένη σε ζητήματα πολιτικής ιδεολογίας και να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας μακροσκοπικής εικόνας του νεοελληνικού θεατρικού τοπίου.