Βαλτιμόρη : Μια ζωή στο θάνατο, Κοιτώντας τον κατάματα
Δήλωση ενός γεννημένου στη Βαλτιμόρη συντρόφου σχετικά με την εξέγερση
Διαβατήριες Τελετές
Η ιστορία και η Σφίγγα: Περί ταραχών και εξεγέρσεων
Γιατί χωρίς τις ταραχές πού μπορούμε να στραφούμε; ΈΧουμε το άδειο στάδιο, την καθαριότητά του, όπου ο εθνικός ύμνος παίζει επαναλαμβανόμενα χωρίς κανείς να είναι εκεί. Έχουμε φυλακές και τους εννέα κύκλους της κολάσεως να ξεχειλίζουν με μαύρα κορμιά για όλη της αιωνιότητα. Αν ακούσουν προσεκτικά μπορούν να διακρίνουν το ποδοβολητό των όπλων στο έδαφος πάνω από τα κεφάλια τους -τις ατελείωτες ιπποδρομίες, τα βαλς των αριστοκρατών. Από τη δόνηση, σβώλοι από χώμα, σκόνη και λουλούδια πέφτουν στα κρανία όσων είναι από κάτω σκεπάζοντάς τους με στρώματα από χαλάσματα ξανά και ξανά. Ο κόσμος αυτός -ο κόσμοςστον οποίο ζούμε- ονειρεύεται ενταφιασμούς. Ονειρεύεται μια παγωμένη κατώτερη τάξη στη μιζέρια και τίποτε να μη συμβαίνει ποτέ. Χορεύει για να μείνουν τα πάντα ως έχουν.