ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Αρχαιολόγοι-πατριώτες και αρχαιολόγοι-σταυροφόροι για κάθε ~μήλο της έριδος~
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Η Μεγάλη Ύφεση. Η ανάδυση της Πολιτισμικής Ιστορικής Αρχαιολογίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
Σμύρνη, η πόλη των ολονών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Το ατυχές ελληνικό αποικιοκρατικό όραμα με τα πολλά ονόματα: ~αλυτρωτισμός~ ή διεξαγωγή ~μέγα αγώνα και επί άλλον πεδίου, του οικονομικού~
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
Αστικά άρματα φεουδαρχικών επιβιώσεων: η ~Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία~ και η
~Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία~
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
Το ~ιδανικό~ Βασίλειο ενώπιον του ~προορισμού~ του: ~ο τρίτος και τέταρτος πολιτισμός εν Ανατολή~
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
Η περιοδεία για τον εντοπισμό, την αξιολόγηση και την περισυλλογή αρχαιοτήτων. Η ανασκαφή στη Νύσσα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
Η ανασκαφή στις Κλαζομενές: κατάλοιπα ~της ρωμαιοκρατούμενης Ελλάδος~
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
~Μεγαλοπρεπή κτίσματα της μεσαιωνικής ημών αυτοκρατορίας~ στην Παλαιά Έφεσο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
Αρχαιολογήσεις από τον στρατό και άλλα ιδεολογήματα: τα ~ελληνικά μνημεία ως την Άγκυρα~ και οι ~ωραίοι μελλοθάνατοι της Ελληνικής ιδέας~
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Πριν το απόγειο του εθνικισμού. Ο παρεξηγημένος δέκατος ένατος αιώνας
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σε χρώματα μελανά έδυσε η πιο έξαλλη εφαρμογή της ελληνικής Μεγάλης Ιδέας, που, από την αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία με την ονομασία ~Στρατός Κατοχής Σμύρνης~ έως την κατάρρευση του μετώπου, έσπειρε εκατόμβες στρατιωτών στον δρόμο για την Άγκυρα. Αλλά πάντως στον ~εθνικό~ δρόμο, που άνοιγε η Ιστορία: βάδιζαν ||επί τα ίχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στον Ελληνικόν ανθρωπιστικόν πόλεμον και το χυθέν αίμα τους αφύπνιζε τα ναρκωμένα κάτω εις την γην|| μνημεία, αυτά που έλληνες αρχαιολόγοι ανέλαβαν, σε μια δαπανηρή πολυτέλεια, να ανασκάψουν, ~ανασταίνοντας~ τους ~προγόνους~ και διαγράφοντας όλες τις γνωστές αρχαιολογικές μελέτες του περασμένου αιώνα.
Δόλια φενάκη στο ~όνομα του Πολιτισμού~; Η Ελλάδα ~δικαιούνταν~ να διοικεί τους ||κατωτέρους εις τον πολιτισμόν και ως μόνος δίκαιος κληρονόμος|| να εγκαθιδρύσει εν Ανατολή ||τον τρίτον και τέταρτον πολιτισμόν||, αλλά από το μέτωπο ο Διάδοχος αποκάλεσε την εκστρατεία ||Αποικιακήν||, και ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος παραδεχόταν πως στη χάραξη νέων συνόρων απώτερος σκοπός ήταν ||να επικρατήσωμεν οικονομικώς εν τη Εγγύς Ανατολή||. Επιμύθιο οι τάφοι του πολέμου στα σιωπηλά υψίπεδα· δίχως αρχαιολογικό ενδιαφέρον απέμειναν ασύλητοι, μάταιοι και ανώνυμοι στο μικρασιατικό παλίμψηστο, που οι αδιάκοπες ανθρώπινες παλίρροιες είχαν διαμορφώσει.