~Ακόμα και στη συνοικία του Ολτρετορρέντο οι υπηρεσίες σταδιακά βελτιώνονται: συλλογή και διανομή των τροφίμων, χώροι ιατρικής περίθαλψης, κουζίνες, περιφρούρηση, πληροφόρηση. Η βεβαιότητα της νίκης ήταν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία του ένοπλου αγώνα και αυτή η βεβαιότητα υπήρχε στον καθένα και στον απόλυτο βαθμό. Στα σπίτια γίνοταν η κατασκευή αυτοσχέδιων εκρηκτικών, μαχαιριών, καθώς και η προετοιμασία οξέων. Από το παράθυρο ενός φτωχόσπιτου, ένα κορίτσι δεκαεπτά ετών ύψωσε ένα τσεκούρι και κουνώντας το φώναξε στους συντρόφους στο δρόμο: ~Αν έρθουν εγώ είμαι έτοιμη~. Στις γυναίκες μοιράστηκαν δοχεία γεμάτα με πετρέλαιο και βενζίνη, καθώς βάσει του σχεδίου, εαν οι φασίστες κατάφερναν τελικά να εισέλθουν στην συνοικία, η μάχη θα δινόταν από δρόμο σε δρόμο, από σοκάκι σε σοκάκι, από σπίτι σε σπίτι, δίνοντας όσο αίμα χρειαστεί, ρίχνοντας εύφλεκτα υγρά εναντίων των μελανοχιτώνων, μέχρι το κάψιμο και την ολάσχερη καταστροφή των θέσεων.~