Στείλατε
Πρόλογος.
σελ.
Ευχαριστίες,
Εισαγωγή
Χαρτογράφηση της έρευνας.
Α΄ Μέρος: Θεωρητικό
Κεφάλαιο Πρώτο: Θεωρητικό πλαίσιο.
1. 1. Περί των εθνικών κατασκευών.
1.2. Φύλα, σεξουαλικότητες και άλλα δαιμόνια.
1.3. Υποκείμενα, επιθυμία και σχέσεις εξουσίας..
Κεφάλαιο Δεύτερο: Μελέτες στον κόμβο έθνους-φύλου-σεξουαλικότητας.
2.1. Εισαγωγικά.
2. 2. Κατασκευές του εθνικού σώματος.
2.3 Κατασκευές του έμφυλου σώματος..
2. 4. Το εθνικό σώμα ως έμφυλο και το έμφυλο σώμα ως εθνικό.
2.5. Σύνοψη...
Κεφάλαιο Τρίτο: Μεθοδολογία..
3. 1. Λόγος (discourse) και Κριτική Ανάλυση Λόγου.
3. 2. Για την αντίσταση ως εργαλείο ανάλυσης.
3.3. Περί διεπιστημονικών χρήσεων.
3. 4. Το υλικό της έρευνας.
Β΄ Μέρος: Ανάλυση Λόγου
Κεφάλαιο Τέταρτο: Λόγοι επινόησης του εθνικού υποκειμένου της αντίστασης...
4. 1. Το έθνος ως αντίσταση.
- Χαρακτηριστικά συγκρότησης.
4. 1. 2. Η αντίσταση ως εθνική ενέργεια.
4.1.3. Εθνικοί τρόποι αντίστασης..
4. 2. Το έθνος ως εναντίωση στη διαφθορά / το έθνος ως μεταρρύθμιση.
4. 2. 1. Η αστική τάξη και το ευνομούμενο κράτος.
4. 2. 2. Το αξιόπιστο κράτος ως λύση στο πρόβλημα της διαφθοράς.
4.2.3. Εθνική ανάπτυξη και εθνική ομοιογένεια..
4.2.4. Αθλητικές μεταφορές και υπεράσπιση του έθνους.
4.2.5. Όψεις της εκφοράς λόγων αντίστασης και μεταρρύθμισης στο κοινό έδαφος του έθνους
Κεφάλαιο Πέμπτο: Ο άξονας της ιστορίας στην εθνική αφήγηση της κρίσης
5. 1. Κατοχή
5. 2. Για τον «εθνικό διχασμό».
5. 3. Προδοσία: ιστορικές μεταφορές, υλικά συμφέροντα και σεξουαλικοποιητκές νοηματοδοτήσεις
5. 4. Χούντα
5. 5. Η ιστορία ως εθνική αφήγηση
Κεφάλαιο Έκτο: Το έθνος, η οικονομία, η εξάρτηση.
6. 1. Οικουμενικότητα της οικονομίας.
6. 2. Για τη σχέση οικονομίας-πολιτικής, την οικονομική ευρωστία και την κρατική ανεξαρτησία...
6. 3. Οικονομικά μέτρα και τοκογλυφία.
6. 4. Σχήματα υποτέλειας/εξάρτησης και εχθροί του έθνους.
6.5. Γερμανικές αποζημιώσεις.
Κεφάλαιο Έβδομο: Αρρενωπότητες σε σύγκρουση, θηλυκότητες σε υποτίμηση
7. 1. Το έθνος ως οικογένεια.
7. 2. Η (ανα)παράσταση του άτακτου παιδιού.
7.3. Ανδρείκελα και κυρίαρχες αρρενωπότητες.
7. 4. Θηλυκότητες..
7. 5. Πειθάρχηση στις εθνικές επιταγές και κόμβος του δημογραφικού.
7. 6. Κρίση, σύγκρουση, υποτίμηση.
Κεφάλαιο Όγδοο: Συμπεράσματα.
Βιβλιογραφία.
Παράρτημα.
Από τη μία είναι τα μνημόνια, η κρίση, οι τροϊκανοί, η Μέρκελ, οι γερμαναράδες, το δουνούτου, ο Σόιμπλε, οι δοσίλογοι, οι προσκυνημένοι, η παγκοσμιοποίηση και άλλοι εχθροί που επιβουλεύονται την εθνική μας ταυτότητα και ανεξαρτησία. Από την άλλη είναι ο έλληνας, πτωχός πλην περήφανος, που όπως στις θερμοπύλες σήκωσε την ασπίδα, το 1821 το καριοφίλι, έτσι και σήμερα θα πετάξει έξω από την ελλαδίτσα όλους τους ξένους και ξενόδουλους εχθρούς. Κοινοτοπίες, που αναλύει το ανά χείρας βιβλίο, γιατί η γλώσσα δεν περιγράφει μόνο αλλά και δημιουργεί... Κόκκαλα δεν έχει αλλά είναι από κόκκαλα βγαλμένη και όσοι/όσες δεν την αποδέχονται, τους/τις τσακίζει. Μέσα από την αρθρογραφία της Ελευθεροτυπίας κατά τη περίοδο του πρώτου μνημονίου (02/05/2010-29/06/2011) φαίνεται ποιο θα είναι το υποκείμενο που μπορεί να αντισταθεί. Γεννημένος έλληνας, άντρας και λεβέντης που δεν αποδέχεται μπροστά στον εθνικό κίνδυνο, ανούσιους διαχωρισμούς. Απλά τους επιβεβαιώνει. Η μελέτη του Κυπαρίσση εξετάζει μια συγκεκριμένη εκδοχή δημοσίου λόγου στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2010-2011, χρονικό διάστημα ιδιαιτέρως κρίσιμο στο πλαίσιο της λεγόμενης «κρίσης». Εξετάζοντας ειδικά πτυχές του λόγου του τύπου που προτάσσουν ως αναγκαία πολιτική στάση την αντίσταση στα μέτρα λιτότητας, εντοπίζει αναπαραστάσεις διαμέσου των οποίων συγκροτείται η εκδοχή του πολιτικού υποκειμένου που μπορεί να αντεπεξέλθει στην κρισιμότητα των στιγμών. Με αυτόν τον τρόπο, περνάμε από το ερώτημα «πώς να αντισταθούμε;» στα επιστημονικά, και πολιτικά, κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν τόσο το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο όσο και το είδος της αντίστασης. Ποιοι και ποιες είμαστε «εμείς» που καλούμαστε να αντισταθούμε; Επίσης, για ποιου είδους αντίσταση πρόκειται;