ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ MC JOBER
1. ΠΙΤΣΑ, ΛΑΝΤΖΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
2. Η PIZZA HUT ΚΑΙ ΕΓΩ
3. ΓΡΗΓΟΡΑ, ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ!
4. ΤΟ ~ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ~
5. ΣΤΟΥ ΜΙΚΥ
6. ΟΤΑΝ Η PIZZA HUT ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
7. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ
8. ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ Η ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΗ;
9. ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ CGT!
10 . ΑΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ;
ΚΑΙ ΤΩΡΑ;
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΜΙΑ ΚΟΝΤΙΝΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ
Δε μου αρέσουν τα ισπάτα, αλλά υπάρχει ένα, του Βίκτωρος Ουγκό, που μ' αρέσει πολύ: «Το να παλεύεις σημαίνει να ζεις». Να παλεύουμε λοιπόν. Αυτό είναι που λέω σ' όλους τους νέους εργαζόμενους που συναντώ: πολέμα στο χώρο σου, εκεί όπου είσαι, δε θα το μετανιώσεις ακόμα κι αν απολυθείς. Διότι αν αποδεχθείς να σ' εκμεταλλεύονται από την πρώτη σου δουλειά, μετά θα δέχεσαι το οτιδήποτε, ό,τι κι αν είναι αυτό είτε πρόκειται για τις λεγόμενες δουλειές φοιτητών ή για μια «πραγματική» εργασία. Επίβαλε το σεβασμό, είσαι άνθρωπος όχι μηχανή. Η συνειδητοποίηση αυτού του πράγματος είναι πολύ πιο σημαντική απ' αυτό το μάνατζμεντ που αναπτύσσεται ραγδαία και συνδέεται με την επισφάλεια των εργαζομένων. Όταν ξανασυναντώ εργαζόμενους που παράτησαν την ταχεία εστίαση και μου μιλούν για το νέο τους πόστο συχνά μου λένε: «Καλά είναι, δεν είναι δα και χειρότερα από τα McDonald's!» Να γιατί πρέπει κανείς ν' αγωνίζεται για να καλυτερεύσει τις συνθήκες εργασίας του στην ταχεία εστίαση, όπου συχνά οι νέοι πιάνουν την πρώτη τους δουλειά. Αν αποδεχτούν να δουλεύουν μ' αυτόν τον τρόπο στην αρχή της καριέρας τους στη συνέχεια θα δέχονται τα πάντα και οτιδήποτε.
Αμπντέλ Μαμπρουκί