Να επιτεθείς σημαίνει να συνειδητοποιήσεις σε ποιο βαθμό ο καθένας μας είναι συνυπεύθυνος αυτής της ανοχής βάθους που κυβερνά τον κόσμο η οποία με τη σειρά της καθιστά δυνατές τις ακρότητες της θηριώδους και απεριόριστης καταστολής, δυνατές και ορθολογικά αποδεκτές. Στον αντίποδα του κακού δεν βρίσκεται το καλό, που είναι ένα είδος αναγκαίου κακού, η ελάχιστη μορφή (ή θεωρούμενη σαν τέτοια) εξαναγκασμού, αλλά η ελευθερία, η οποία δεν είναι μετρήσιμη, είναι άρα πέραν του κακού και, ωστόσο, επίσης πέραν του καλού. Επιτιθέμενος αναζητώ να καταστρέψω το κακό, δεν μπορώ όμως να αποδεχτώ το μέτρο που μου υποδεικνύεται στα λεγόμενα σύνορα του καλού, του πιο ανεκτού (αναγκαίου) κακού. Δεν υπάρχει δυνατότητα συμβιβασμού της ελευθερίας με το καλό, τα δύο πράγματα αντιφάσκουν μεταξύ τους.