ΠΕΡΙΕΧΟMENA
Πρόλογος
Χρονολογικός πίνακας γεγονότων στη ζωή τοῦ Χοσέ Κάρλος Μαριάτεγκι
ΕΦΤΑ ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΟΥΒΙΑΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Προειδοποίηση
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΟΥ
1. Ἡ ἀποικιακὴ οἰκονομία
2. Οἱ οἰκονομικές βάσεις τῆς Δημοκρατίας 3. Ἡ περίοδος τοῦ γκουάνο καὶ τοῦ νίτρου
4. Ὁ χαρακτήρας τῆς οἰκονομίας σήμερα
5. Αγροτικὴ οἰκονομία καὶ φεουδαρχικό λατιφούντιο Σημειώσεις
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΙΝΔΙΑΝΟΥ
Η νέα τοποθέτησή του
Ἱστορική συνοπτική θεώρηση
Σημειώσεις
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Τὸ ἀγροτικό ζήτημα καὶ τὸ ζήτημα τοῦ Ἰνδιάνου Αποικιοκρατία – Φεουδαρχία. Αποικιοκρατική πολιτική: ἀπογύμνωση τῆς γῆς ἀπὸ τοὺς κατοίκους καὶ δουλεία...
Ὁ Ἰσπανὸς ἀποικιστής
Η «κοινότητα » ὑπὸ τὴν Ἀποικιοκρατία
Ἡ ἐπανάσταση τῆς ᾿Ανεξαρτησίας καὶ ἡ ἀγροτική
Ιδιοκτησία
Ἡ ἀγροτικὴ πολιτικὴ τῆς Δημοκρατίας. Μεγαλοκτημοσύνη καὶ πολιτικὴ ἐξουσία Ἡ «κοινότητα» στη Δημοκρατία. Ἡ «κοινότητα» καὶ τὸ λατιφούντιο Το καθεστώς ἐργασίας – Μισθωτή εργασία καὶ δουλεία «Ἀποικιοκρατία» τῆς παράκτιας γεωργίας Τελικές προτάσεις Σημειώσεις..
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ἡ ἀποικιακή κληρονομιὰ καὶ ἡ ἐπίδραση τῆς Γαλλίας καὶ τῶν ΗΠΑ
Ἡ πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση Αντιθετικές ἰδεολογίες
Σημειώσεις
Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
1. Ἡ θρησκεία τοῦ Ταουαντινσούιο
2. Ἡ Καθολική Κατάκτηση
3. Ἡ Ανεξαρτησία καὶ ἡ Ἐκκλησία Σημειώσεις
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΙΣΜΟΣ
1. Βασικὲς ἀναφορές
2. Τοπικισμὸς καὶ ἀρχηγισμὸς
3. Ἡ ἐπαρχία στὰ χρόνια τῆς Δημοκρατίας
4. Συγκεντρωτικὴ ἀποκέντρωση
5. Ὁ νεοτοπικισμὸς
6. Τὸ πρόβλημα τῆς πρωτεύουσας
Σημειώσεις
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
1. Αὐτόπτης μαρτυρία
2. Ἡ λογοτεχνία τῆς ᾿Αποικίας
3. Ἡ ἐπιζώσα ἀποικιοκρατία
4. Ὁ Ρικάρδο Πάλμα, ἡ Λίμα καὶ ἡ ᾿Αποικία
5. Μανουέλ Γκονζάλες Πράδα
6. Μαριάνο Μελγκάρ
7. Χοσέ Σάντος Τσοκάνο
8. Ὁ Ρίβα Αγκουέρο καὶ ἡ ἐπίδρασή του. Ἡ γενιὰ τῶν «φουτουριστῶν »
9. Τὸ περιοδικό Colónida καὶ ὁ Ἀβραὰμ Βαλδελομάρ
10. Οἱ «ἀνεξάρτητοί» μας
11. Χοσέ Μαρία Ἐγκοῦρεν
12. Σέζαρ Βαλλιέχο
13. Μάγδα Πορτάλ
14. Τὰ σημερινὰ ρεύματα – Ὁ ἴθαγενισμὸς
15. ᾿Αλκείδης Σπελουσὶν
16. Προκαταρκτικὸς ἰσολογισμὸς
Σημειώσεις
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
MICHAEL LÖWY: Μαρξισμὸς καὶ ρομαντισμός στὸν Χοσέ Κάρλος Μαριάτεγκι
Τα Εφτά δοκίμια για την ερμηνεία της περουβιανής πραγματικότητας αποτελούν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της λατινοαμερικανικής μαρξιστικής σκέψης. Σε αυτά ο Μαριάτεγκι αναλύει την ταξική διάρθρωση του Περού, ενώ συγχρόνως καταπιάνεται με θέματα όπως η θρησκεία και ο καθολικισμός της ισπανικής Κατάκτησης, η παιδεία και η λογοτεχνία. Το κύριο ενδιαφέρον του εστιάζεται στην καταδυνάστευση των ιθαγενών Ινδιάνων, με άλλα λόγια, των απογόνων των Ίνκας, και στην ανάγκη ύπαρξης μιας ανθρωπιστικής πολιτικής για τις καταπιεσμένες κοινοβιακές κοινότητες (αύλλου) των Ινδιάνων.
Η μοναδικότητα των δοκιμίων του Μαριάτεγκι έγκειται σε διάφορους λόγους. Οι κριτικές παρατηρήσεις του έχουν διαύγεια διατύπωσης, βάθος γνώσης της παγκόσμιας και της περουβιανής πραγματικότητας του καιρού του και καθαρότητα στόχου.
Ο Χοσέ Κάρλος Μαριάτεγκι [1894-1930] δὲν εἶναι μόνο ὁ πιο σημαντικός και ὁ πιο εὐρηματικὸς ἀπὸ τοὺς Λατινοαμερικανούς μαρξιστές άλλα έπισης κι ένας στοχα στης ποὺ τὸ ἔργο του, λόγῳ τῆς δύναμης του και της πρωτοτυπίας του, έχει ένα παγκόσμιο βεληνεκές. Ο αἱρετικός μαρξισμός του παρουσιάζει βαθιές συγγένειες μὲ μερικοὺς ἀπὸ τοὺς μεγάλους συγγραφεῖς τοῦ δυτικοῦ μαρξισμοῦ, τὸν Gramsci. τὸν Lukács ἢ καὶ τὸν Walter Benjamin. Στὴν καρδιὰ τῆς ἑτεροδοξίας τοῦ Μαριάτε γκι, τῆς ἰδιοτυπίας τοῦ μαρξιστικού φιλοσοφικοῦ καὶ πολιτικού του λόγου, βρίσκε ται ένας πυρήνας ἀπαράγραπτα ρομαντικός. [...] Είτε πρόκειται γιὰ τὸ πεδίο τῆς φιλοσοφίας εἴτε γιὰ τὴν πολιτική στρατηγική, γιὰ τὴν κουλτούρα ἢ γιὰ τὸ ἀγροτικό ζήτημα, γιὰ τὴν ἱστορία ἢ γιὰ τὴν ἠθική, τὸ ἔργο τοῦ Μαριάτεγκι διαπνέεται ἀπὸ μια Ισχυρή ρομαντικὴ-ἐπαναστατική πνοὴ ποὺ δίνει στη μαρξιστική του ἀντίληψη γιὰ τὸν κόσμο τὴ μοναδική της ποιότητα καὶ τὴν ὁραματική της πνευματική δύναμη.
᾿Απὸ τὸ ἐπίμετρο τοῦ MICHAEL LOWY
Τὰ Ἑφτὰ δοκίμια γιὰ τὴν ἑρμηνεία τῆς περουβιανῆς πραγματικότητας τοῦ Χοσέ Κάρλος Μαριάτεγκι εἶναι ἕνα μοναδικό ἔργο μαρξιστικῆς φιλοσοφικῆς σκέψης στην Ισπανική γλώσσα. Γράφτηκαν στα μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1920, ἀπὸ τὸν νεαρό τότε συγγραφέα-διάνοια. Ἡ ἐπίδραση τοῦ Μαριάτεγκι στη μαρξιστική σκέψη τοῦ δυτικού ἡμισφαιρίου ὑπῆρξε τεράστια. Πέρα ἀπὸ τὴ συμμετοχή του στὴν ἵδρυση τοῦ Κομ- μουνιστικού Κόμματος τοῦ Περού, ή πολιτική του σκέψη επηρέασε βαθύτατα τις ἐπαναστάσεις τῆς Κούβας καὶ τῆς Νικαράγουας.
Τὰ Ἐφτά δοκίμια γιὰ τὴν ἑρμηνεία τῆς περουβιανής πραγματικότητας ἀποτε- λοῦν ἕναν ἀπὸ τοὺς ἀκρογωνιαίους λίθους τῆς λατινοαμερικανικῆς μαρξιστικῆς σκέψης. Σὲ αὐτὰ ὁ Μαριάτεγκι ἀναλύει τὴν ταξική διάρθρωση τοῦ Περού, ἐνῶ συγ χρόνως καταπιάνεται με θέματα ὅπως ἡ θρησκεία καὶ ὁ καθολικισμὸς τῆς ἱσπα- νικῆς Κατάκτησης, ἡ παιδεία καὶ ἡ λογοτεχνία. Τὸ κύριο ἐνδιαφέρον του εστιάζεται στην καταδυνάστευση τῶν Ιθαγενῶν Ἰνδιάνων, μὲ ἄλλα λόγια, τῶν ἀπογόνων τῶν Ίνκας, καὶ στὴν ἀνάγκη ὕπαρξης μιᾶς ἀνθρωπιστικῆς πολιτικῆς γιὰ τῆς καταπιεσμένες κοινοβιακές κοινότητες (ἀύλλου) τῶν Ἰνδιάνων.
Η μοναδικότητα τῶν δοκιμίων τοῦ Μαριάτεγκι ἔγκειται σε διάφορους λόγους. Οἱ κριτικές παρατηρήσεις του έχουν διαύγεια διατύπωσης, βάθος γνώσης τῆς παγκόσμιας καὶ τῆς περουβιανῆς πραγματικότητας τοῦ καιροῦ του καὶ καθαρότητα στόχου.